به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی ساعد نیوز به نقل از فرادید، چیچن ایتزا یک شهر مایایی بود که اواخر دوره کلاسیک، در یوکاتانِ مکزیک به شهرت منطقه‌ای دست یافت. این شهر در اوج شهرت خود ناحیه‌ای به اندازه تقریبی 4 مایل مربع را پوشش میداد و سکونتگاه بیش از 35000 نفر بود.
چیچن ایتزا به معنای «در دهانه چاه ایتزا» است و احتمالاً به چاه ژرفی اشاره دارد که این مکان را برای تبدیل شدن به سکونتگاه جذاب کرده بود. ساختارهای شهر در گروه‌بندی‌های مختلف معماری سازماندهی شده و هر کدام با دیوارهای کوتاه از هم جدا شده بودند.
سه مورد از مشهورترین مجموعه سازه‌های این مکان، صحن شمالی بزرگ است که سازه‌های برجسته‌ای را در خود گنجانده است، از جمله معبد جنگجویان و معبد کوکولکان (ال کاستیلو).
حفاری‌ها به سرپرستی موسسه ملی مردم‌شناسی و تاریخ مکزیک (INAH) انجام شد تا خاکریزی ساخت و سازهای معبد چیچانچوب برداشته شود که به آن مجموعه کاسا کلورادا هم می‌گویند. چیچانچوب یک صحن یا معبد مستطیلی است که به سبک پوک (pucc) نزدیک اِل کاراکول ساخته شده است.
درون فضای داخلی معبد اتاقکی است حاوی هیروگلیف‌های حک شده‌ای که گاه‌شماری حاکمان چیچن ایتزا و احتمالاً شهر مجاور آن یعنی اِک بالام را توصیف می‌کنند و یک تاریخ مایایی دارند که مربوط به 869 پس از میلاد است.
در یک بیانیه‌ای مطبوعاتی توسط دی‌یِگو پریتو هرناندز از INAH، باستان‌شناسان مجسمه سر تراشیده یک جنگجوی مایایی را حین حفاری چیچانچوب، کشف کردند. این سر با کلاهی شبیه به یک مار دهان‌گشوده پوشیده شده و سرپوشی از جنس پر دارد که بخشی از آن شکسته است.
