کشف 8 کیلوگرم قارچ جادویی در شرق تهران/ مجیک ماشروم چیست؟
قارچ های سایلوسایبین که به طور عامیانه ، قارچ جادویی یا مجیک ماشروم (Magic mushroom) نیز نامیده می شوند ، دسته ای چندتباری از قارچ های چتری حاوی ماده توهم زای سایلوسایبین هستند که پس از مصرف توسط انسان ، به سایلوسین تبدیل می شود که خاصیت روان گردان دارند.
چطور می توانیم مجیک ماشروم را از میان سایر قارچ ها تشخیص دهیم؟
قارچ های سیلوسایبین شبیه قارچ های معمولی خشک شده با ساقه های بلند و باریک هستند که به رنگ خاکستری مایل به سفید بوده و کلاهک های قهوه ای تیره ای دارند که مرکز آنها قهوه ای روشن یا سفید می باشد. رنگ مجیک ماشروم خشک شده ، قهوه ایِ مات است که در بخش هایی از آن ، رنگ سفید استخوانی به چشم می خورد. مجیک ماشروم را می توان به شکل مخلوط با غذا مصرف کرد یا آن را مانند چای دم کرد و نوشید.
همچنین می توان آن را با حشیش و تنباکو مخلوط کرده و مانند سیگار ، دود کرد. سیلوسایبین به شکل مایع نیز در دسترس است که به عنوان یک ماده روان گردانِ طبیعی در قارچ لیبرتی کپ یافت می شود. این مایع به رنگ قهوه ای روشن است و در شیشه های کوچک دارویی نگهداری می شود.
تاثیرات قارچ جادویی و مجیک ماشروم
مجیک ماشروم ها دارای دو ماده سیلوسایبین و سیلوسین هستند. از نظر ساختار سیلوسایبین و سیلوسین دو شکل قابل تبدیل به هم هستند و پس از ورود به بدن به صورت سیلوسین جذب می شوند. مصرف این نوع قارچ سبب بروز سرخوشی و توهم در مصرف کننده می شود البته ممکن است حس ها و افکار آزار دهنده نیز فرد مصرف کننده را درگیر کند و مثل سایر روان گردان ها مانند سکه ای است که دو رو دارد. همه این ها به شرایط فرد بستگی دارد که در چه وضعیت مغزی باشد. این ماده با تقلید عملکرد سروتونین در مغز در خودآگاهی مصرف کننده تغییر ایجاد می کند و با توجه به شرایط می تواند در نهایت به یک تجربه خوب یا بد منجر شود. بعد از مصرف در زمانی که حال مصرف کننده خوب است ، ممکن است بدون اختیار دچار خنده های غیرقابل کنترل شود و دقایق عجیبی را تجربه می کند و همه چیز در حال حرکت ببیند. ذهن در چنین حالتی عملکرد عادی خود را ندارد و این دقیقاً همان اتفاقی است که در یک تغییر بد هم می افتد. تغییر خوب و بد ، دو روی یک سکه هستند که با توجه به شرایط محیطی و اطرافیان اتفاق می افتد. از تأثیرات بصری آن می توان به تصور حرکت کردن اجسام و داشتن حالت جاری آن ها اشاره کرد و همچنین رنگ ها درخشان تر و جذاب تر به نظر فرد می رسد. شدت تمام این توهم های بصری بستگی به دوز مصرفی دارند و از سبک ترین حالات تا توهم های بسیار خطرناک و وحشتناک ممکن است متغیر باشد.
اثرات قارچ پسیلوسیبین از پسیلوسیبین و پسیلوسین ناشی می شود. هنگامی که پسیلوسیبین بلعیده می شود ، در فرآیندی به نام دفسفوریلاسیون توسط کبد تجزیه می شود. این ترکیب حاصل پسیلوسین نام دارد که مسئول اثرات روانگردان است. سایلوسیبین و پسیلوسین باعث ایجاد تحمل کوتاه مدت در مصرف کنندگان می شوند ، بنابراین سوءاستفاده از آنها را مشکل می کند زیرا هرچه بیشتر در مدت زمان کوتاهی مصرف شوند ، اثرات ضعیف تری دارند. شناخته شده نیست که قارچ سایلوسیبین باعث وابستگی جسمی یا روانی (اعتیاد) شود.
نشانه های اثر گذاری ماده سایلوسایبین با توجه به متغیرهای متعدد از جمله نوع ماده موجود در قارچ ، تنوع ژنتیکی و همچنین شرایط فیزیکی مصرف کننده ، از 15 تا 60 دقیقه پس از مصرف شروع می شود. نیمه عمر ماده سایلوسایبین نیز با توجه به متغیرهای متعدد از 3 تا بیش از 8 ساعت با توجه به دوز ، روش آماده سازی و متابولیسم شخصی ادامه می یابد. سایلوسایبین ، در طول تحریک سیستم عصبی سمپاتیک دارای نشانه های مختلف فیزیکی و روانی ست. همانند بسیاری از مواد روانگردان ، تأثیرات قارچ روانگردان ذهنی است و می تواند در بین افراد جداگانه به طور قابل توجهی متفاوت باشد. اول پس از مصرف معمولاً «اوج» نامیده می شود - که در آن کاربر تصاویر واضح و تحریف بیشتری را در واقعیت تجربه می کند. به نظر می رسد این اثرات به توانایی سیلوسایبین در تغییر درک زمان ، برای کاربر بسیار طولانی تر است.
نشانه های فیزیکی موقت هستند و ممکن است همراه با افزایش ضربان قلب و فشار خون ، گشادگی مردمک چشم ، کرختی عضلات مختلف بدن از جمله صورت ، عدم تکلم ، تغییر در رفتار سیستم گوارش ، نیاز به ادار ، احساس گرما در پیشانی ، قسمت پس سری و مخچه و همچنین اندانهای داخلی ، عدم کنترل رفتارهای حرکتی و همچنین عدم عملکرد دقیق سیستم تعادل در انسان باشند.
کاربردهای درمانی
به هیچ عنوان استفاده از این ماده مخدر خطرناک برای افراد عادی توصیه نمی شود.
طبق گفته دانشمندان ، ماده توهم زای موجود در قارچ جادویی (مجیک ماشروم) قابلیت «دوباره تنظیم کردن» مغز افراد مبتلا به افسردگی غیرقابل درمان را دارد.در دسامبر 2016، گزارشی در مجله روان شناختی منتشر شد که به تفصیل به دو مطالعه کوچک که نشان دادند عنصر موجود در «قارچ» یعنی سیلوسایبین می تواند احساس «پریشانی وجودی» را که بیماران اغلب پس از درمان سرطان احساس می کنند ، را تغییر دهد ، پرداخت. همچنین محققان دریافته اند که این دارو سلول های عصبی را بازنشانی می کنند و باعث افزایش ثبات در شبکه های مغز می شود که با افسردگی ارتباط دارند.
