عفونت قارچی ناخن متداول است، عفونت سبب ضخیم و بد ظاهر شدن ناخن ها و گاها دردناک شدن آن ها می شود. داروها اغلب در از بین بردن عفونت خوب عمل می کنند اما باید به مدت چند هفته دارو مصرف شود.
چگونگی درمان عفونت قارچی ناخن
عفونت قارچی ناخن انگشتان پا
چه کسانی عفونت قارچی ناخن می‌گیرند؟
از هر 100 نفر در کشورهای پیشرفته ای مثل انگلستان 3 تا 8 نفر در مرحله ای از زندگی خود دچار عفونت ناخن میشوند. انگشتان پا بیشتر از انگشتان دست دچار عفونت میشوند. در افراد بالای 55 سال و در جوانترهایی که از دوشهای عمومی استفاده می کنند مثل شناگران و قهرمانان ورزشی رایج تر است.
چگونه به عفونت قارچی ناخن مبتلا می‌شوید؟
می تواند از انتقال عفونت قارچی پوست به وجود آمده باشد. برای مثال، بیماری پای ورزشکاران، یک عفونت قارچی انگشتان پا است. اگر عفونت پوست ( پارونیشیا ) در مراحل اولیه درمان نشود می تواند به ناخن ها منتقل شود.
عفونت انگشتان دست ممکن است بعد از ایجاد عفونت در انگشتان پا ایجاد شود. اگر انگشتان یا ناخن های پای خود را بخارانید ممکن است قارچ به انگشتان دست منتقل شود.
احتمال ایجاد عفونتهای ناخنهای انگشتان دست، اگر دستهایتان را بیش از اندازه بشویید یا دستها بیش از اندازه با آب در تماس باشند، بیشتر است مثلا اگر آشپز یا نظافت چی هستید. شستشوی مداوم میتواند به پوست محافظ در پایه ناخن آسیب رساند و قارچها بتوانند وارد شوند.
اگر ناخنی اخیرا آسیب دیده باشد احتمال ایجاد عفونت قارچی در آن بیشتر است.
در کسانی که به برخی بیماری های دیگر مثل دیابت، پسوزیاریس، گردش خون ضعیف، سیستم ایمنی ضعیف هستند (برای مثال اگر ایدز دارید یا تحت شیمی درمانی هستید)، یا در کل از وضعیت سلامت ضعیفی برخوردار هستند احتمال ایجاد عفونت قارچی ناخن بیشتر است.
عفونتهای ناخن در کسانی که در مناطق گرم و مرطوب زندگی می کنند بیشتر رایج است.
سیگار کشیدن نیز احتمال ایجاد عفونتهای ناخن را افزایش می دهد.
در برخی موارد هیچ دلیل آشکاری وجود ندارد. میکروبهای قارچی متداول بوده و یک عفونت ممکن است یک دفعه به وجود آید.
علائم یک عفونت قارچی ناخن چیست؟
اغلب عفونت فقط در یک ناخن است اما ممکن است چندین ناخن نیز مبتلا شوند. در ابتدا معمولا عفونت بدون درد است. ممکن است ناخن ضخیم شده و بی رنگ به نظر آید (اغلب خاکستری مایل به زرد). عموما این تنها اتفاقی است که می افتد و علائم دیگری ندارد. با این وجود، ممکن است بدنما به نظر آید.
گاهی عفونت بدتر میشود. تکه های سفید یا زرد ممکن است در جایی که ناخن از پوست بیرون آمده است در زیر ناخن (بستر ناخن) ظاهر شوند. گاهی کل ناخن می افتد. ممکن است ناخن نرم و خرد شود. ممکن است تکه هایی از ناخن بیفتد. پوست زیر و اطراف ناخن ممکن است ملتهب و پوسته پوسته شود. اگر درمان نشود، عفونت عاقبت ناخن و بستر ناخن را تخریب کرده و ممکن است دردناک شود. اگر انگشتان پا مبتلا شده باشند ممکن است در راه رفتن مشکل ایجاد نماید.
آیا نیاز به آزمایشی هست؟
دیگر بیماریهای ناخن ممکن است گاهی به نظر عفونت قارچی آیند. بنابراین، برای تایید تشخیص، ممکن است تکه ای از ناخن را چیده و برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستند.
درمان عفونت قارچی چیست؟
بدون درمان عفونت قارچی ناخن
اگر عفونت خفیف بوده یا علائمی نداشته باشد این یک گزینه است. برای مثال، ممکن است تنها یک ناخن کوچک پا عفونی شده و بدون درد باقی مانده و ایجاد نگرانی نکند. برخی نیز ممکن است به دلایل زیر ترجیح دهند درمان نشوند:
درمان همیشه عفونت قارچی ناخن را از بین نمی برد. نرخ درمان حدود 60 تا 80 درصد است.
درمانی که عفونت قارچی ناخن را از بین می برد همیشه ظاهر ناخن را به شکل اولیه بازنمی گرداند.
داروهای ضدقارچی که برای درمان استفاده میشوند باید به مدت چند ماه یا بیشتر مصرف گردند.
اگرچه به ندرت اما گاها داروهای ضدقارچ عوارض جانبی در پی دارند.
اگر عفونت قارچی ناخن بدتر شد یا اگر تغییر نظر دادید می توان بعدا گرینه درمانی دیگری را انتخاب کرد.
با این وجود معمولا در موارد زیر درمان پیشنهاد میشود:
اگر علائم مشکل ساز باشند. مثلا اگر به خاطر عفونی شدن انگشت پا راه رفتن با مشکل انجام شود.
اگر ظاهر ناهنجار ناخن ها سبب ایجاد استرس شود.
اگر دیابت، بیماری عروقی یا یک اختلال بافت همبند دارید (چون در چنین مواردی ریسک ابتلا به عفونتهای باکتریایی ثانویه و سلولیت بیشتر است).
اگر به نظر می رسد عفونت قارچی ناخن منبع یک عفونت قارچی پوستی در بدن شما باشد.
اگر مشکلی جدی در سیستم ایمنی دارید یا ممکن است مشکلی در سیستم ایمنی تان ایجاد شود. برای مثال اگر اقرار است از انواع خاصی از درمانها برای سرطان استفاده کنید.
درمان دارویی عفونت قارچی ناخن
قرصهای ضدقارچ اغلب سبب از بین رفتن عفونت قارچی ناخن میشوند. مصرف دارو همچنین عفونتهای قارچی پوستی مربوطه مثل بیماری پای ورزشکاران را نیز برطرف می سازد. پزشکان اغلب یکی از دو داروی زیر را تجویز می کنند. انتخاب به نوع قارچی که سبب عفونت میشود بستگی دارد. هر دوی این داروها در برخی افراد عوارض جانبی ایجاد می کنند بنابراین به بروشور دارو برای مشاهده عوارض احتمالی مراجعه نمائید.
قرصهای تربینافین (Terbinafine): دوز معمول برای بزرگسالان 250 میلی گرم در روز برای مدت 6 هفته تا سه ماه برای انگشتان دست و 3 تا 6 ماه برای انگشتان پا است. بعد از پایان دو ماه درمان برای انگشتان دست و سه ماه برای انگشتان پا انتظار بهبود قابل رویت می رود.
قرصهای ایتراکونازول (Itraconazole): معمولا به صورت درمان جهشی داده میشود یعنی برای بزرگسالان: 200 میلی گرم دوبار در روز برای مدت یک هفته داده شده و بعد دوباره بعد از 21 روز همین روند تکرار میشود. عفونت انگشتان دست نیاز به دو دوره و عفونت انگشتان پا نیاز به حداقل سه دوره جهشی دارد.
تحقیقات نشان میدهد که از هر 10 مورد در 5 مورد بعد از درمان ناخن دوباره کاملا طبیعی به نظر خواهد آمد. حدودا در هر 2 مورد از 10 مورد قارچها بعد از درمان از ناخن پاک میشوند اما ناخنها دوباره ظاهر طبیعی خود را نخواهند داشت. انگشتان دست نسبت به انگشتان پا بهتر به درمان پاسخ می دهند. یک علت شکست درمان این است که افراد قبل از گرفتن پاسخ کامل درمان را متوقف می کنند.
