بزرگترین ستارگان تاریخ ژانر ابرقهرمانی در سینما

بزرگترین ستارگان تاریخ ژانر ابرقهرمانی در سینما


منبع: گیمفا

1

1402/9/14

12:00


تاریخ ژانر ابرقهرمانی در سینما میزبان حضور ستارگانی بوده که نقش آفرینی‌های استادانه و جاودانه‌ای را از خود به یادگار گذاشته‌اند.

بزرگترین ستارگان تاریخ ژانر ابرقهرمانی در سینما

تاریخ ژانر ابرقهرمانی در سینما میزبان حضور ستارگانی بوده که نقش آفرینی‌های استادانه و جاودانه‌ای را از خود به یادگار گذاشته‌اند.

در حالی که ژانر ابرقهرمانی طی یک دهه گذشته بسیار گسترده گشته تا حدی که می‌توان آن را اشباع شده خطاب کرد اما تاریخ این ژانر به ده‌ها سال پیش بازمی‌گردد. جایی که اقتباس از آثار کمیک بوکی معنا و مفهوم متفاوتی داشت و به عنوان آثار دسته چندمی در کلیت مدیوم سینما شناخته می‌شدند که به مانند امروز این گونه عملاً سینما را در کنترل و تصاحب خود در نیاورده بودند.

با وجود آن که این ژانر مملو از ده‌ها فیلم و پروژه سینمایی مختلف می‌باشد اما تنها تعداد معدودی از آن‌ها در یاد و خاطره سینماگران باقی می‌مانند و یکی از مهمترین مسائلی که در خاطره‌انگیز بودن این آثار نقش به سزایی دارد، بازیگرانی هستند که به ایفای نقش‌های مثبت و منفی پرداخته و مخاطبین خود را به وجد می‌آورند.

در مقاله امروز به سراغ ۱۰ ستاره سینمایی رفتیم که نقش آفرینی آن‌ها در تاریخ ژانر ابرقهرمانی جاودانه عمل کرده و تا ابد در یادها باقی خواهد ماند.

نقش آفرینی مرد عنکبوتی توسط توبی مگوایر

شاید بتوان گفت که مرد عنکبوتی محبوبترین ابرقهرمان حال حاضر سینما از دنیای مارول می‌باشد که تاکنون توسط ۳ بازیگر نقش آفرینی شده و هر یک جنبه‌های مختلفی از زندگی پیتر پارکر را به تصویر کشیده‌اند.

توبی مگوایر نخستین بازیگری بود که اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی ایفای نقش مرد عنکبوتی را در فضای نوین هالیوود به تصویر کشید و صاحب ۳ گانه ابرقهرمانی خود به کارگردانی سم ریمی شد. از فیلم نخست گرفته که چالش‌های تبدیل شدن به یک ابرقهرمان را به تصویر می‌کشید تا تقابل با دکتر اختاپوس در فیلم دوم و نهایتاً فیلم جنجالی سوم که مملو از شخصیت‌های و اتفاقات مختلف بود، توبی مگوایر توانست تا به شکلی استادانه زندگی ۲ گانه پیتر پارکر/مرد عنکبوتی را به تصویر کشیده و ژانر ابرقهرمانی را وارد دوران تازه‌ای نماید. او به حدی در نقش پیتر پارکر فرو رفت که ایفای نقش مجدد در فیلم Spider-Man: No Way Home پس از گذشت ۱۴ سال ذره‌ای از جذابیت و شگفت‌انگیزی وی در قامت مرد عنکبوتی نکاسته بود.

نقش آفرینی ولورین توسط هیو جکمن

هیو جکمن یکی از بازیگرانی به شمار می‌رود که عملاً نقش ابرقهرمانی را به نام خود زده و بدون حضور او حتی کمپانی‌های فیلم‌سازی نیز جرات تغییر بازیگر نقش ولورین را نداشته‌اند.

کمپانی فاکس با آغاز فیلم‌های ابرقهرمانی مردان ایکس درصدد ساخت دنیای سینمایی منحصر به فردی بود که حول محور جهش یافته‌ها جریان داشته باشد. با این حال ولورین هیو جکمن به حدی تماشایی از کار درآمد که تمامی فیلم‌های مرتبط با مردان ایکس تنها و تنها با حضور او معنی پیدا می‌کرد و مخاطبین سینما علاقه‌ای به تماشای فیلمی از مردان ایکس بدون حضور هیو جکمن نداشتند. بی‌دلیل نیست که با گذشت ۲ دهه حتی استودیو مارول نیز در حال حاضر جرات ریسک تغییر بازیگر ولورین را نداشته و از هیو جکمن ۵۵ ساله برای حضور در فیلم Deadpool 3 استفاده کرده است.

نقش آفرینی بتمن توسط کریستین بیل

پس از قطع همکاری تیم برتون و کمپانی برادران وارنر در طی دهه ۱۹۹۰ شاهد به ابتذال کشیدن شخصیت بتمن بودیم تا حدی که برای سال‌ها از سینما کنار گذاشته شد.

با این حال قهرمانی همچون شوالیه تاریکی بسیار محبوبتر از آن بود که یک گوشه خاک بخورد و کریستوفر نولان وارد میدان شد تا ۳ گانه واقع‌گرایانه‌ای از محافظ شهر گاتهام را پدید بیاورد و کریستین بیل ایفای نقش مولتی میلیاردر جوانی را بر عهده گرفت که سعی در حفظ میراث پدرش داشت. با وجود نقش آفرینی استادانه مایکل کیتون در قامت بتمن کمتر کسی فکرش را می‌کرد که بازیگر جدیدی بتواند نظر مخاطبین سینما را جلب نماید؛ اتفاقی که کریستین بیل قدرتمندانه آن را رقم زد و با ۳ گانه به یاد ماندنی شوالیه تاریکی نه تنها باعث احیای بتمن در مدیوم‌های سرگرمی شد، بلکه حتی ژانر ابرقهرمانی را نیز دگرگون کرد تا حدی که هنوز هم شاهد تاثیر آن در سینما و تلویزیون هستیم.

نقش آفرینی سوپرمن توسط کریستوفر ریو

در دهه ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ ژانر ابرقهرمانی به مانند امروز گستردگی و محبوبیت نداشت و مخاطب سینما اهمیت چندانی به این دست از آثار نمی‌داد و ساخت فیلمی که با استقبال عموم مواجه شود، ریسک بسیار زیادی داشت.

این مسئله در قبال ساخت فیلمی حول محور ابرقهرمان قدرتمندی همچون سوپرمن بیش از پیش سخت و دشوار بود تا حدی که حتی امروزه نیز شاهد هستیم که سینما نمی‌تواند مفهوم درستی از این شخصیت را به تصویر بکشد. با این حال در آن زمان کریستوفر ریو وارد میدان شد و ایفای نقش آخرین پسر سیاره کریپتون را بر عهده گرفت تا نه تنها ادای احترامی به عاشقان کمیک‌های ابرقهرمانی داشته باشد، بلکه حتی در اقدامی تاریخی، دیدگاه مردم را نیز به ژانر نوپای ابرقهرمانی در سینما تغییر داد و سبب گشت تا در طی دهه‌های بعدی فیلم‌های ارزشمند و متنوعی ساخته و پخش شود که محبوبیت امروزه این ژانر را باید مدیون نقش آفرینی خاطره انگیزی همچون کریستوفر ریو دانست.

نقش آفرینی مرد آهنی توسط رابرت داونی جونیور

انتخاب بازیگری که بتواند برای سال‌های متوالی در ژانر ابرقهرمانی حضور داشته و توجه مخاطبین را جلب نماید، موضوع چالش‌برانگیزی محسوب می‌شود که استودیو مارول در سال ۲۰۰۸ نسبت به آن مردد بود.

انتخاب بازیگری که دست و پنجه نرم کردن با اعتیاد را پشت سر گذاشته و محبوبیت چندانی ندارد، برای ایفای نقش قهرمانی که آغازگر یک دنیای سینمایی بوده باشد؛ حرکت بسیار ریسکی به شمار می‌رفت. با این حال آن‌ها به رابرت داونی جونیور اعتماد کرده و ایفای نقش مرد آهنی/تونی استارک را به وی واگذار کردند. انتخابی که نه تنها پایه‌های دنیای سینمایی مارول را محکم و استوار بنا نهاد، بلکه به نماد این فرنچایز بزرگ بدل گشت و محبوبیت وی تاثیر به سزایی در پروژه‌هایی نظیر کاپیتان آمریکا ۳ و فیلم‌های انتقام‌جویان داشته است. ترکیبی از شوخ طبعی و ذکاوت که در زمان مورد نیاز می‌تواند خشم افسارگسیخته‌ای را بروز دهد، توانایی شگفت‌انگیز رابرت داونی جونیور بود که گویی زاده شده تا شخصیت تونی استارک را بر پرده سینما به تصویر بکشد.

نقش آفرینی جوکر توسط هیث لجر

کمتر فیلم ابرقهرمانی را می‌توان پیدا کرد (البته اگر وجود داشته باشد) که شخصیت شرور بتواند کنترل فیلم را به دست گرفته و قهرمان داستان را به شخصیت فرعی تبدیل نماید.

هیث لجر جوانی که به سبب انتخاب برای ایفای نقش شخصیت جوکر، توسط طرفداران کمیک‌های دی‌سی و سینماگران مورد تمسخر قرار می‌گرفت و انتقادات شدیدی به سمت وی روانه می‌شد، در سال ۲۰۰۸ مقابل بتمن کریستین بیل قرار گرفت و به حدی استادانه و دیوانه‌وار نقش آفرینی کرد که نه تنها بتمن تمام و کمال به حاشیه رانده شد، بلکه کلیت روایت فیلم شوالیه تاریکی کریستوفر نولان را قدرتمندانه در اختیار گرفت و به یکی از به یاد ماندنی‌ترین شرورهای تاریخ سینما تبدیل شد که در نهایت جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را در طی جشنواره اسکار برایش به همراه داشت. تماشای رفتارهای جون آمیز و خنده‌های وحشتناک هیث لجر کافیست تا هر بیننده‌ای شیفته جوکر نقش آفرینی شده توسط وی شود.

نقش آفرینی گرین گابلین توسط ویلم دفو

گرین گابلین همان نقشی را برای مرد عنکبوتی دارد که جوکر همیشه برای بتمن داشته است و آغازگر ۳ گانه توبی مگوایر با حضور ویلم دفو در قامت این ابرشرور همراه بود تا دست به اعمال دیوانه‌واری بر علیه ابرقهرمان تازه‌کار نیویورک بزند.

ویلم دفو در قامت گرین گابلین به حدی استادانه و وحشتناک ظاهر شد که گویی برای ایفای چنین نقشی زاده شده است. از ظاهر و چهره گرفته که تا ادای دیالوگ‌ها و اعمال به تصویر کشیده شده، او همان چیزی بود که طرفداران دنیای کمیک از چنین ابرشروری انتظار داشتند و زمانی که پس از گذشت ۲۰ سال باری دیگر نقش آفرینی گرین گابلین را در فیلم Spider-Man: No Way Home بر عهده گرفت، ثابت کرد که هنوز هم حرف‌های بسیاری برای گفتن داشته و گذر زمان ذره‌ای از جذابیت وی و قدرت بازیگری‌اش نکاسته است. شاید که ویلم دفو باید کلاس درسی برای بازیگرانی باشد که امروزه عادت به ارائه شخصیت‌های شرور کلیشه‌ای داشته که حتی از پس ساده‌ترین اکت‌های بازیگری نیز برنیامده و خیلی زود از یادها فراموش می‌شوند.

نقش آفرینی کاپیتان آمریکا توسط کریس ایوانز

کریس ایوانز پیش از پیوستن به دنیای سینمایی مارول تجربه ایفای نقش در ژانر ابرقهرمان را چشیده بود؛ با این حال پیوستن او به MCU همه معادلات را تغییر داد.

در حالی که رابرت داونی جونیور به عنوان نماد دنیای سینمایی مارول شناخته می‌شود اما کاپیتان آمریکا کریس ایوانز نیز دست کمی از وی نداشته و جزو پایه‌های این فرنچایز بزرگ محسوب می‌شود که تاثیر قابل توجهی بر محبوبیت فیلم‌های انتقام‌جویان داشته است. او به زیبایی موفق شد تا شجاعت، قاطعیت، نترس بودن، اعتماد به نفس و عزم راسخ استیو راجرز دنیای کمیک را بر پرده سینما به تصویر کشیده و نقش رهبری را داشته باشد که برای حفاظت از سیاره زمین و ایستادگی بر سر آرمان‌هایش هیچ ابایی از فدا کردن جانش نخواهد داشت. نقش آفرینی کریس ایوانز در قامت استیو راجرز به حدی استادانه و زیبا از کار درآمده که نه تنها مخاطبین او را نه به عنوان جانی استورم، بلکه به عنوان کاپیتان آمریکای تاریخ ژانر ابرقهرمانی می‌شناسند، بلکه زمینه‌ساز برخی از به یاد ماندنی‌ترین سکانس‌های دنیای سینمایی مارول نیز بوده است.

نقش آفرینی ثور توسط کریس همسورث

اگرچه که مسیر در پیش گرفته شده توسط استودیو مارول در قبال شخصیت ثور پر فراز و نشیب بوده و حتی اخیراً او را به ابتذال کشیده اما این کریس همسورث است که حتی در بدترین شرایط نیز به واسطه قدرت بازیگری‌اش، خدای رعد را دوست داشتنی جلوه داده است.

اصولاً به تصویر کشیدن ابرقهرمانان قدرتمندی نظیر سوپرمن و یا ثور که از قدرت‌های بی‌شماری برخوردار هستند، بر پرده سینما کار چالش‌برانگیزی به شمار رفته که هر بازیگری توانایی بر عهده گرفتن چنین نقش‌هایی را نخواهد داشت. با این حال کریس همسورث به زیبایی هر چه تمام از پس این نقش بر آمده و در کنار تونی استارک رابرت داونی جونیور و استیو راجرز کریس ایوانز موفق گشت تا به یکی از پایه‌های تاثیرگذار دنیای سینمایی مارول تبدیل شود که بدون حضور او فیلم‌های انتقام‌جویان هیچ معنا و مفهومی پیدا نمی‌کرد. از لحظات کمدی گرفته تا نبردهای پر زد و خورد و حماسی، خدای رعد به واسطه این بازیگر استرالیایی توانست تا حرف‌های بسیاری برای گفتن داشته باشد و جنبه سلطنتی و اساطیری ژانر ابرقهرمانی را در دنیای سینمایی مارول استادانه به تصویر بکشد.

نقش آفرینی بتمن توسط مایکل کیتون

علی‌رغم آن که کریستین بیل به سبب نقش آفرینی بتمنی مدرن و واقع‌گرا، حسابی در نزد مخاطبین سینما محبوبیت پیدا کرده اما تصویری که مایکل کیتون از این قهرمان در اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ میلادی ارائه کرد، تاثیر قابل توجهی بر جایگاه امروز شوالیه تاریکی در ژانر ابرقهرمانی داشته است.

همکاری مایکل کیتون و تیم برتون در سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۲ باعث شد تا شاهد بتمنی با حال و هوای گوتیک باشیم که گویی از بین صفحات کتاب‌های کمیک به دنیای واقعی قدم گذاشته و هیچ کدام از بتمن‌های ساخته شده طی سال‌های بعدی از چنین حس و حالی منحصر به فردی برخوردار نبوده‌اند. مسئله‌ای که به سبب نقش آفرینی جذاب مایکل کیتون ارزش دو چندانی پیدا کرده و او به حدی در ایفای نقش بروس وینی رنج دیده ول تسلیم ناپذیر استاد شده که بازگشت وی پس از ۳۱ سال در فیلم فاجعه آمیز The Flash به عنوان تنها نکته مثبت و ارزشمند آن یاد شده است. بازیگران معدودی در سینما می‌توانند چنین قدرت تحسین برانگیزی داشته باشند که حتی پس از گذشت چندین دهه باز هم بتوانند نقش ابرقهرمانی خود را زیبا و شگفت‌انگیز به تصویر بکشند و مایکل کیتون به راحتی نشان داده که سن و سال هیچ محدودیتی برای وی نداشته و قدرتمندانه می‌تواند همان حس و حال دوران دهه ۸۰ الی ۹۰ میلادی را برای مخاطب زنده نماید.


به نظر شما تفاوت بازیگران نام برده شده با هنرمندان نسل جدید در چیست؟ چرا اکثر ابرقهرمان جدید سینما نمی‌توانند ارزشی در مقابل دیدگان مخاطب داشته باشند و عموماً نقش آفرینی‌های فراموش شدنی را شاهد هستیم؟ آیا بازیگر دیگری را سراغ دارید که این چنین جاودانه در ژانر ابرقهرمانی نقش آفرینی کرده باشند؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.

منبع: CBR

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو