گل یکی از زیباترین آفریده های خداوند است که شاعران زیادی در وصف زیبایی آن اشعار پرمحتوایی را سروده اند. همچنین شعرهایی که در مورد گل سروده شده اند در انواع مضامین ناب و پرمحتوا موجود می باشند.
شعر درباره گل با مضامین دلنشین
گل و درخت و آسمان و باران و … از زیبایی های طبیعت هستند که در مورد هر یک از آن ها شاعران ، اشعاری زیبا را سروده اند. در مطالب قبلی شعر در مورد باران و شعر در مورد زندگی را مطالعه کردید در ادامه شعر در مورد گل را گردآوری کرده ایم.
اشعار ناب در مورد گل
گل نگاه تو در کار دلربایی بود
فضای خانه پر از عطر آشنایی بود
به رقص آمده بودم چو ذره‌ای در نور
ز شوق و شور که پرواز در رهایی بود
چه جای گل که تو لبخند می‌زدی با مهر
چه جای عمر که خواب خوش طلایی بود
هزار بوسه به سوی خدا فرستادم
از آنکه دیدن تو قسمت خدایی بود
شب از کرانه دنیای من جدا شده بود
که هر چه بود تو بودی و روشنایی بود
********
غنچه با دل گرفته گفت:
«زندگی،لب ز خنده بستن است
گوشه‌ای درون خودنشستن است»
گل به خنده گفت:
«زندگی شکفتن است
با زبان سبز راز گفتن است»
گفتگوی غنچه و گل از درون باغچه
باز هم به گوش می‌رسد
تو چه فکرمی‌کنی؟
راستی کدام یک درست گفته‌اند؟
من که فکر می‌کنم
گل به راز زندگی اشاره کرده است
هر چه باشد او گل است
گل یک دو پیرهن
بیشتر ز غنچه پاره کرده است
********
از باغ پیراهنم
کمی گل برایت آورده ام…
قول می‌دهم مستت کنند
این گل‌ها
این آغوش…
گل‌های باغ پیرهنم
اشعار پرمحتوا درباره گل
نیینى باغبان چون گل بکارد
چه مایه غم خورد تا گل بر آرد
به روز و شب بود بى صبر و بى خواب
گهى پیراید او را گه دهد آب
گهى از بهر او خوابش رمیده
گهى خارش به دست اندر خلیده
به امید آن همه تیمار بیند
که تا روزى برو گل بار بیند
********
تو چراغ آفتابی، گل آفتابگردان
نکند به ما نتابی، گل آفتابگردان
گل آفتاب ما را، لب کوه سر بریدند
نکند هنوز خوابی، گل آفتابگردان؟
نه گلی فقط که نوری، نه که نور بوی باران
تو صدای پای آبی، گل آفتابگردان
نفس بهار دستت، من و روزگار مستت
قدح پر از شرابی، گل آفتابگردان
نه گلی نه آفتابی، من و این هوای ابری
نکند به ما نتابی، گل آفتابگردان؟
تو بتاب و گل بیفشان، سر آن ندارد امشب
که بر آید آفتابی، گل آفتابگردان
شعر ناب درباره گل
دستانم بوی گل می‌داد
مرا به جرم چیدن گل
محاکمه کردند
اما هیچکس گمان نکرد
شاید گلی کاشته باشم
********
زندگی باید کرد
گاه با یک گل سرخ
گاه با یک دل تنگ
گاه با سوسوی امیدی کمرنگ
زندگی باید کرد
گاه با غزلی از احساس
گاه با خوشه ای از عطر گل یاس
زندگی باید کرد
گاه با ناب ترین شعر زمان
گاه با ساده ترین قصه یک انسان
زندگی باید کرد
گاه با سایه ابری سرگردان
گاه با هاله ای از سوز پنهان
گاه باید روئید
از پس آن باران
گاه باید خندید
بر غمی بی پایان
لحظه هایت بی غم
روزگارت آرام
اشعاری زیبا در مورد گل
لاله ها کم رو و خجالتی لبخند می زنند و به بهار خوشامد می گویند
و هنگامی که برای اولین بار آن ها را می بینیم
محکم گلبرگ های خود را می بندند
سپس به آرامی باز شده و آوازخوانی سر می دهنددوران خجالتی بودن آن ها زیاد طول نمی کشد
به مرور که روزها بلندتر می شود
سرهای خود را بالا می برند
و شروع به طنازی می کنند
لاله ها لباس های رنگارنگ می پوشند
و نسیم باعث چرخش
دامن گلدار آن ها
می شود
در این مطلب شعر درباره گل را در اختیار شما عزیزان قرار دادیم که امیدواریم از مطالعه این اشعار نهایت بهره را ببرید همچنین از بین آن ها می توانید شعری دلنشین برای استفاده در شبکه های پرمخاطب اجتماعی انتخاب نمایید.
