علی انصاری از نمایشگاه آثارش در گالری دلگشا می‌گوید | دگرگونی قواعد طبیعت بی‌جان

125

1400/9/25

07:46


علی انصاری گفت: میوه‌ها سوژه ثابت نقاشی‌های طبیعت بی‌جان در طول چند قرن بوده‌اند.

علی انصاری از نمایشگاه آثارش در گالری دلگشا می‌گوید | دگرگونی قواعد طبیعت بی‌جان

گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار علی عالم‌زاده انصاری با عنوان «متر پلاستیکی، میوه، رنگ و روغن و بوم در سانتیمتر» در گالری دلگشا برپاست. انصاری در گفت‌وگو با هنرآنلاین با بیان اینکه پانزده اثر در این مجموعه به نمایش درآمده است گفت: سه کار در ابعاد ۲ متر در یک متر و نیم و بقیه کارها یک متر در یک متر و نیم هستند و همگی با رنگ‌روغن روی بوم و در مدت دو سال کار شده‌اند.

او درباره ایده شکل‌گیری این مجموعه گفت: من علاقه زیادی به نقاشی طبیعت بیجان داشتم و در این زمینه زیاد کار می‌کردم. پس از آن به جایی رسیدم که تصمیم گرفتم در کانسپت طبیعت بیجان که در تاریخ هنر بسیار پر سابقه است  تغییر ایجاد کنم. نقاشی طبیعت بی‌جان از اواخر رنسانس آغاز شده و شکل‌گیری آن هم‌زمان با ابداع تکنیک رنگ‌روغن در شمال اروپا است. به همین دلیل من هم در نقاشی‌های خود از رنگ‌روغن استفاده می‌کنم.

انصاری ادامه داد: در طول چند قرن سوژه مشترک بسیاری از نقاشی‌های طبیعت بیجان میوه بوده است. از رنسانس و باروک گرفته تا دوران مدرن، اشیاء تغییر کردند اما میوه‌ها همیشه ثابت بوده‌اند. رنگ‌روغن و انتخاب سوژه میوه پیوند کارهای جدید من با نقاشی طبیعت بی‌جان است، اما می‌خواستم بقیه ویژگی‌های آن را تخریب کنم و دستاوردهای نقاشان در تاریخ هنر را کنار بگذارم.

این هنرمند افزود: در نقاشی‌های طبیعت بیجان همیشه تعدادی شیء را می‌بینیم که در یک مکان قرار گرفته‌اند، یعنی همان‌قدر که اشیاء مهم هستند مکان هم بوده است. ولی من در آثار این مجموعه مکان را حذف کردم و نتیجه این کار از دست رفتن فضا، عمق میدان، هندسه، پرسپکتیو و... بود. به این ترتیب زمینه خالی و سفید بوم در کارم نمود پیدا کرد و میوه‌ها در بی‌مکانی و بی‌عمقی قرار گرفتند. این در حالی است که میوه‌ها عمق خود را حفظ می‌کنند و تخت نیستند، اما در فضای تخت قرار گرفته‌اند و این مسئله باعث ایجاد تناقض می‌شود. فضای بدون عمق و میوه‌های با عمق باعث ایجاد یک توهم تصویری می‌شود. این توهم تصویری در خود نقاشی طبیعت بی‌جان هم وجود دارد ولی ما عادت کرده‌ایم که بُعد سوم را در دو بُعد ببینیم.

او درباره دلیل اینکه بعضی از میوه‌ها فشرده شده‌اند گفت: این کار ارجاع به تابلوی «سفیران» اثر هانس هلباین نقاش هلندی قرن ۱۶ میلادی است. آن زمان دوران استعمارگری کشورهای اروپایی بود و کسانی که به کشورهای مختلف رفته و با فرهنگ‌های آن‌ها آشنا می‌شدند، غنائم آن کشورها را به خانه‌هایشان می‌آوردند. این اشیاء در نقاشی‌های طبیعت بی‌جان آن دوران نیز دیده می‌شود. در این تابلو دو نفر کنار هم ایستاده‌اند و پشت آن‌ها چنین اشیایی وجود دارد، اما در پایین کادر یک عنصر سیاه و سفید ناشناخته وجود دارد که وقتی از کنار تابلو به آن نگاه کنید متوجه می‌شوید جمجمه انسان است. نقاش با این کار خواسته نشان دهد که سوی دیگر این همه تجملات، مرگ و نیستی است.

انصاری افزود: من این تکنیک را از معنا خالی کردم و میوه‌ها را به شکلی کشیدم که وقتی از کنار تابلو به آن نگاه کنید میوه‌ای که کش آمده بود، جمع شده و به شکل طبیعی دیده می‌شود. مترهایی که در تابلو هستند نیز از روبرو ابعاد را به شکل غیر واقعی نشان می‌دهند اما وقتی از کنار به تابلو نگاه کنید مترها هم در پرسپکتیو می‌روند و جمع می‌شوند و ابعاد دیگری را نشان می‌دهند.

 انصاری ادامه داد: تکنیک و شیوه کارم در این مجموعه شبیه نقاشی‌های طبیعت بی‌جان نیست بلکه یک تکنیک شخصی است که در رنگ‌روغن معمول نیست. من رنگ‌ها را بسیار رقیق کرده و مانند آبرنگ استفاده کردم و رد قلم در آن‌ها دیده نمی‌شود. با این حال سعی کردم که میوه‌ها تا حدی به شکل طبیعی خود نزدیک باشند.

نمایشگاه آثار علی انصاری تا ۲۶ آذر در گالری دلگشا واقع در خیابان مفتح جنوبی، خیابان سمیه، نبش رامسر، پلاک ۶۳ میزبان هنردوستان است.

مطالب مشابه


نظرات


تصویری


ویدئو