علت بالا نگاه کردن نوزاد چیست؟

چرا نوزادم مدام بالا را نگاه می‌کند؟ نگاه کردن به بالا در کودکان، امری است طبیعی و بسیاری از نوزادان تازه متولد شده، در ماه‌های اولیه، به بالا نگاه می‌کنند. این بالا نگاه کردن نوزادان، چنان که گفتیم امری است کاملا طبیعی بوده، بخشی از فرایند رشد و تکامل بینایی در اوست. اما در برخی از مواقع، ممکن است عاملی برای ایجاد نگرانی و تشویش در مادران نیز باشد که البته باید توسط پزشک تشخیص داده شود.

در این مقاله موضوع بالا نگاه کردن نوزاد را در بررسی خواهیم کرد،  که آیا این رفتار، می‌تواند نشانه‌ای از ابتلا به سایر بیماری‌ها هم باشد یا نه؟!

بالا نگاه کردن نوزاد چیست؟

بالا نگاه کردن نوزاد، به وضعیتی گفته می‌شود که در آن، نوزاد سرش را کاملا صاف کرده و بالا آورده و به صورت مستقیم، بی‌آنکه پلکی بزند، به سقف خیره شده است. حتی گاها ممکن است که چشمانش را به سمت بالا برده و بالای سرش هم خیره شود. این حرکت، در تمام اکثریت نوزادان، چه نوزاد تازه متولد شده، چه سه ماهه، دیده می‌شود و می‌توان آن را امری کاملا طبیعی دانست.

چنان که در مقدمه ذکر کردیم، علت نگاه رو به بالا در نوزادان، بخشی از فرایند رشد و تکامل بینایی آن‌ها می‌باشد و چندان جای نگرانی ندارد. ذهن نوزاد در چند ماه ابتدایی بعد از تولد، بسیار فعال است و رشدی بسیار سریع دارد. نوزاد بعد از اینکه ۹ ماه را در شکم مادر و در تاریکی گذرانده، اکنون وارد دنیایی شده است که بسیار متفاوت و رنگارنگ است، دلیل این بالا نگاه کردن نیز، ارضای کنجکاوی و آشنایی با محیط اطراف است؛ بدون شک به مرور زمان نیز کاهش خواهد یافت.

علت بالا نگاه کردن نوزاد چیست؟

در رابطه با دلیل بالا نگاه کردن نوزاد، موارد مختلفی را می‌توان مطرح نمود. مهم‌ترین دلیلش، همان است که در بخش قبلی به آن اشاره کردیم؛ علت آن، رشد ذهن و بینایی نوزاد است. نوزاد معمولا تا ۴ ماه ابتدایی بعد از تولد، رشد بسیار سریعی دارد و علاوه بر مغز، بینایی او نیز در حال رشد و نمو است. در ماه‌های بدوی، بینایی کودک هنوز تکامل نیافته و او تصاویر را صرفا به شکل سایه و یا نورهای درخشان می‌بیند.

طبیعی است که در چنین حالتی، خیره نگاه کردن نوزاد امری طبیعی باشد. به علاوه، از آنجایی که عضلات چشم هنوز ضعیف هستند و نوزاد چندان کنترلی بر آن‌ها ندارد، ترجیح می‌دهد که مستقیم و به یک نقطه خیره شود، و چندان میلی به چرخاندن چشم به این  سو و آن سو، ندارد.

برای خرید وسایل مورد نیاز نوزاد می توانید به وبسایت کارینو کیدز مراجعه کنید.

آیا بالا نگاه کردن نوزاد طبیعی است؟

جواب این سوال اکنون کاملا پیداست و حال شما خوب می‌دانید که نگاه خیره رو به بالا در نوزاد، امری است کاملا طبیعی و البته بخشی از فرایند رشد و تکامل بینایی او به حساب می‌آید.

این نگاه خیره و به بالا در نوزاد، از ابتدای تولد و یا چند روز بعد از آن، به خوبی قابل مشاهده است و معمولا مادران، اولین کسانی هستند که متوجه آن شده، و ممکن است همان موقع، احساس نگرانی کنند. اما اصلا جای نگرانی وجود نداشته و این نوع نگاه، تا زمان ۴ ماهگی کودک، کاملا طبیعی است.

رشد و تکامل بینایی کودک، تا پایان ۴ ماهگی کامل شده و دید کودک، بهبود یافته و او دیگر مثل دوران بدو تولد، چندان به نورها و سایه‌ها، حساسیت نشان نخواهد داد. طبیعی است که بعد از گذر از این دوران، این نوع نگاه رو به بالا در نوزاد نیز، آرام آرام از بین خواهد رفت.

اما از طرف دیگر، اگر بالا نگاه کردن نوزاد تا بعد از ۴ ماهگی نیز ادامه پیدا کرد؛ می‌توان آن را غیرطبیعی قلمداد کرد و درست در همین موقع است که مراجعه به پزشک، واجب خواهد شد.

 چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

بالا نگاه کردن نوزاد، تا سن ۴ ماهگی او، امری است کاملا طبیعی؛ اما اگر این رفتار، تا بعد از ۴ ماهگی نیز ادامه پیدا کرد، لازم است که نوزاد به نزد پزشک متخصص اطفال برده، تشخیص نهایی را به او سپرد.

بعد از این ۱۲ هفته نوزاد (همان ۴ ماهگی) تکمیل شد، علاوه بر نگاه رو به بالا، باید به نشانه‌های دیگری نیز توجه کرد. به طور مثال، اگر خیره شدن نوزاد به بالا همینطور ادامه پیدا کرد و در کنار آن، نسبت به حرکات، نورها و رنگ‌های جیغ و درخشان اطرافش نیز بی‌توجهی نشان دارد، باید حتما به پزشک مراجعه کنید؛ حتی اینکه نوزاد از برقراری ارتباط چشمی هم خودداری می‌کند هم، می‌تواند نشانه دیگری باشد.

البته باید توجه داشته باشید که حتی اگر رشد ذهنی نوزاد و بینایی او به شکل کامل رشد کرده و تکامل یافته باشد، باز هم ممکن است رفتار خیره شدن و نگاه رو به بالا، در او قابل مشاهده باشد.

اما به صورت کلی، با مشاهده این عوامل، مراجعه به پزشک ضروری است:

• نگاه رو به بالا در نوزاد، بعد از ۴ ماهگی (۱۲ هفتگی)
• بی‌توجهی به حرکات، نورهای درخشان و رنگ‌ها اطراف
• عدم برقراری ارتباط چشمی به طور مناسب

مراجعه به پزشک از آن جهت اهمیت دارد که در برخی از موارد، علت بالا نگاه کردن نوزاد می‌تواند به دلیل ابتلا به بیماری‌های چون اوتیسم، صرع و یا نارسایی بینایی باشد.

به بالا نگاه کردن نوزاد، نشانه اوتیسم است؟

برای این سوال، نمی‌توان پاسخی قطعی ارائه داد؛ اول از همه آنکه، تشخیص علت بالا نگاه کردن نوزاد، تنها بر عهده پزشک است و حتی در یک جلسه معاینه نیز نمی‌توان آن را تشخیص داد. به علاوه، نوزاد بعد از ۴ ماهگی، هنوز هم در سن رشد است و نمی‌توان ابتلای او را به اوتیسم، به صورت قطعی تشخیص داد.

از همین روی، توصیه ما بر آن است که برای تشخیص اوتیسم، چندان عجله‌ای نداشته باشید و صرفا رای و نظر پزشک متخصص را در نظر بگیرید. در چنین مواقعی، پزشک در طی چند جلسه و در یک دوره مشخص، به صورت مداوم کودک را زیر نظر گرفته و تشخیص نهایی را بعد از آن ارائه خواهد کرد. باید بدانید که تشخیص قطعی این بیماری، تا قبل از ۱۸ ماهگی نوزاد، عملا غیرممکن است.

نگاه کردن نوزاد به بالا، تنها یکی از نشانه‌های اوتیسم است، در کنار آن، نشانه‌های دیگری نیز می‌توانند در ابتلای احتمالی نوزاد، دخیل باشند:

• عدم علاقه نوزاد به ارتباط با دیگران، به خصوص عدم تمایل به ارتباط چشمی
• تفاوت در تولید آواها و صداهایی که نوزادان عادی از خود ایجاد می‌کنند
• بسیار دیر به حرف افتادن نسبت به همسالان
• عدم توانایی در گفتن عبارات و جملات
• نخندیدن یا لبخند نزدن تا شش ماهگی

دیگر دلایل احتمالی بالا نگاه کردن نوزاد

همانطور که در بخش‌های قبلی به آن اشاره کردیم، از دیگر دلایل نگاه کردن نوزاد به بالا، می‌توذاند ضعف و نارسایی بینایی، یا صرع باشد، که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.

ابتلا به صرع

هرچند که ابتلای نوزاد به صرع بسیار بعید است و بالا نگاه کردن را نمی‌توان دلیلی بر ابتلا دانست، اما به هر حال توجه به این موضوع، شایان اهمیت است. درست مثل اوتیسم، صرع نیز به راحتی قابل تشخیص نیست و برای تشخیص قطعی و نهایی، پزشک باید برای مدتی طولانی، نوزاد را زیر نظر داشته باشد.

از دیگر نشانه های ابتلای نوزاد به صرع، باید این موارد را نیز نام برد:

• ادامه پیدا کردن نگاه رو بالا در نوزاد، بعد از ۴ ماهگی
• خیره شدن به بالا برای مدت طولانی
• پلک زدن بسیار و یا حرکات غیرعادی چشم
• دست و پا زدن و تقلای غیرعادی، بی‌تابی
• تکان دادن سر به صورت غیرطبیعی

ضعف یا نارسایی بینایی

یکی دیگر از علل احتمالی بالا نگاه کردن نوزاد، می‌تواند ضعف و یا نارسایی بینایی باشد. زمانی که نوزاد به این عارضه دچار شود، معمولا به نورهای درخشان، رنگ‌ها و یا حرکات اطرافیان، چندان توجه نشان نمی‌دهد. اما باید بدانید که صرفا نگاه خیره و رو به بالا در نوزاد، نمی‌تواند دلیل ابتلای او به این عارضه، قلمداد شود.

از دیگر نشانه های ضعف بینایی در نوزاد، باید این موارد را نیز در نظر داشت:

• انحراف مردمک چشم نوزاد (یک چشم یا هر دو)
• عدم توجه به تحرک اطرافیان، نور و یا رنگ‌های درخشان
• ناتوانی در تشخیص چهره‌های آشنا
• عدم وجود توازن در چشم نوزاد

سخن نهایی

بزرگ کردن نوزاد و نگهداری از او، بدون شک علم و اطلاعات بسیاری را می‌طلبد. به دنیا آوردن فرزند و نگهداری از او، تشخیص بیماری‌ها و رشد و پرورش او، از آنچه که فکر کنید بسیار سخت‌تر و البته طاقت‌فرساتر است و بدون شک، اگر علم و دانش و اطلاعات کافی نداشته باشیم، ممکن است هم خودمان دچار زحمت و نگرانی‌های بسیاری شویم، هم اینکه نوزاد در این میان آسیب ببیند.

بهترین راهکار برای این جلوگیری از این مشکل، جستجو انتخاب یک منبع معتبر برای کسب اطلاعات تازه و دست اول است. فروشگاه اینترنتی لوازم کودک کارینو کیدز، از جمله منابعی است که در مجله آنلاین خود، اطلاعات بسیار مفیدی را تهیه کرده و در اختیار شما والدین عزیز، قرار می‌دهد.

کارینو کیدز، نه تنها یک مجله معتبر اینترنتی است، بلکه فروشگاه آنلاین نیز به حساب آمده و می‌تواند مرجع بسیار خوبی برای خرید سیسمونی نوازد نیز باشد. همین امروز، به این سایت مراجعه کنید.