ریپورتاژ - شاید زمانی که در سال 1997 میلادی سرویس اشتراک د‌ی‌­وی‌­دی برای رساندن فیلم‌­ها و سریال‌­ها به خانه‌­ها در آمریکا شروع به کار کرد، هیچکس فکر نمی­کرد آینده صنعت سرگرمی این کشور از دست هالیوود درآمده و نتفلیکس به بزرگترین بازیگر این عرصه در جهان تبدیل شود. طبق آخرین اعلام نتفلیکس در آپریل 2020 که مطابق با فروردین 1399 است، بیش از 182 میلیون نفر در سراسر جهان کاربر این سرویس پخش آنلاین فیلم هستند. سرویسی که در اصطلاح VOD نام دارد و مخفف عبارت video on demand  به معنی "ویدیو درخواستی" است. اما این پیشرفت وسیع در چه شرایطی پیش آمد و صنعت استریمینگ را چطور به بزرگترین تجارت ویدیویی تبدیل کرد؟ در ادامه با بررسی رفتار کاربران سرویس­های وی‌­اودی و ژانرهای محبوب آن­‌ها در تماشا به این سوال پاسخ می­دهیم.

محتوا پادشاه است، انیمیشن تخت پادشاهی

احتمالا برای شما هم عجیب باشد که بدانید همچنان انیمیشن‌­هایی که حدود 10 سال پیش تولید شده‌­اند در لیست پربیننده‌­ترین فیلم‌­های نتفلیکس و دیگر سرویس­‌های وی‌­اودی قرار دارند. عموما در تمام دنیا علاقه‌­مندی به تماشای انیمیشن خارج از محدوده سنی­‌ای که معمولا برای کودکان در نظر داریم، در همه سرویس‌­های وی‌­اودی رفتار مشابهی را به وجود آورده است. آنطور که نتفلیکس و دیگر سرویس‌­های وی­‌اودی از جمله فیلیمو در ایران از رفتار کاربران­شان گزارش داده‌­اند، یکی از مهمترین دسته‌­بندی‌­های محتوایی بین فیلم و سریال‌­ها که با بیشترین بازدید روزانه و ماهانه و به دنبال آن سالانه همراه است، دسته بندی انیمیشن و انیمه­ است. این دو نوع مدل تولید محتوا جاذبه‌­هایی دارند که فیلم و سریال­‌های پر صدا و صدا با مهمترین بازیگرها را کنار زد­ه‌­اند و وفاداری به تماشا را در بین دنبال­‌کنندگان سرویس‌­های سرگرمی به وجود آورده‌­اند. به همین دلیل است که در کنار مهمترین بازوی توسعه­‌ای سرویس­های وی­‌اودی یعنی تولید و انتشار مهمترین فیلم‌­ها و سریال‌­­ها با بزرگترین کارگردان‌­ها و بازیگران، همچنان انیمیشن به عنوان پربازدیدترین و سودآورترین محتوا شناخته می­شود. بنابراین علاوه بر اینکه سرویس­‌های وی‌­اودی از مهترین‌­شان یعنی نتفلیکس تا سایر پلتفرم‌­های بومی مثل فیلیمو به دنبال ساخت و سرمایه­‌گذاری در تولیدات اختصاصی هستند، همچنان خریدار انیمیشن­‌های روز دنیا از مهمترین کمپانی­‌ها از جمله دیزنی، پیکسار و ... هستند.

با من از عاشقانه‌­ها سخن بگو

فارغ از ساختار تولیدی محتوا که فیلم باشد یا سریال، مستند باشد یا انیمیشن و ...، آنچه مهم است درون­مایه هر کدام از این شیوه­‌های تولید محتوای ویدیویی است. در سرویس­‌های وی­‌اودی به ویژه آن‌­هایی که با تاثیر از رفتار کاربران فیلم و سریال می­سازند، یکی از مهمترین عامل­‌های توسعه و افزایش تعداد کاربر توجه به موضوعات مورد علاقه بینندگان است. فیلم عاشقانه، برگرفته از دنیای واقعی یا خیالی، اقتباس از رمان­‌های کلاسیک یا نوشته شده توسط معروف­ترین نویسنده‌­های سینمایی، تمام آن چیزهایی است که در سراسر جهان خریدار دارد. عشق زبان مشترک آدم‌­ها با هر نژاد و هر موقعیت جغرافیایی است که فیلم عاشقانه به یکی از مهمترین نمودهای پیوند این فهم مشترک تبدیل شده است. عشق‌­های تاثیربرانگیز در فیلم‌­ها و سریال­‌ها فارغ از زبان فیلم یا شخصیت­‌پردازی که در آن فیلم شده است، از پیرمردها و پیرز‌‌‌‌ن‌­هایی که روزگار عاشقی را پشت سر گذاشته­اند تا جوا‌ن­ها و نوجوا‌ن‌­هایی که رویاهای عاشقانه‌­شان را پرورش میدهند، همه را جذب خود می­کند. و البته مهمتر از همه اینکه هر کس با هر سن و جایگاه اجتماعی می­تواند درباره آن حرفی برای گفتن داشته باشد. جالب است بدانید مهمترین درون­مایه فیلم‌­ها و سریال­‌ها در زمان حاضر عشق است، فرقی ندارد این فیلم و سریال در کدام کشور و به سفارش کدام کمپانی ساخته شده باشد. حتی در درام­‌ها، اکشن‌­ها و فیلم‌­های معمایی هم خرده روایت­‌هایی عاشقانه وارد خط اصلی داستان می­شود تا بیننده را فارغ از ماهیت اصلی داستان، به آن عشق پایبند کند. بنابراین فارغ از نوع محتوای تولید شده در سرویس­‌های استرمینگ که مخاطبان را جذب می­کند، فارغ از زیرساخت­‌های فنی و تبلیغات گسترده­ای که سرویسی مثل نتفلیکس را به 180 میلیون کاربر در جهان می­رساند، آنچه اهمیت دارد درون مایه فیلم‌­ها و سریال‌­ها است. فیلم خوب را باید با بازیگران خوب، به کمک کارگردان خوب، با داستان خوب و بر بستر انتشار خوب مثل سرویس‌­هایی که این روزها در کاربران آنلاین جهانی دارند در معرض انتشار قرار داد. البته که سینما با آن حال و هوای خاص تماشا در کنار هم بر پرده عریض همچنان جادوی خود را دارد و همچنان عاشقان این صنعت برای تماشای فیلم‌­ها پشت در سینماها صف می­کشند، اما از این رفتار شکل گرفته در زمینه تماشای آنلاین هم نمی­توان چشم پوشاند و آنچه اهمیت دارد پیدا کردن پاسخ این سوال است که برای آینده سینما تا چه اندازه باید برنامه ریزی‌­های سنتی را کنار گذاشت و به رفتار کاربران آنلاین وابسته بود؟