بیوگرافی متیو پری| چندلر بینگ محبوب فرندز

«من کافی نبودم، من غیرقابل دوست داشتن بودم. شهرت چیزی که فکر می‌کنید نیست، تمامش یک کلک است».

متیو لانگفورد پری هنرپیشه و کمدین آمریکایی-کانادایی بود. او بیشتر با ایفای نقش «چندلر» در سریال فرندز (۱۹۹۴–۲۰۰۴) شناخته می‌شد.

متیو پری متولد ۱۹ اوت ۱۹۶۹ در ویلیامزتاون، ماساچوست دوران جوانی خود را در اتاوا گذراند جایی که تبدیل به یک ستاره تنیس شد. مدتی بعد در ۱۵ سالگی به لس آنجلس کوچ کرد تا کنار مادر بزرگ و پدرش زندگی کند. در این دوران علاقه وی به بازیگری افزایش پیدا کرد. او نخستین بازی خود را در سال ۱۹۸۷ و در سریال شانس دوباره انجام داد. در سال ۱۹۹۶ برای نخستین‌بار به خاطر سریال فرندز نامزد دریافت جایزه بهترین کمدین آمریکایی شد.

او در کتاب خاطراتش به نام «دوستان، عاشقان و یک چیز بسیار بد بزرگ» نوشته بود که اگرچه فرندز به اوج محبوبیت رسید اما او این توانایی را نداشت که آن را تماشا کند زیرا دوران اعتیاد و سختی‌هایی که گذراند را به یاد می‌آورد: من سریال را [آن دوران] تماشا نکردم و هنوز هم تماشا نکرده‌ام زیرا سرگرم نوشیدن، قرص خوردن و مصرف کوکائین بودم. می‌توانستم فصل به فصل بگویم که [از نظر ظاهری] چگونه به نظر می‌رسم. به همین دلیل نمی‌خواهم آن را تماشا کنم.

اعتیاد پری پس از یک حادثه‌ی جت‌اسکی در سال ۱۹۹۷ آغاز شد، او در آن برهه به قرص ویکودین اعتیاد پیدا کرد و یک دوره‌ی بازپروری ۲۸ روزه را گذراند. تماشاگران ریزبین سریال فرندز به یاد می‌آورند که وزن متیو پری از این دوران به بعد، چند بار افزایش و کاهش داشت. حضور پری در مهمانی‌های مختلف و مصرف مواد روان‌گردان مختلف باعث شد تا وزن او به ۶۶ کیلوگرم کاهش پیدا کند (سبک زندگی نادرست، او را به التهاب پانکراس مبتلا کرد). او فوریه ۲۰۰۱ برای اعتیاد به ویکودین، متادون، آمفتامین و الکل بار دیگر در یک مرکز بازپروری بستری شد. پری بعدها گفت که حدودا ۹ میلیون دلار برای بهبودی خود هزینه کرده است. او همچنین اعتراف کرد که به دلیل اعتیاد، نزدیک به سه سال از دوران حضورش در فرندز را به یاد نمی‌آورد (فصل سه الی شش).

پری همچنین به یاد می‌آورد که شهرت ناشی از فرندز و ورود به دنیای ستارگان مشهور باعث شد تا احساس تنهایی شدیدی داشته باشد: در آتش پرجنب‌وجوشِ شهرت بودم. ما شش نفر همیشه همه‌جا بودیم. از نگاه دیگران، این‌گونه به نظر می‌رسد که من همه‌چیز داشتم. اما در حقیقت [آن روزها] دوره‌ی انزوای من بود زیرا از اعتیاد به الکل رنج می‌بردم. من پیش از فرندز هم مشکل داشتم اما این بیماری در گذر زمان بدتر می‌شود. من از اول اهل مهمانی نبودم، از آن دائم‌الخمرهای دست‌وپاچلفتی و حواس‌پرت هم نبودم.

پری اگرچه در دو مقطع در مرکز بازپروری بستری شد (۱۹۹۷ و ۲۰۰۱) اما همچنان از ستارگان محبوب آن روزها بود و مشکلات شخصی‌اش تاثیری بر کارنامه‌ی هنری‌اش نگذاشت. فرندز در اوج محبوبیت قرار داشت و پری در چند فیلم سینمایی هم به ایفای نقش پرداخت. در میان این دو مقطع، پری دو هفته را هم به دلیل التهاب پانکراس در بیمارستان سپری کرد و نزدیک به ۱۰ کیلوگرم لاغر شد. این بیماری به دلیل مصرف افراطی الکل و داروهای تجویزشده ایجاد شده بود.

پری پس از ترخیص، یک سانحه‌ی رانندگی را هم تجربه کرد (او با پورشه‌اش به یک خانه برخورد کرد). او تحت‌تاثیر الکل یا مواد مخدر قرار نداشت و در این باره می‌گوید: میان این خیابان‌های تنگ، یک ماشین وَن در میان خیابان ایستاده بود، به سمت راست منحرف شدم و پس از آن نمی‌دانم چه اتفاقی رخ داد.

پری سال ۲۰۱۱، برای سومین بار راهی مرکز بازپروری شد و در سال‌های بعدی بدون خجالت و ترس از اعتیادش سخن می‌گفت تا به کسانی که از مشکلات مشابه رنج می‌برند کمک کند. او حتی خانه‌اش واقع در ملیبوی کالیفرنیا را به یک مرکز بازپروری تبدیل کرد تا پذیرای کسانی باشد که می‌خواهند ترک کنند. او در نهایت به دلیل مشکلات مالی مجبور شد تا این خانه را بفروشد.

پری سال ۲۰۱۳، در مصاحبه با مجله‌ی پیپل گفت که نمی‌تواند مشکلاتش را پنهان کند: نمی‌توانستم متوقف شوم. در نهایت اوضاع به حدی خراب شد که نمی‌توانستم چیزی را پنهان کنم و دیگر همه حقیقت را می‌دانستند. پری همچنین می‌گوید که هرگز در هنگام فیلم‌برداری فیلم‌ها و سریال‌ها چیزی مصرف نکرده است: من هنگام کار حالت طبیعی داشتم اما اغلب به شکل دردناکی خمار بودم.

پری در کتاب خاطراتش می‌نویسد که اگرچه همه‌ی دوستان و هم‌بازی‌هایش به دلیل پخش قسمت پایانی فرندز در سال ۲۰۰۴ در حال گریستن بودند، او «هیچ احساسی» نداشت.

پری در پنج سالگی ناچار بود برای دیدن پدرش از کانادا به لس‌آنجلس برود و‌ به تنهایی در حالی‌که تابلویی به دورگردن داشته با عنوان «کودک، بدون همراه» با هواپیما سفر کند. متیو از ترسی می‌گوید که در پنج‌سالگی و به تنهایی تحمل کرده است.

تمام این احوال موجب این شد که متیو تا همیشه حس تنهایی، ترس از محبوب نبودن و حفره‌ای بزرگ را درون وجودش حس کند که با هیچ‌چیز پر نمی‌شد. احساس مادام‌العمر رهاشدگی، احساس ناکافی بودن، کمبود مستمر آرامش، نیاز عاجزانه به محبت و‌ خودانزجاری شدید، بخشی از واژگان خود متیو پری برای ترسیم اوضاع نابسامان روحی و عاطفیش است

او در سال ۲۰۱۷ اعلام کرد که برای مدتی قصد کناره‌گیری از بازیگری دارد و تنها در جمع شدن مجدد بازیگران سریال «فرندز» حاضر شد.

او در بخش دیگری از کتابش نوشته: باید مشهور باشی تا بفهمی که شهرت پاسخ نیست. هیچکس بیشتر از من دوست نداشت مشهور شود. من به این باور رسیده بودم که شهرت پاسخ است. من ۲۵ ساله بودم و دومین سال فرندز بود و هشت ماه بعد فهمیدم که این رویای آمریکایی من را خوشحال نمی‌کند و سوراخ های زندگی‌ام را پر نمی‌کند. توجهی بیش از آن دوران نمی‌تواند سمت من بیاید. اما شهرت چیزی که شما فکر می‌کنید نیست. تمامش یک کلک است.

پری هرگز ازدواج نکرد او اما در سالهای آخر از علاقه خود به تشکیل یک خانواده گفته بود. او در بخش دیگری از کتابش درباره روابط عاشقانه خود از جمله رابطه با جولیا رابرتز نوشت: این حس که کافی نیستم، این حس که زیادی نیازمند عشقم و این حس که واقعا آن قدرها مهم نیستم. رابطه با جولیا رابرتز برای همین برایم زیادی بود. من دائم با خودم فکر می کردم که مطمئنم او با من به هم خواهد زد. چرا نزند؟ من کافی نبودم، هیچوقت کافی نخواهم بود، من شکسته بودم، خم شده بودم و غیرقابل دوست داشتن بودم. پس به جای اینکه با وحشت و درد از دست دادن او روبرو شوم. با جولیا رابرتز زیبا و نابغه به هم زدم!

متیو پری ۴ بار نامزد دریافت جایزه امی شده‌است که ۲بار نیز برنده جایزه شد و همچنین در سال ۲۰۰۶ به خاطر داستان ران کلارک نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب شد، که آن را دریافت کرد.