کار جان‌مایه زندگی است. اما بسیاری سعی می‌کنند کار درست و حلال را دور زده و از راههای دیگر کسب درآمد کنند. برای همین در این دوره و زمانه خیلی مردانه و سخت است که یک نفر روزی حلال و درست سر سفره خانواده ببرد. پس اگر شما نیز یک زحمتکش نون حلال خور هستید؛ در ادامه با ما باشید.
فهرست موضوعات این مطلب
متن‌هایی درباره روزی حلال
خدای زیبایم
یک صبح زیبای دیگر را با ترنم دلنشین پرندگانت آغاز نمودم. پرندگانی که شکرگزاری می کنند و به نیایش می پردازند
شکر برای یک روز زیبای دیگر
شکر برای بوی خوش زندگی
شکر و هزاران شکر برای وجود ارزشمند عزیزانم
شکر برای سلامتی جسم و جان
شکر برای رزق و روزی حلال و بی نیازی
شکر برای قرار گرفتن در راهت
شکر برای تمام نعمت هایت که در اختیارم قرار داده ای
هر چه شکر گویم کم است
بارالها چتر رحمتت را بر سر من همیشه باز نگهدار و لحظه ای مرا به حال خود وامگذار.
آمین یارب العالمین
می رود تا شاید لقمه نانی به کف آرد، بخورد
پیش چشم زن و فرزند خویش، دیدگانش نشود بارانی
می رود صبح سحر پی آوردن نان
سر شب آسمان صاف و هوا سوزان است
راه پر حادثه و لرزان است
دیدگانش پر آب، دو لبش عطشان است
باز احساس عجیبی بیدار، می برد تشنگی افکارش
فکر نان شب او، می درد رشته افکارش را
یدکی ثقل و گرانبار به دوش، طاقتش را ز کفش طاق نمود
شب عید است همگی دوخته اند، دیده ی خویش به در
این صدا هست صدای کف پاهای پدر، و پدرم می آید
دست هایش عاری ز قضا و قدر و تقدیر است
روز عید است، همه خندانند
او که فارغ شده از دار و ندار، نی لبک می زند و می خواند
نی او غمکده ای مملو از سوز و گداز و غبار ابری دور گیسوی پدر، بینوا را به نوا می خواند
حاصل رنج و تلاشش این است، پینه های دو کفش رنگین است
جرم او خوردن یک لقمه حلال و به پایان آورد آن همه فکر و خیال…!
مطلب مشابه: جملات قصار امام حسین؛ سخنان آموزنده و زیبا از امام سوم
شاعر محمد مخلص آبادي فراهاني
خميده گشت قامت آن پير مرد نجيب
ولي هنوز بار به دوش ميكشد، چه عجيب
تمام عمر به دنبال لقمه نان حلال
دويدو جز نفس خسته اي نگشته نصيب
صداي هر نفسش ناله اي جگر سوز است
دلش شكسته از اين مَكر كاسبان فريب
ميان اين همه هم نوع،هم وطن،هم كيش
كسي نه از دل او باخبر بوَد ني جيب
جوان بي ادبي با غضب براو گويد
بايست اي تن لش،بي قواره، بي تركيب
عجب سياه و چه سرد است آخر اين بازار
تنه به محبس هارون زده، نداره رقيب
یادمان داد که نان، گرم و حلالش خوب است
خانه با نان حلال است که حالش خوب است
یادمان داد که از بین درختان حیاط
می دهد میوه درختی که نهالش خوب است
آنکه با عطر نفسهاش دلـم را می بُـرد
نیست اما دم افطار، خیالش خوب است
خاک از روی خیالات تکاندم امشب
بعد افطار زدم فال و چه فالش خوب است
گفت حافظ که سفر کرده می آید از راه
آرزو، گاه فقط نوعِ محالش خوب است
نان که می پخت، خدا هم هوس نان می کرد
یادمان داد که نان، گرم و حلالش خوب است…
هرکس که همانند من بی پرو بال است از نان حلال است
یک سر همه ی زندگی اش پر زملال است، از نان حلال است
کو دوست که تا هدیه دهد لقمه ی نانی تا گشنه نمانی
یک عالمه ثروت که کنون دست رجال است
از نان حلال است
شرمنده ام از همسر و فرزند چه سازم، در سوز و گدازم
آن شیخ که در کاخ لواسان و شمال است
از نان حلال است
ای آن که دهند هدیه به تو مبلغ بالا
ای حضرت والا
این پول برای تو چنان آب زلال است
از نان حلال است
ماندند…!
بنشسته در دکان ز پی کسب و کار خلق
دکان ما تو کسب تو و کار ما توئی
قومی بمیکده ز پی باده میروند
ما را محبتت می و خمار ما توئی
نوبت کار است، اهل کار باش
من چو خفتم، ساعتی بیدار باش
دخمه بسیار است، این ویرانه را
پاسبانی کن یک امشب، خانه را
کار و کسب من همین عشق است و بس
مگسلاد این دست من از پای عشق
خدمت او را بدل بستم کمر
ای ساقی اهل درد درین حلقه حاضرند
می ده که کار می به مهمات می کنیم
سلطان یک سواره نطع دو رنگ را بی یک
پیاده بر رخ تو مات می کنیم
مطلب مشابه: اشعار توبه؛ مجموعه عرفانی توبه کردن و بازگشت به ذات پاک خدایی
دست مرا بست شب از کسب و کار
تا به سحر دست من و پای شب
راه درازست برانیم تیز
ما به درازا و به پهنای شب
مرا چون تا قیامت یار اینست
خراب و مست باشم کار اینست ز
کار و کسب ماندم کسبم اینست
رخا زر زن تو را دینار اینست
متن روزی حلال
چون مطرب هوایت چنگ طرب نوازد
مر زهره فلک را کی کسب و کار ماند
یغمابک جمالت هر سو که لشکر آرد
آن سوی شهر ماند آن سو دیار ماند
چارده پانزده ساله که بودم
کیف می کردم
وقتی می گفتند
مثل یک مرد
بیل می زند
ولی حالا
دلم می سوزد
برای تمام مردهایی که
بیل میزنند و
دنبال لقمه ای حلال
حرام می شوند …
به سخاوت شهره، آبیه پر لقمه
نوجوانی قصد برچیدن روزی حلال
تور انداخت به آب
انتظاری شیرین، آفتاب زرد که شد
تور حتی تهی از یک خرچنگ
تور امید و نشاط، جمله ورزنه هاش
پر شدست از آب
نوجوانی مجرم؟ یا سخاوت رفته؟
کاش می شد عنکبوت بتند تور به آب
سفری دارم بر بام خیال در دوردست ها، پشت کوه هایی بلند
روستایی از نسل قدیمی ها سروری می کند بر اوراق روزگار
با صدای خروس، طلوع می کند آفتابشان
و صبح ها در کوچه های خاکی، جز صدای پای گاو و گوسفندان
به گوش نمی رسد آوازی دیگر
از پی روزی حلال و ساده ای، به کو و دشت می زنند مردها و زن ها با تشت هایی بر سر
رخت های عرق حلالشان را لب چشمه های حلال شست و شو می دهند
در مزارع شال کار بسته اند دخترها و جوانان به عشق چهره ی زیبا و یکرنگ آن ها با آوای نی چوپانی عشق بازی می کنند
بر اسب های واقعی سوار می شوند پسرکان و دختران کوچولو تنور نان مادر را روشن می کنند
کسی غریب نمی میرد آن جا و هیچ کس نگران مخارج روز عروسی اش نیست
شاید هیچ کدام بلند نباشند راه کعبه را، اما هر روز از مسیر خدا رد می شوند
همه چیز را دوست دارند ساده و صادقانه، حتی خدایشان را
کاش می شد در کوچه های خیال راه را بر واقعیت ها بست
مطلب مشابه: حدیث در مورد لقمه حلال و سخنان مذهبی در مورد نان حرام
سخنان مذهبی و عرفانی درباره کسب و کار حلال
«امام جعفرصادق(علیه السلام)»:
لاخَیرَ فی مَن لایُحِبُّ جَمْعَ المالِ مِن حلالٍ یَكُفُّ بِهِ وَجهَهُ و یَقضی بِهِ دَینَهُ وَ یَصِلُ بِهِ رَحِمَهُ.
کسی که خواهان اندوختن مال از راه حلال و مشروع نباشد که با آن آبروی خود را حفظ کند و بدهی خود را ادا نماید و از راه آن صلة ارحامش را به جا بیاورد هیچ گونه خیر و امیدی در وجود او نیست. (فروع کافی، ج ٥، ص ٧٢)
«مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:
سوَفَ یأتیكَ ما قُدِّرَ لَك فَخَفِّضِ المُکْتَسب.
آنچه برایت مقدّر شده به تو خواهد رسید، در کار و کسبت حریص و افراطی مباش. (شرح غُرر، ج ١، ص ٤٣٤)
«پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:
مَن اَكَل الحلالَ قامَ علی رأسِهِ مَلكٌ یَستَغفِرُ لَهُ حَتّی یَفْرُغَ مِن اَكِلِه.
وقتی کسی غذای حلال می خورد فرشته ای بالای سر او حاضر می شود و برایش طلب مغفرت می کند تا وقتی که از صرف غذا فارغ شود. (مکارم الأخلاق، ص ١٥٠)
«امام جعفرصادق(علیه السلام)»:
لاتَدَعْ طَلَبَ الرِّزق مِن حِلِّهِ فَاِنّهُ عَوْنٌ لَكَ عَلی دینِكَ.
هیچ گاه از تحصیل روزی حلال رو گردان مباش. مال حلال یاور و معین تو در حفظ دین و ایمان تو است. (وسائل، ج ١٢، ص ١٠)
لَو أنّ اَحَدَكُم اكتَسَبَ المالَ مِن حِلِّهِ و اَنفَقَهُ فی حِلِّهِ لَمْ یُنفِقْ دِرهَماً الاّ أخلَفَ اللهُ عَلَیه.
هر یک از شما که درآمدش از راه حلال باشد و آن را نیز در راه حلال مصرف کند به ازای هر درهمی (واحد پول) که خرج می کند خداوند همانند آن را در مال او جبران می نماید. (مکارم الأخلاق، ص ٣٢٣)
حضرت محمد (ص) : کسی که مالی از راه غیر حلال به دست آورد ، خداوند او را تنگدست میکند. بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۵ حدیث ۱۷
حضرت محمد (ص) : انسان در قیامت قدم از قدم بر نمی دارد تا اینکه از چهارچیز سوال شود؟ سوال۱:از بدن خود که در چه راهی آن را به کار گرفت. سوال۲:و از عمرش که در کجا و چه راهی سپری کرد .سوال۳:و از مالش که از کجا به دست آورد و در کجا مصرف کرد .سوال۴:و از محب ما خاندان ( ائمه اطهار (ع) ) بحار الانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۱۱ حدیث ۴۷
امام باقر (ع) : خداوند برای هر انسان رزق حلالی را مشخص و حتمی کرده است که به طور کامل به او خواهد رسید ، و از طرفی رزق حرامی از طریق دیگر به او عرضه میشود ، پس اگر از آن حرام مقداری برداشت به همان اندازه از مال حلال او کم میشود و پیش خدا علاوه بر آن دو مال ، زیادی و افزونی است که خداوند در قرآن فرماید : از فضل و زیادی که پیش خدا است از او درخواست کنید. (سوره نساء آیه ۳۲) بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۱۱ حدیث ۴۹
امیرالمؤ منین علیه السلام مولا علی (ع) : بزرگترین حسرت روز قیامت حسرت خوردن کسی است که مالی را از راه غیر حلال به دست آورد و برای فرد دیگر به ارث گذارد ، و او آنرا در راه اطاعت و بندگی خدا صرف کرده و به واسطه آن وارد بهشت گردد و اولی بواسطه آن مال حرام ( نخورده ) وارد جهنم گردد. بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۱۲ حدیث ۵۷
حضرت محمد (ص) : کسی که مال مومنی را به ناحق از او بگیرد و به او ندهد ، خداوند پیوسته از او اعتراض کرده و کارهای نیک او را نکوهیده میدارد و آنها را در نامه اعمال نیک او نمی نویسد تا توبه کند و مالی را که از آن مومن گرفته به او برگرداند. بحارالانوار جلد ۱۰۴ صفحه ۲۹۴ حدیث ۸
علامت غفلت سه چیز است:
از بین رفتن شیرینی عبادت، تلخ نشدن معصیت و فرق نگذاشتن در حلال و حرام.
امام صادق علیه السلام
مطلب مشابه: متن حلالیت طلبیدن + جملات طلب بخشش و حلال کردن
کسی که به اندک روزی حلالش خشنود باشد هزینه هایش سبک تر است، خانواده اش آسوده تر است و خداوند به او در شناخت راه حل مشکلات بصیرت میبخشد.
امام رضا (ع)
امام علی بن موسی الرضا (ع):
هر کـس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل کم او راضى خواهد بود.
«پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:
طَلَبُ الحَلالِ جِهادٌ.
به دنبال روزی حلال رفتن، جهاد در راه خدا است. (مواعظ عددیّه، ص ٣)
«پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:
مَن طَلَبَ الدُّنیا حَلالاً فی عَفافٍ كانَ فی دَرَجَةٍ الشّهداءِ.
كسی که دنیای خود را با عفّت نفس و از راه حلال تأمین می كند مقام و منزلت شهیدان را خواهد داشت. (المحجةالبیضاء، ج ٣، ص ٢٠٣)
«مولی امیرالمؤمنین علیه السلام»:
ضِیاءُ القَلبِ مِن أَكْلِ الحَلالِ.
صفا و نورانیت قلب، نتیجة لقمه حلال است. (مواعظ عددیّه، ص ٢٣)
«امام جعفرصادق(علیه السلام)»:
مَن باتَ كالّاً مِن طَلَبِ الحَلالِ باتَ مَغفوراً لَهُ.
کسی که به دنبال روزی حلال، روز خود را خسته و درمانده سپری کرده، (بداند كه) شب خود را (نیز) با گناهان آمرزیده سپری خواهد نمود. (بحار، ج ١٠٣، ص ٢)
«امام جعفرصادق(علیه السلام)»:
كَسْبُ الحَرامِ یَبینُ فی الذُّرِّیَّةِ.
درآمد حرام و نامشروع، اثر آن در نسل و اولاد ظاهر می شود. (وسائل، ج ١٢، ص ٥٣)
«پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:
اذا وَقَعتِ اللُّقمَةُ مِن حرامٍ فی جَوفِ العَبدِ لَعَنَهُ كُلُّ مَلَكٍ فی السَّمواتِ و الأرضِ!
همین که لقمة حرام داخل اندرون بنده ای شد تمام فرشتگان آسمان ها و زمین او را لعنت می کنند! (بحار، ص ١٠٣، ص ١٢)
«پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:
أَكلُ الحرامِ یَطرُدُ الایمانَ.
لقمة حرام، ایمان را از انسان سلب می كند. (مواعظ عددیّه، ص ١٥٣)
«پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم»:
حَلالی حلالٌ اِلی یَومِ القیامَةِ و حرامی حرامٌ اِلی یومِ القیامةِ.
(احكام) حلال من تا قیامت حلال و (احكام) حرام من تا قیامت حرام است. (سفینه، ج ١، ص ٢٩٩)
مطلب مشابه: حکایت های مذهبی؛ داستان های زیبای قرآنی و اسلامی
