راه‌های طلاق برای زنان چیست؟!

راه های طلاق برای زنان چیست؟

اگر زن بنا به دلایل موجه از زندگی مشترک خسته شود و ادامه زندگی برایش دشوار باشد می تواند با مراجعه به دادگاه درخواست طلاق نماید. لذا، زن برای مراجعه به دادگاه باید دلایل محکمه پسند داشته باشد و دلایل اثباتی را به دادگاه ارائه دهد، زیرا زن نمی تواند مانند مرد هر زمانی که خواست و بدون داشتن هیچ دلیلی درخواست طلاق را به دادگاه ارائه نماید.

درخواست طلاق از سوی زن سخت تر و پیچیده تر از طلاق از سوی مرد است، علی الخصوص زمانی که مرد مخالف طلاق می باشد به همین دلیل مشورت کردن و سپردن پرونده به یک وکیل خانواده زبده می تواند روند پرونده را راحت تر و نتیجه مطلوب تری را داشته باشد زیرا این نوع پرونده ها نیازمند تجربه بالای وکیل و اشراف کامل وکیل با رویه قضایی دادگاهها و قوانین می باشد.

مطابق مقررات قانون مدنی طلاق از اختیارات مرد می باشد و با اراده مرد انجام می شود یعنی مرد می تواند هر زمان که اراده کند برای طلاق اقدام کند منوط بر اینکه کلیه حقوق مالی زن را پرداخت کند، اما در خصوص زن اینطور نیست و زن فقط در موارد زیر که در ادامه می‌پردازیم می‌تواند درخواست طلاق دهد :

1- استناد به شروط ضمن عقد نکاح :

یکی از راه های طلاق گرفتن زن تحقق شروط ضمن عقد نکاح است. در صورتی که مرد شروط دوازده گانه چاپی سند ازدواج را امضاء کرده باشد زوجه با اثبات اینکه یکی از شروط محقق شده است می تواند درخواست طلاق نماید برابر بند 2 سند ازدواج ضمن عقد نکاح، زوج به زوجه وکالت بلاعزل با حق توکیل غیر داد که در موارد مشروحه ذیل با رجوع به دادگاه و اخذ مجوز دادگاه پس از انتخاب نوع طلاق خود را مطلقه نماید و نیز به زوجه وکالت بلاعزل با حق توکیل غیر داد تا در صورت بذل از طرف او قبول کند این موارد عبارتند از :

الف ـ استنکاف شوهر از پرداخت نفقه به مدت 6 ماه و عدم امکان الزام او به تأدیه نفقه. در صورت اطلاعات بیشتر در خصوص طلاق به دلیل عدم پرداخت نفقه کیلیک نمائید.

ب ـ سوء رفتار یا سوء معاشرت زوج به حدی که ادامه زندگی را برای زوجه غیرقابل تحمل نماید.

پ ـ ابتلای زوج به امراض صعب‌العلاج به نحوی که دوام زناشویی برای زوجه مخاطره‌ انگیز باشد.

ت ـ جنون زوج در مواردی که فسخ نکاح شرعا ممکن نباشد.

ث ـ عدم رعایت دستور دادگاه در مورد منع اشتغال زوج به شغلی که طبق نظر دادگاه صالح، منافی با مصالح خانوادگی و حیثیت زوجه باشد.

ج ـ محکومیت شوهر به حکم قطعی به مجازات 5 سال حبس یا بیشتر یا به جزای نقدی که مجموعا منتهی به 5 سال یا بیشتر بازداشت شود و حکم مجازات در حال اجرا باشد. در تمام این موارد، در صورتی حق طرح دعوای طلاق برای زن ایجاد می‌شود که حکم قطعی محکومیت شوهر صادر شود و مرد در زندان باشد.

چ ـ ابتلای زوج به هرگونه اعتیاد مضری که به تشخیص دادگاه به اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد و ادامه زندگی را برای زوجه دشوار نماید. در صورت اطلاعات بیشتر در خصوص طلاق به دلیل اعتیاد کیلیک نمائید.

ح ـ زوج، زندگی خانوادگی را بدون عذر موجه ترک کند و یا6 ماه متوالی بدون عذر موجه از نظر دادگاه غیبت کند.

خ ـ محکومیت قطعی زوج در اثر ارتکاب جرم و اجرای هرگونه مجازات اعم از حد و تعزیر در اثر ارتکاب جرمی که مغایر با حیثیت خانوادگی و شئون زوجه باشد. تشخیص این که مجازات مغایر با حیثیت خانوادگی است با توجه به وضع و موقعیت زوجه و عرف و موازین دیگر با دادگاه است.‌ی ـ در صورتی که پس از گذشت 5 سال، زوجه از شوهر خود به جهت عقیم بودن و یا عوارض جسمی دیگر صاحب فرزند نشود.

د ـ در صورتی که زوج مفقودالاثر شود و ظرف 6 ماه پس از مراجعه زوجه به دادگاه پیدا نشود.

ذ ـ زوج بدون رضایت زوجه همسر دیگری اختیار کند یا به تشخیص دادگاه بین همسران خود به عدالت رفتار ننماید.

2- اثبات عسر و حرج

یکی دیگر از راه های طلاق از طرف زن عسر و حرج زن می باشد. عسر و حرج یعنی شرایطی برای زن به وجود آید که ادامه زندگی مشترک را برای زن با مشقت و سختی همراه کند. مطابق ماده 1130 قانون مدنی عسر و حرج وضعیتی است که ادامه زندگی مشترک را برای زن با مشقت همراه ساخته و تحمل آن مشکل باشد که در این صورت زن می تواند درخواست طلاق به دلیل عسر و حرج نماید. مطابق ماده 1130 قانون مدنی مصادیق عسر و حرج حصری نمی باشد و ماده 1130 فقط به مصادیق ان پرداخته است که شامل :

‌قانون الحاق یک تبصره به ماده (1130) قانون مدنی ‌ماده واحده – یک تبصره به شرح ذیل به ماده (1130) قانون مدنی مصوب1370.8.14 الحاق می‌گردد: تبصره – عسر و حرج موضوع این ماده عبارت است از به وجود آمدن وضعیتی که ‌ادامه زندگی را برای زوجه با مشقّت همراه ساخته و تحمل آن مشکل باشد و موارد ذیل‌ در صورت احراز توسط دادگاه صالح از مصادیق عسر و حرج محسوب می‌گردد :

1. ترک زندگی خانوادگی توسط زوج حداقل به مدت شش ماه متوالی و یا نه ماه‌ متناوب در مدت یک سال بدون عذر موجه .

2. اعتیاد زوج به یکی از انواع مواد مخدر و یا ابتلاء وی به مشروبات الکلی که به ‌اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد و امتناع یا عدم امکان الزام وی به ترک آن در مدتی‌ که به تشخیص پزشک برای ترک اعتیاد لازم بوده است. در صورتی که زوج به تعهد خود عمل ننماید و یا پس از ترک، مجدداً به مصرف‌موارد مذکور روی آورد، بنا به درخواست زوجه، طلاق انجام خواهد شد.

3. محکومیت قطعی زوج به حبس پنج سال یا بیشتر.

4. ضرب و شتم یا هرگونه سوء ‌رفتار مستمر زوج که عرفاً با توجه به وضعیت زوجه ‌قابل تحمل نباشد.

5. ابتلاء زوج به بیماری‌های صعب‌العلاج روانی یا ساری یا هر عارضه صعب‌العلاج ‌دیگری که زندگی مشترک را مختل نماید.