وقتی 2 نفر از 2 جنس متفاوت و با 2 فرهنگ متفاوت زیر یک سقف میروند و زندگی مشترکشان را شروع میکنند، حتما اختلافنظرهایی پیدا میکنند. این اختلافنظرها گاه به صورت مشاجره و دعوا ظاهر میشود. دعوا و جر و بحث در زندگی زناشویی اجتنابناپذیر است، اما دلیل و چگونگی آن و نتیجهای که از آن حاصل میشود اهمیت دارد. گاهی ممکن است با یک بحث، افراد به اشتباه خود پی ببرند یا بیشتر از همسر خود دور شوند. گاهی زندگی زناشویی دستخوش دعواهای پیدرپی زن و شوهر میشود و شیرینی خود را از دست میدهد. ندانستن اینکه چگونه با همسر خود آشتی کنیم نیز باعث میشود که قهرهای ما طولانی شود و این وقفه در ارتباط ، به زندگی زناشویی لطمه وارد کند. برای اینکه زندگیمان پر از این دعواها نشود ، باید به برخی نکات دقت کنیم و از بعضی مسائل آگاه شویم.
بعضی دعواها برای زندگی زناشویی ایجاد خطر میکند و روابط زن و شوهر را تحت تاثیر خود قرار میدهد. به عنوان مثال، بعضی دعواها عادت میشوند. گاهی زن و شوهرها شرطی میشوند و سر مسائل خاصی همیشه دعوایی کنند. این زن و شوهرها عادت نکردهاند که مشکلات خود را حل کنند، بلکه فقط دعوا کردن را یاد گرفتهاند. بعضی دعواها به بهانههای واهی و کوچک اتفاق میافتند. برخی افراد در زندگی یا در مقاطعی از آن، بهانهجو میشوند یا به دلیلی که نمیتوانند آن را بیان کنند، بهانههای دیگر میگیرند و دعوا راه میاندازند. این افراد باعث میشوند همسرشان به شدت عصبی و سردرگم شود و او را به عنوان انسانی غیرمنطقی و بهانهجو بشناسد. این دعواها یکی از مضرترین دعواهاست و به رابطه زناشویی لطمه وارد میکند.
دعواهایی که به دلیل سوءتفاهم است، معمولا به خاطر عجول بودن افراد و زود قضاوت کردن آنها رخ میدهد؛ به طوری که بعد از یک اتفاق یا یک گفتگو، فرد منظور همسرش را اشتباه میفهمد و پیش خود قضاوت نادرستی انجام میدهد و این مساله باعث دعوا بین آنها میشود.
گاهی همسران بر سر مسائلی که همسرشان در آنها مقصر نیست، دعوا میکنند؛ مثل دعواهایی که بر سر خانوادهها پیش میآید. وقتی کسی از همسرش گلهمند است که چرا مادرت یا هر کس دیگری این حرف را زد، یادش رفته است که همسر او یک انسان مستقل است و مسوول حرفها و اعمال دیگران نیست.
دعوا نه، حل مشکل آری
برای اینکه از انواع دعواها دوری کنید، یادتان باشد که برای اینکه به توافق برسید و مشکلی را حل کنید دعوا میکنید. البته باید آنقدر روی خود کنترل داشته باشید که این دعواها را به گفتگوهای دوستانه تبدیل کنید، نه جر و بحثهای با عصبانیت. هیچ وقت در میان دعوا به همدیگر توهین نکنید، چون این توهینها ممکن است از یاد طرفین نرود.
زندگی را به میدان جنگ تبدیل نکنید و به هر قیمتی دنبال پیروز شدن نباشید. فراموش نکنید که در مقابل شما همسرتان قرار دارد؛ کسی که شما عاشق او هستید. نگذارید این عشق تحتشعاع مسائل فرعی قرار گیرد و رفتهرفته از بین برود. اگر قبل، در طول و حتی بعد از دعوا متوجه شدید که اشتباه از شماست، حتما اشتباه خود را بپذیرید. عذرخواهی کنید و به دنبال جبران آن باشید. با انکار اشتباه خود تنها کار را مشکلتر میکنید و دعوا را شدیدتر.
اگر همسرتان اشتباهی مرتکب شده است، با ملایمت برخورد کنید و بدون اینکه او را متوجه اشتباهش کنید، به سراغ مجازات نروید. اختلافنظرها و اشتباهاتی که سهوا رخ میدهند. قابل تذکر و گذشتاند. پس شما نیز سختگیر نباشید و همسرتان را راحت ببخشید.
فکر کنید برای چه در حال دعوا کردن با همسرتان هستید. آیا دلیلی منطقی دارید یا سر مسالهای پیش پا افتاده اوقات خود را تلخ کردهاید. با کمی فکر و صبر کردن، شاید مشکلتان با یک گفتگوی کوتاه حل شود، اما بدون فکر و صبر شاید دعوایی طولانی با همسر خود پیش رو داشته باشید. قبل از مواخذه، منظور همسرتان را از حرف یا عملی که انجام داده بپرسید؛ شاید دچار سوءتفاهم شده باشید. مسائل کوچک زندگی، وقتی روی هم جمع میشوند باعث از کوره در رفتن یکی از دو طرف میشوند، پس مسائلتان را هرچند کوچک، حل نشده باقی نگذارید و اجازه ندهید چیزی روی دلتان سنگینی کند. در میان دعوا به هیچ وجه به گذشته برنگردید و مسائل گذشته را پیش نکشید تا از بحث خود بهترین نتیجه را بگیرید و مشکل را حل کنید.
گاهی افراد به دلیل مشکلاتی که در محل کار یا با کس دیگری غیر از همسرشان دارند، با او دعوا میکنند و بهانه میگیرند. اگر عصبی یا ناراحتید، میتوانید مشکل خود را به همسرتان بگویید و از او کمک بخواهید. میتوانید به او بگویید که در حال حاضر عصبی هستید و احتیاج به استراحت دارید. شما حق ندارید که همسرتان را در مورد هر اتفاقی هدف قرار دهید و با او دعوا کنید.
مسائلی را که گفته شد، به خاطر بسپارید و هنگام عصبانیت به آنها فکر کنید تا با دعواهای بیمورد و اشتباه به زندگیتان آسیب نرسانید.
کینهای نباشید و سعی کنید اشتباهات همسرتان را فراموش کنید. برای آشتی کردن تعلل نکنید. اگر اشتباه از شما بوده، عذرخواهی کنید و اگر همسرتان اشتباه کرده او را ببخشید و هرچه سریعتر آشتی کنید. غرور در زندگی زناشویی با عشق میان همسران بیمعنی است. خودتان مشکل را حل کنید نه واسطهها، چون هیچ کس به اندازه خودتان از زندگی شما شناخت ندارد و گاهی ورود واسطهها کار را بدتر میکند. یادتان باشد بههیچوجه خانه خود را ترک نکنید و همسرتان را تنها نگذارید. در عصبانیت، حرف طلاق و جدایی به میان نیاورید. چه بسا زندگیهایی که از سر لجبازی و تصمیمهای هنگام عصبانیت، به جدایی ختم شدهاند. شما انسان بالغ و عاقلی هستید. اگر این را قبول دارید، پس باید بتوانید با گفتگو و ملایمت مشکلات خود را حل کنید، شخصیت همسر خود را بشناسید و بر اساس شخصیت او رفتار کنید. مثلا اگر هنگام عصبانیت با یک لیوان آب آرام میشود یا میخواهد تنها باشد تا عصبانیتش بخوابد، شرایط را برایش فراهم کنید. بلافاصله جواب او را ندهید تا دعوا راه نیفتد و به قهر منجر نشود. اگر همسرتان با شما قهر کرد، درصدد انتقام بر نیایید و قهر نکنید. سعی کنید همسرتان را نیز از لاک قهر درآورید و به حل مشکل بپردازید.
زندگی آنقدر کوتاه است و ما در دنیا آنقدر تنهاییم که اگر کمی فکر کنیم، لحظهای بودن با همسرمان را که عاشقانه او را دوست داریم، از دست نخواهیم داد و عمر گرانبهای خود و همسرمان را با قهرها و جر و بحثهای کودکانه تلف نمیکنیم.
منبع : tebyan.net