ایلنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، همایش ملی میراث معماری معاصر ایران در مجموعه فرهنگی هنری آسمان برگزار شد.
علیرضا قلی نژاد (دبیر همایش ملی میراث معماری معاصر ایران) با اشاره به آنکه این همایش درصدد است تا مفاهیم کلی درخصوص فاخر بودن یک اثر معماری را احصا کند، در پاسخ به این سئوال که آیا برای گام نخست تعداد آثاری که در معماری معاصر واجد شرایط ثبت شناخته می شوند، مشخص شده است، گفت: با بررسی سبک های مختلف معماری معاصر میتوان گفت بخش قابل توجهی از آنها متاثر از معماری اروپایی هستند و تقریبا هر اتفاقی که در عرصه معماری در اروپا اتفاق می افتد در فاصله ای کوتاه در ایران هم اتفاق می افتد.
او ادامه داد: مسئله ما سبک معماری نیست بلکه مسئله آن است که معماری تا چه حد توانسته واقعیت ها و حقایق سرزمینی اعم از مسائل اجتماعی تا مسائل سرزمینی از موضوعات پیش و پا افتاده مانند اقلیم تا موضوعات جدی تری مانند حال و هوای مردم برای زندگی کردن را پاسخ دهد. تاکنون نمونه های محدودی از معماری معاصر را که دارای این ویژگی ها باشد توانستیم شناسایی کنیم. برای مثال موزه هنرهای معاصر تهران بخشی از این ویژگی ها را دارد. مجموعه برج آزادی، ساختمان وزارتخانه میراث و گردشگری و…هر کدام بخش هایی از این ویژگی ها را دارند که البته همان ها نیز در فهرست میراث ملی ثبت شده اند. البته که این معماری ها همه ویژگی های مد نظر را ندارند.
قلی نژاد با تاکید بر آنکه اکنون در حوزه معماری با شرایطی بغرنج دست و پنجه نرم می کنیم، ادامه داد: هر چیزی صرف آنکه زیباست را نمی توانیم به عنوان معماری معاصر ثبت کنیم. باید دارای محتوا باشد. یکی از چالش های اصلی ما نیز همین است که وقتی قرار است معماری معاصر را ثبت کنیم آیا دارای محتوا و پیام است و اینکه چه چیزی را قرار است برای آیندگان به عنوان میراث به جای بگذاریم.
دبیر همایش ملی میراث معماری معاصر ایران در پاسخ به این سئوال که آیا قرار است آنچه به عنوان معماری معاصر تاکنون ساخته شده است ثبت شود یا آنکه عناصری برای ساخت ساختمان های جدید برای ثبت در فهرست میراث ملی تعریف شوند، گفت: می خواهیم اگر درحال حاضر اثری هست که از نظرها دور مانده را ثبت کنیم و هم آنکه معماران با آشنا شدن با این قواعد بدانند که اگر به این سودا هستند که بنایی یادمانی خلق کنند که در خاطرات بماند باید چه عناصری را رعایت کنند. آنچه مد نظر است بناهای یادمانی که به ایکوموس ارتباط پیدا می کند، نیست بلکه منظور معماری و سازه ها و بناها هستند.
او در پاسخ به این سئوال که با توجه به آنکه این نوع از ثبت ملی با گروهی از افراد در ارتباط است که در قید حیات هستند و به نوعی ذینفعان ثبت ملی زنده هستند، از این رو آیا موجب بوجود آمدن رانت و مافیا در حوزه ساخت و ساز و معماری نخواهد شد، گفت: ترجیح می دهیم که در این بخش رانت بوجود آید. این امر همانند اخلاق خوب است. اگر بگوییم که می خواهیم به افراد خوش اخلاق جایزه دهیم و این امر سبب اشاعه آن شود بگذارید جایزه بدهیم. ثبت در فهرست آثار ملی مقیداتی برای ساختمان ها بوجود می آورد که فقط کسی که اهل فرهنگ و آینده نگری است، به سراغ آن می رود. سوداگرها به سراغش نمی روند.
