مهمترین دلیل عقب ماندگی منطقه میانکاله مازندران در حوزه گردشگری چیست؟

ایرنا/ بدنبال خبرهای منتشر گشته، این پرسش مطرح می گردد که مهمترین دلیل عقب ماندگی منطقه میانکاله مازندران در حوزه گردشگری چیست؟

تالاب میانکاله را باید بهشت پرندگان و پرنده نگری نام نهاد؛ سی و ششمین تالاب ثبت شده دنیا و نخستین تالاب ثبت شده در کنوانسیون تالاب های بین المللی رامسر و یکی از 650 ذخیرگاه زیست کره جهان با 48 هزار هکتار وسعت در شرق استان مازندران و در همجواری با استان گلستان واقع شده و سالانه 130 گونه از پرندگان مهاجر را با جمعیت حدود 1.5 میلیون بال میزبانی می کند.

این پناهگاه حیات وحش علاوه بر کریدور مهاجرت فصلی برای پرندگان، همه ساله به تنهایی بیش از نیم میلیون پرنده از انواع مرغابی، فلامینگو، پلیکان، پاخاکستری، قوی، انواع اردک، لک لک، درنای خاکستری، عقاب دریایی را در آبهای خود سکنی می دهد.

این تالاب که رویشگاه و زیستگاه تعداد بیشماری از گونه های در معرض خطر می باشد، در سال 1355 به عنوان یکی از ذخیره گاه های زیست سپهر به کمیته برنامه «انسان و کره» یونسکو معرفی و انتخاب شد. تالاب میانکاله به عنوان محل زاد و ولد و پرورش ماهیان گونه های مختلفی چون کپور، انواع کفال، کلمه، سفید، ماش و کاراس، مورد توجه است. پستانداران این منطقه نیز شامل مارال، یوزپلنگ، گربه جنگلی، شغال، گراز، روباه، خرگوش، جوجه تیغی، انواع خفاش و جوندگان کوچک است.

همین میزان سابقه کافی است تا به ظرفیت عظیم گردشگر پذیری تالاب بین المللی میانکاله پی برد. بطور حتم باید به این ناحیه سفر کرد تا به زیبایی و دلنشینی میانکاله پی برد که در هم نوایی درختچه های درخت انار دشت جا خوش کرده است. این منطقه با آب و هوای خوب و معتدل در اغلب فصول سال زیبایی و سرسبزی وصف ناپذیری دارد که چشم هر بیننده و گردشگری را به خود خیره می کند.

علاوه بر این به دلیل دور بودن از مناطق غربی و مرکزی استان که گرفتار در هجوم ویلاسازی و تغییر بافت است، بهشهر و میانکاله از مناطق بکر مازندران هستند که هنوز طعم و شیرینی طبیعت و سنت با هویت بومی را حفظ کرده اند.

حال این سوالات مطرح می شود چرا با وجود داشته های طبیعی و تاریخی بکر میانکاله که می تواند اشتغالزایی سرشار داشته باشد، همچنان مورد بی توجهی قرار میگیرد؟ ضعف گردشگری در این منطقه چه بوده که همانند بخشهای غربی استان نتوانسته از این صنعت پول ساز بهره مند و منتفع شد؟

دلیل بی اهمیت جلوه دادن صنعت گردشگری سازگار با طبیعت و انکار درآمد زایی از این طریق برای شرق مازندران هرچه که باشد ظرفیت بالای گردشگری این منطقه بر کسی پوشیده نیست و شاید اگر به گردشگری مناطق شرقی مازندران نیز همانند سایر نقاط غربی و مرکزی توجه میشد یا حداقل برنامه ای توسط مسئولان امر در خصوص استفاده از صنعت پول ساز گردشگری در مازندران و بخصوص در قسمت شرق استان وجود داشت، وجود افزایش روز افزون آمار بیکاری در این منطقه نبودیم.

با این حال همان گونه که گفته شد نمیتوان ظرفیت گردشگری منطقه به خصوص در حوزه میانکاله را نادیده گرفت. گردشگری که امروزه تقریبا برای مناطق غربی و مرکزی استان به محور اصلی اقتصادی تبدیل شده است، می تواند برای شرق و بهشهر با تمام ظرفیت های تاریخی، طبیعی و فرهنگی به خصوص میانکاله نسخه ای شفابخش باشد، بویژه این که شرق مازندران تالاب زیبای میانکاله را دارد.

از سوی دیگر رفع چالش زیست محیطی و شکوفایی ظرفیت گردشگری میانکاله مورد تاکید رئیس جمهور هم است و آیت الله رئیسی 20 اسفند پارسال در هفدهمین سفر استانی خود به همراه اعضای هیات دولت با توجه به اهمیت موضوع در بدو ورود به مازندران و پس از استقبال توسط مقامات دولتی، از تالاب میانکاله بازدید کرد و پس از آشنایی با مشکلات زیست محیطی این منطقه، دستوراتی را برای احیای دوباره این زیستگاه صادر کرد.

بازدید میدانی رئیس جمهور، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، استاندار مازندران و شماری دیگر از مسئولان ملی و استانی از این زیستگاه منحصر بفرد و تاکید آیت الله رئیسی مبنی بر اجرای طرح های زیست محیطی برای حفاظت از تالاب میانکاله، بارقه های امید را در دل دوستداران طبیعت و محیط زیست و همچنین بومیان منطقه زنده کرد تا شاهد احیای دوباره این زیستگاه منحصر بفرد باشند.

در این وادی خبرگزاری جمهوری اسلامی استان مازندران در میزگرد معرفی ظرفیت های گردشگری میانکاله با در نظر گرفتن حفظ محیط زیست منطقه و چالش ها و فرصت ها را برگزار کرد. در این میزگرد که مدیران و معاونان اداره کل دستگاه های اجرایی مرتبط در حوزه محیط زیست وگردشگری، اساتید دانشگاهی و فعالان حوزه محیط زیست و گردشگری مازندران حضور داشتند، هر یک از آنها به بیان نقطه نظرات و دیدگاه های خود در این زمینه پرداختند.

آنها ضمن تاکید بر حفاظت از محیط زیست و گونه های جانوری و گیاهی میانکاله، از نبود نظارت کافی، نبود طرح جامع گردشگری، هماهنگ نبودن ارگان ها و نهادهای متولی و توجه نداشتن به جوامع محلی به عنوان بخش هایی نام بردند که اجرای طرح های گردشگری در میانکاله را تحت تاثیر قرار می دهد.

عطاءالله کاویان مدیرکل حفاظت از محیط زیست مازندران، مهران حسنی معاون گردشگری اداره کل گردشگری، میراث فرهنگی و صنعتی دستی مازندران، مهدی رمضان زاده استاد حوزه گردشگری دانشگاه مازندران، داریوش عبادی فعال محیط زیست و رقیه قنبری پژوهشگر و دانشجوی دکتری مدیریت گردشگری از دانشگاه علامه طباطبایی، مسئولان و کارشناسان حوزه مرتبط با حوزه گردشگری و حفاظت از محیط زیست در میانکاله هستند که در این میزگرد تخصصی حضور یافتند و مسائلی که این شبه جزیره با آن مواجه است را تشریح و تببین کردند.

استقبال محیط زیست از گردشگری حفاظتی در میانکاله

مدیرکل محیط زیست استان مازندران پیرامون اینکه مهمترین دلیل عقب ماندگی منطقه میانکاله مازندران در حوزه گردشگری چیست؟ گفت: بزرگترین چالش امروز میانکاله خودِ بقای آن است که یک اکوسیستم آبی تالابی ساحلی است و اگر آب و تالاب نباشد عملا میانکاله کارکرد اکوسیستمی خود را از دست می دهد.

عطاء الله کاویان افزود: پیش بینی هایی مطرح است که در آینده با کاهش تراز آب دریای مازندران مواجه هستیم و بزرگترین خطر را به لحاظ بقای تالابی میانکاله به همراه دارد و موجودیت آب میانکاله وصل به دریای مازندران است که نوسانات با کاهش تراز آبی همراه باشد بقای آن با چالش همراه است.

وی پیرامون اینکه مهمترین دلیل عقب ماندگی منطقه میانکاله مازندران در حوزه گردشگری چیست؟ ادامه داد: سازمان حفاظت از محیط زیست مجموعه اقدامات و برنامه هایی برای احیا و علاج بخشی روند خشک شدن تالاب میانکاله را دارد تا بتواند آن را کنترل و مدیریت کند.

مدیر کل محیط زیست مازندران افزود: در کنار آن مسائل طبیعی مثل تغییر اقلیم و کمبودهای مربوط به آبهای شیرین از آبریزهای ضلع جنوبی میانکاله وارد می شود و حقابه هایی که باید به تالاب داده شود، استفاده های کشاورزی و مربوط به آن رفته است و آب کافی به لحاظ حقابه ها در تالاب نرفته است.

وی از دیگر چالش های این تالاب بحث های انسانی عنوان کرد و گفت: تعارض هایی در مناطقی که دچار خشکی و خشکیدگی شده است، وجود دارد؛ مراتعی که حضور دامداران را داریم و آتش سوزی هایی که وجود دارد، نشان می دهد میانکاله مجموعه ای بسیار ارزشمند و از طرف دیگر بشدت در معرض چالش ها و تهدیدات انسانی و طبیعی قرار دارد.

به گفته کاویان دولت سیزدهم با مجموعه برنامه هایی که برای حفظ آن و بهره برداری دارد می تواند مشارکت پایداری فراهم کند اما تا وقتی که آب و پرنده در این تالاب نباشد بهره برداری معنا نخواهد داشت.

وی اظهار داشت: در سفر رئیس جمهور اعتباری برای میانکاله در نظر گرفته شد؛ به دلیل اهمیت زیادی که تالاب دارد و زمان زیادی برای مدیریت بهینه میانکاله نداریم، بخشی از اعتباراتی که برای مناطق دیگر می بردیم به این تالاب گسیل کرده ایم تا برنامه ها را اجرایی کنیم.

مدیرکل حفاظت از محیط زیست مازندران افزود: از اعتبارات 1400 مصوب سفر رئیس جمهور و دیگر اعتبارات ابلاغی و استانی 10 میلیارد تومان برای این منظور اختصاص دادیم و بحث اطفای حریق را کامل کردیم که با این اعتبارات ادوات از جمله لودر، تراکتور و پمپ های آب را ایجاد کرده ایم.

وی ادامه داد: برای مصوبات سفر رئیس جمهور تا سال 1402 اعتبار در نظر گرفته شده است که اعتبار 1400 تخصیص یافته است.

کاویان با اشاره به حضور پنج ماهه اش در منصب مدیر کل محیط زیست مازندران گفت: فقدان مطالعات جامع را داریم، مطالعاتی که در گذشته انجام شده مطالعه نبوده است که ما را به نقطه ای برساند که کاری را شروع کنیم.

وی پیرامون اینکه مهمترین دلیل عقب ماندگی منطقه میانکاله مازندران در حوزه گردشگری چیست؟ افزود: تاکنون برای میانکاله مطالعاتی که بتواند منتهی به نسخه اجرایی شود و مورد قبول سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری باشد و این مجموعه ها را قانع کند که به خروجی می رساند و به اهداف برد برد برسیم، نداشتیم.

مدیرکل محیط زیست مازندران اظهار داشت: از اینکه تاکنون مطالعاتی انجام شد اما شروع نشد بسیار خوشحال هستم؛ گردشگری با این مطالعات در میانکاله انجام نشده است و بسیار راغب هستم انجام شود اما با یک مطالعات استاندارد باید صورت گیرد.

کاویان افزود: گردشگری در میانکاله باید مشارکتی و همراه با حفاظت محیط زیست باشد که در حین لذت بردن مواهب طبیعی این منطقه، آموزش رفتار با طبیعت هم صورت بگیرد و در کنار این مسیر گردشگری چند محیط بان آموزش دیده حضور داشته باشند تا گردشگر در منطقه مشخص شده بتواند از خدمات رفاهی استفاده کند و در عین آن توضیحات لازم در خصوص گونه های زیست محیطی ارائه شود.

وی با اشاره به اینکه گردشگری مشارکتی حفاظتی را در میانکاله خواهان هستیم، بیان کرد: براساس دستورالعمل سازمان محیط زیست با عنوان مشارکت در اجرای برنامه های طبیعت گردی ارائه شده است یعنی اینکه سازمان اجازه داده که گردشگری براساس معیارها و اصولی که مشخص شده است اجرا شود یعنی اینکه در میانکاله سرمایه گذار خصوصی برای گردشگری در آن می آید براساس آن چیزی که سازمان حفاظت محیط زیست عنوان می کند باشد.

وی ادامه داد: در ذخیره گاه میانکاله اجازه ورود چند سیمان و بلوک را نمی دهیم، چرا که بهره برداری سنتی را داریم و آنها بهتر می توانند از آن استفاده مناسب را ببرند و در خصوص گردشگری میانکاله لوازم باید سازگار با طبیعت باشد، چرا که گردشگری سازگار طبیعت جوابگو است و می تواند در آنجا جواب دهد.

مدیر کل محیط زیست مازندران گفت: در مدت پنج ماهه حضور من در این اداره کل، سرمایه گذاری که علاقمند به سرمایه گذاری گردشگری در میانکاله باشد را نداشتیم اما به تقاضای سرمایه گذاری براساس روش گردشگری حفاظتی مشارکتی کمک خواهیم کرد.

به گفته کاویان، 2 موضوع باید در کنار هم اتفاق بیفتد تا سرمایه گذاری که از طریق میراث فرهنگی می آید بداند؛ سرمایه گذار چون نگاه اقتصادی دارد به دنبال کسب درآمد است اما سازمان محیط زیست به دنبال حفظ اکوسیستم است و این 2 باید با هم اتفاق بیفتد یعنی هم اقتصاد بهره بردار که ترجیح ما جوامع محلی است، رخ دهد و هم به مقوله حفاظت توجه شود.

وی ادامه داد: اراضی موجود در میانکاله از جمله موارد اراضی ملی و اراضی شخصی است و طرح آشوراده 22 هکتاری منابع ملی مطرح است موافق با برپایی طرح های گردشگری در اراضی ملی نیستم، چون منطقه حفاظت شده است و ذخیره گاه و زوم امن است و آنجا اراضی شخصی به وسعت یکصد هکتار زمین را داریم.

کاویان افزود: آنها متقاضی اجرای گردشگری هستند و حتی استقبال برای واگذاری زمین اجرای طرح را دارند و فضاهای اقامتی موقت را می توانند انجام دهند.

وی پیرامون اینکه مهمترین دلیل عقب ماندگی منطقه میانکاله مازندران در حوزه گردشگری چیست؟ اظهار داشت: مجموعه مطالعاتی گردشگری می تواند در میانکاله، فریدونکنار به عنوان یک راهبرد برای مدیران استان قرار بگیرد که بتوانند از این عرصه های طبیعی به این شکل استفاده مناسب داشته باشیم.

وی گفت: گردشگری با مدیریت و اصلاح زوم بندی میانکاله انجام شده است زوم های گسترده برای تفرج تعریف شده است یعنی اینکه با ماشین و متور چهار چرخ دور بزند و در بناهایی که گردشگری تعریف میکند چندین ساعت استراحت می کند و در استان با آن مشکل نداریم.

میانکاله، گرفتار چالش مدیریتی

مهدی رمضان زاده، عضو هیات علمی دانشگاه مازندران خود را از جمله افرادی که 15 سال درگیر مسائل مربوط به میانکاله است معرفی کرد و گفت: مهمترین چالش مدیریتی است ناهمگرایی بین چندین نهاد را شاهد هستیم.

وی ادامه داد: هنوز طرح جامع گردشگری مازندران تدوین نشده است و هر اقدامی در زمینه گردشگری می بایست براساس طرح اقدامات صورت گیرد.

رمضان زاده ادامه داد: گسترده جغرافیایی که در کشور وجود دارد و نگاههای زیست محیطی که در کشور می بینیم و مطالعاتی سواحل قشم و کیش را دیده ام نگاه زیست محیطی بدون هیچ چالش در آن منطقه انجام شد.

وی گفت: استاندارانی که آمدند و این بحث مطرح بود. گردشگری یک علم است و نمیتوان کتمان کرد و پنج اشکال برای مدل گردشگری مطلوب در جهان مطرح است نگاه آنها این است که برای مقصد گردشگری باید پنج عیب را باید مدنظر بگیریم آیا هیچ جای استان ما این مطالعه در این خصوص نشده است. همگرایی نبوده است و درخصوص میانکاله هر کسی از نگاه خود به آن پرداخته است.

وی اظهار داشت: چند تهدید در استان مازندران وجود دارد که تغییر اقلیم و میانگین 50 ساله بارندگی های استان را می بینیم و سناریوهایی را برای این تغییر اقلیم ببینیم. میانکاله در قسمتی از استان مازندران قرار دارد که نمیتوان وضعیت بارش آن را با رامسر در غرب استان که پربارش است، مقایسه کرد.

رمضان زاده ادامه داد: آلودگی های منطقه از جمله آلودگی ناشی از سموم کشاورزی است که بحث جدی که در درازمدت تاثیر میگذارد.

وی دیگر چالش میانکاله را افزایش جمعیت برشمرد و گفت: افزایش جمعیت در منطقه چالشی شده است که بقدری توسعه یابد که این افزایش جمعیت تقاضای اجتماعی در منطقه افزایش خواهد یافت و تمرکز جمعیتی شهرها برای گذران اوقات فراغت را در آنجا شاهد خواهیم بود که باید بحث های قضایی برای آن در نظر گرفته شود.

این پژوهشگر حوزه گردشگری مازندران توضیح داد: نگاههای بخشی در حوزه گردشگری، محیط زیست و دیگر بخش ها باید برداشته شود، این حجم طرح ها با نگاه گردشگری را باید کجا قرار بگیرند که یکپارچه شوند.

وی ادامه داد: وابستگی های معیشتی جمعیت روستایی به منطقه است طبق اصول علمی نمی توان روستاییان را از منطقه فراری دهیم و در برخی مناطق دولت با روستاییان نشست برگزار کرد که مواردی به آنها داد و آنها دیگر دام خود را به منطقه نبرند.

رمضان زاده افزود: مشارکت مردم منطقه به در آمد و اقتصاد آنان از این ظرفیت گره خورده است و تا وقتی اقتصاد روستاییان تامین نشود نمیتوان از آنها انتظار داشت که همراهی لازم را داشته باشند.

وی تاکید کرد : در مرحله تهیه طرح باید چگونگی جلب مشارکت مردمی را برنامه ریزی و مدیریت کنیم نه اینکه وقتی به مرحله اجرای طرح رسیدیم به دنبال این موضوع برویم.

این عضو هیات علمی دانشگاه مازندران گفت: چندین نوع مطالعه در گردشگری استان داریم هزینه طرح جامع گردشگری را که در استانهای دیگر انجام شد بطور مثال استان سمنان طرح جامع را سال 1389 تهیه کرد.

رمضان زاده با اشاره به اینکه افراد متعدد بدون شناخت از گردشگری از این موضوع حرف می زنند، گفت: تا وقتی که تفاوت میان گردشگری طبیعی و اکوتوریسم را نمی دانند نباید اصلا حرف بزنند که هر کدام تعریف علمی دارند و شاخص های خود را دارند.

وی گفت: طرح جامع گردشگری ترازویی برای ارزیابی طرح هایی که قرار است اجرا شود می باشد که مازندران استان گردشگرپذیر کشور است و باید این موضوع انجام شود.

این استاد دانشگاه مازندران ادامه داد: تعدد قوانین و ضوابط باعث سردرگمی می شود باید یکپارچگی در این زمینه صورت گیرد.

وی اظهار داشت: اکوتوریسم، پاک ترین مدل گردشگری است و به اشتباه اثرات منفی اکوتوریسم را در کشور عنوان می کنند در حالی که مطالعات که در منطقه انجام می شود باید این مسائل مورد نظر قرار بگیرد.

وی خواست که از ظرفیت علمی دانشگاهها برای موضوعات گردشگری استفاده شود و گفت: اولویت های گردشگری را به مجموعه دانشگاهی بدهید تا کارها و برنامه ها را ارائه بدهیم.

به گفته رمضان زاده اگر قرار است در میانکاله گردشگری رخ دهد تا از طریق روش شناسی درست به یک مدل نرسیم هیچ اتفاقی نخواهد رسید.

وی گفت: نوع گردشگری برای مناطق حفاظت شده است چند المان دارد که آنها از این نوع گردشگری درآمدزایی خوبی دارند بطور مثال در برخی مناطق معتبر دنیا فروش لوکیشن یکی از بزرگترین منابع درآمدزایی است.

رمضان زاده اضافه کرد: باید حفاظت محیط زیست به سمت درآمدزایی طرح ها برود نه اینکه بر این محور خلاصه شود که درآمدزایی شود.

وی گفت: الگوی پذیرفته شده گردشگری در جهان همان اکوتوریسم است که حتی برای بقای خودش نگران است و بسیار پاک می باشد.

این استاد دانشگاه توضیح داد : طرح جامع گردشگری با همکاری اداره کل میراث تهیه شود تا زمانی این نشود نمیتوان منتظر موفقیت بود که طرح جامع گردشگری جدی گرفته شود تا طرح های مهم از دل آن خارج شود.

گردشگری، کارکرد نخست میانکاله از دیدگاه علمی

معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران با اشاره به شعار سال جهانی با عنوان "نواندیشی گردشگری" گفت: شعارهای سازمان جهانی به مناسبت اتفاق هایی که در دنیا می افتد انجام می شود. دنیای کرونا باعث شد خلاقیت هایی را مشاهده می کنیم که از آن جمله به سمت بازاریابی گردشگری روی آوردیم و این نواندیشی و نو دیگر نگاه کردن به گردشگری می تواند بازنگری در ظرفیت های موجود باشد که ظرفیت هایی که استفاده بهینه اتفاق نیفتاده است.

مهران حسنی افزود: بازنگری در ظرفیت های موجود می تواند نقشه راهی برای آینده منابع ما باشد و منابعی که در اختیار ما است و از آن استفاده خوبی نشده و بخش دیگری بر میگردد در دگراندیشی می شود که بخش آموزش و مهارت است.

وی ادامه داد: میانکاله را سالهای قبل برای گردشگری ورود کردیم در سال های 1393 و 1394 با فرمانداری بهشهر شروع شد و حتی تا پای سرمایه گذار رفتیم.

معاون گردشگری مازندران اضافه کرد: با نگاه به اینکه میانکاله زیستگاه کره زمین است ولی براساس کارکردهایی که در آنجا وجود دارد که یک کارکرد گردشگری است که با زوم بندی مناسب استفاه مناسب و بهینه برای تقویت و توسعه اقتصاد استان و جوامع محلی خواهد شد.

وی گفت: اینکه یکی از کارهایی که در حال انجام است مطالعات مربوط به میانکاله و تالاب فریدونکنار است که توسط دانشگاه شهید بهشتی در حال انجام است و جلساتی را با دستگاههای مختلف در حوزه گلستان و مازندران در دانشگاه علم و فناوری بهشهر برگزار کردند.

به گفته حسنی بیش از 40 نوع کارکرد برای میانکاله در نظر گرفتند که این کارشناسان علمی بدون هیچ چون و چرا گردشگری را به عنوان نخستین کارکرد میانکاله مطرح و عنوان کردند.

وی ادامه داد: با نگاه اینکه میانکاله زیستگاه کره زمین است با لحاظ کردن این اصول از این منبع تبدیل به محصول گردشگری شود تا توسعه اقتصادی منطقه رقم بزند.

معاون گردشگری مازندران گفت: به هر حال همه مسائلی یک اثرات مثبت و منفی را دارد و نمیتوان با نگاه یک جانبه پیش رفت و عنوان کرد که گردشگری تماما اثرات مثبت دارد و حتما اثرات منفی را خواهد داشت و می توان با اندیشه و خلاقیت این اثرات منفی را تقلیل داد که با توجه به مطالعاتی که انجام می شود مطمن خواهیم بود که این تقلیل اثرات منفی رخ خواهد داد.

وی گفت: در حوزه گردشگری در میانکاله بدنبال گردشگری با علائق خاص را دنبال می کنیم نه گردشگری انبوه.

حسنی اظهار داشت: در هیچ کجای دنیا بدین گونه نیست که همه در یک نقطه حفاظت شده شب مانی یا کباب بزنند یعنی کارهایی که در مناطق غیر حفاظت شده صورت میگیرد انجام شود.

وی افزود: طرح جامع گردشگری استان معضلی بزرگ است که همیشه هم گفتمان غالب در سخنرانی ها گردشگری است اما در اجرا با معضلات عجیب و غریب مواجه می شویم و چالش ها نه تنها به وقت خود باقی است حتی بیشتر هم می شود.

معاون گردشگری مازندران توضیح داد: نمی گوییم گردشگری همه جا برود که فقط درامد کسب کند بلکه کشورهای دنیا به سمتی رفته است که همین کشورهای حوزه دریاری خزر چه اقداماتی در زمینه گردشگری انجام داده اند اما ما بخاطر اینکه از بس نه گردشگری اوردیم و اجازه ندادن وارد نشدن باعث شد تا منابع را در حال از دست دادن هستیم.

وی گفت: برای حفظ منابع بهترین گزینه سرمایه گذاری است که بخش خصوصی می تواند منابع را حفظ کند الان منابعی که در استان داریم بدلیل اینکه پرهیز از استفاده داریم در حال تخریب است.

معاون گردشگری مازندران توضیح داد: با اجرای طرح های گردشگری نباید طبیعت دست خورده شود و باید زوم بندی های لازم با نگاه به حفظ آن منابع را داشته باشیم.

وی گفت: نگاه به سمتی برود که برنامه عملیاتی را پیاده کنیم و مطالعاتی برای باقی ماندن در کتابخانه برای گردشگری کارایی ندارد و محیط زیست حوزه گردشگری میانکاله با زوم بندی با علائق خاص را مورد نظر قرار بدهد.

گردشگری در میانکاله مبتنی بر جامعه محلی

پژوهشگر و دانشجوی دکتری مدیریت گردشگری از دانشگاه علامه طباطبایی تهران از تاثیرگذاری جوامع محلی در ایجاد و توسعه گردشگری نام برد و گفت: گردشگری مبتنی بر جامعه محلی رویکردی است که در تمام نمونه های موفق دنیا اجرا می شود و به چه شکلی و براساس منطقه چگونه اجرا شود، جای سوال و تحقیق دارد.

رقیه قنبری افزود: برای اجرای طرح های گردشگری در مناطقی همچون میانکاله همیشه شاهد بودیم که با جذب سرمایه گذار و ورود بخش خصوصی ساخت و سازهایی از قبیل هتل بنا می شود و بدینگونه جوامع محلی خط زده می شوند در حالیکه می بایست از ظرفیت این جوامع محلی استفاده شود که خود عاملی برای حفظ منطقه است.

این پژوهشگر حوزه گردشگری گفت: اعلام ضرب الاجل مبنی بر اینکه جوامع محلی وارد گردشگری شوند امکانپذیر نیست و باید برنامه درازمدت باشد.

قنبری گفت: برای ارائه راه حل باید مساله شکافته شود و درباره میانکاله با توجه به حساسیتی که دارد نمیتوان بدون برنامه های کارشناسی ورود پیدا کرد.

وی ادامه داد: همیشه و همه جا نمی توانیم برد برد داشته باشیم ودر مسائل محیط زیستی باید محیط زیست برنده قضیه باشد. به گفته این دانشجوی دکتری گردشگری برنامه ها در دنیا چند کاربردی است و بدرستی استفاده می کنند و گردشگری به شکل مکمل در کنار مابقی مسائل آمده است و برای بهبود اقتصاد جوامع محلی مورد نظر قرار بگیرد.

وی اظهار داشت: باید ظرفیت و گنجایش در نظر گرفته شود و پس از آن بدنبال انجام و اجرای کار برویم، میانکاله یک جاذبه پیرامونی که در کنار دیگر جاذبه های تاریخی و طبیعی همچون عباس آباد قرار دارد می بایست در کنار آنها از آن بهره کافی و لازم را ببریم.

گردشگری بدون زیرساخت فرهنگی، ضربه به محیط زیست میانکاله

داریوش عبادی، فعال زیست محیطی مازندران گفت: میانکاله بدلیل نبود زیرساخت گردشگری در کشور و مازندران و از طرف دیگر این تالاب بدلیل عدم درک ساختار مدیریتی استان از حساسیت ویژه این ذخیره گاه بین المللی وجود دارد و به ارزشمندی آن نرسیدند.

وی ادامه داد : برای همین منظور زمان زیادی باید صرف شود و بگذرد تا درک درست و خوبی از این زیستگاه حساس زمین در جامعه و مسئولان ایجاد شود. این فعال محیط زیست مازندران اظهار داشت: گردشگری طبیعی ناآشنا در میان مرم است و آن را نمی شناسند و مردم با ضوابط و معیارها و شاخص ها گردشگری طبیعی را آموزش نداده ایم. رسانه های عمومی ما چه نقشی را داشته اند و این نقش را ایفا کرده اند و باید تاب آوری زیست محیطی و ارزیابی زیست محیطی صورت گیرد.

وی ادامه داد: گردشگری راهبردی برای توسعه است اما این راهبرد در کشور ما توسعه اقتصادی است و توسعه زیست محیطی در کنار توسعه اقتصادی کمتر می بینیم که اگر در میانکاله بدینگونه وارد شویم مشکل ساز خواهد بود.

عبادی گفت: 2 میلیون هکتار جنگل در مازندران داریم که استعداد بالای گردشگری دارند و در صورت اجرای موفق گردشگری طبیعی در خصوص میانکاله وارد شویم.

وی اظهار داشت: میانکاله به عنوان منطقه امن محیط زیستی در جهان بشمار می رود و برای ایجاد گردشگری باید جوامع گیاهی، جانوری و انسانی باید این امنیت را احساس کنند و با گردشگری می توانیم این امنیت را حفظ کنیم.

فعال محیط زیست مازندران گفت: میانکاله بدلیل قابل دسترس نبودن به عنوان نقطه امن محیط زیستی به عنوان ذخیره گاه زیست محیطی شناخته شده و باید دندان طمع را بکشیم اگر در جاهای دیگر نقاطی را برای گردشگری طبیعت ایجاد کرده ایم بعد به سمت میانکاله برویم.

وی اضافه کرد: زیرساخت های فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی را فراهم کنیم و با رعایت محدودیت های لازم برنامه گردشگری را در میانکاله ایجاد کنیم تا زمانیکه زیر ساخت های فرهنگی در آن منطقه فراهم نشود توصیه نمی کنم هیچگونه گردشگری در آن منطقه ایجاد شود.

عبادی گفت: اجرای طرح گردشگری بدون اجرای زیرساخت های لازم ضربه به مسائل زیست محیطی است.

وی ادامه داد: پتانسیل گردشگری میانکاله در این است باشد که جنگل انارستان و شن زارهای ساحلی و پرندگان را ببینند.

به گفته این فعال حوزه تشکل های حفاظت از محیط زیست مازندران طرح جامع گردشگری باید به گونه ای اقدام شود که مدیریت نباید در این زمینه از دست محیط زیست خارج شود و با حفظ این مدیریت کار را انجام دهیم.

وی گفت: همچنین در این طرح باید جامعه محلی را در نظر بگیریم و با توجه به اینکه 90 دامدار قانونی در آن منطقه داریم در راستای توانمندسازی جوامع محلی باشد تا اقتصاد آنها به سمت گردشگری برود نه اینکه مثلا نهادهای دولتی در منطقه وارد شوند و از منابع و ظرفیت های گردشگری طبیعی موجود به نفع خود استفاده کنند.

عبادی با اشاره به اینکه خیلی افراد فرقی بین اکوتوریسم و گردشگری پاک را نمی دانند، افزود: زیرساخت های فرهنگی در جامعه ما برای این منظور فراهم نیست که باید زیر ساخت های فرهنگی در این زمینه ایجاد شود و با حساسیت بالایی پیگیری شود.

وی ادامه داد: برای ورود به گردشگری طبیعی در میانکاله به صرف زمان زیادی نیاز است تا مردم آگاهی های لازم کسب کنند.

این فعال محیط زیست گفت: گردشگری در کشور ما به بازنگری نیاز دارد و بهترین صنعت است اما در کشور ما راه نجات گردشگری است و اما هنوز کاری صورت نگرفته است و الان حتی طرح جامع مطالعات گردشگری را نداریم تا به بخش اجرای آن برسیم.