نمکستان : آهن یکی از مهمترین مواد معدنی برای بدن انسان است. تمام سلول های انسان حاوی آهن هستند، اما آهن در گلبول های قرمز بیشتر یافت می شود. وجود میزان متعادل آهن در بدن مزایای ویژه ایی از جمله رفع خستگی دارد. آهن همچنین می تواند نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی بدن، درمان کم خونی، تقویت هموگلوبین و… داشته باشد.
مصرف بی رویه آهن مانند سایر مواد برای سلامتی مناسب نیست و بیشتر اوقات بدن آهن اضافی را برای استفاده های بعدی ذخیره می کند. بیشتر افراد آهن مورد نیاز خود را از طریق رژیم غذایی دریافت می کنند، اما در مواقع کمبود شدید آهن یا بیماری های خاص استفاده از مکمل های آهن ضروری می باشد.
فواید آهن:
درمان کم خونی:
آهن برای درمان کم خونی، که یکی از شایع ترین کمبودهای تغذیه ایی در جهان می باشد، مفید است. کم خونی زمان اتفاق می افتد که میزان گلبول های قرمز خون کم تر از حد طبیعی باشد. علایم کم خونی شامل خستگی، سرگیجه،ضربان قلب سریع، ضعف خونریزی و ضعف عمومی بدن است.
تقویت هموگلوبین:
نقش اصلی آهن در تشکیل هموگلوبین است، هدف اصلی آن نیز انتقال اکسیژن در خون می باشد. وجود میزان کافی هموگلوبین بسیار مهم است زیرا انسان از بسیاری جهات، خصوصا در اثر تصادفات و یا صدمات، خون از دست می دهد. زنان هر ماه در دوره قاعدگی خود خون زیادی از دست می دهند، که یکی از شایع ترین دلایلی است که احتمال دارد خانم ها بیشتر از کم خونی رنج ببرند.
کاهش خستگی:
آهن می تواند به مدیریت خستگی های بدون دلیل، که هم در زنان و هم در مردان وجود دارد، کمک کند. حتی در افرادی که دچار کم خونی نیستند، فقر آهن می تواند سطح انرژی را کاهش دهد. این امر به ویژه در خانم ها در دوران بارداری بسیار شایع است. افراد مبتلا به کمبود آهن خستگی های طولانی مدت را تجربه می کنند. غذا ها و مکمل های غنی از آهن می توانند به افزایش سطح آهن و از بین بردن احساس خستگی کم کنند.
بهبود قدرت عضلات:
ضعف عضلانی و کمبود آهن رابطه مستقیمی دارند. سطح کافی آهن به تامین اکسیژن لازم برای انقباض عضلات کمک می کند. تحقیقات نشان می دهد که کمبود آهن می تواند باعث از بین رفتن حالت کشسانی عضلات شود.
کمبود آهن همچنین باعث می شود ماهیچه ها زودتر خسته شوند. فقدان آهن همچنین باعث می شود بافت های عضلانی ملتهب شوند و باعث ایجاد درد می شوند. اما هموگلوبین غنی از آهن به کاهش در کمک می کند زیرا باعث ترمیم بافت های آسیب دیده می شود.
تقویت سیستم ایمنی:
آهن نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی بدن دارد. آهن هموگلوبین را تشکیل می دهد و اکسیژن را له سلول ها آسیب دیده، بافت ها و اندام ها می رساند. یک سیستم ایمنی قوی قادر به مقابله با بیماری ها و عفونت ها است. بنابراین، بدون آهن، روند بهبودی نمی تواند آغاز شود.
کاهش کبودی:
افرادی که به راحتی و مکرر کبود می شوند ممکن است دچار کمبود آهن باشند. این امر به این دلیل است که هموگلوبین بر تولید عملکرد پلاکت ها، که لخته شدن خون را کنترل می کنند، تاثیر می گذارد. کبودی های مکرر نشانه آن است که لخته شدن داخلی آن طور که باشد کار نمی کند.
خواب آرام:
تحقیقات نشان می دهد که بین کمبود آهن و آشفتگی در خواب یا بی خوابی ارتباط مستقیمی وجود دارد. محققین همچنین دریافتند که خواب بی قرار در کودکان مبتلا به اوتیسم می تواند با آهن درمانی بهبود یابد.
خطرات مصرف بی رویه آهن:
مصرف زیاد مکمل های آهن می تواند باعث تهوع، استفراغ و درد معده شود. موارد بسیار نادر مصرف بیش از حد آهن می تواند منجر به خونریزی داخل، تشنج، اغما و حتی مرگ شود. مکمل های آهن می توانند اثرات داروهای خاصی از جمله داروهای درمان سندروم پای بی قرار و مشکلات تیروئید را کاهش دهند. داروهای ضد رفلاکس می توانند میزان آهن جذب شده بدن از طریق مواد غذایی را کاهش دهند. همیشه در مورد اینکه باید مکمل های آهن مصرف کنید یا خیر، مخصوصا اگر داروی خاصی مصرف می کنید، با پزشک مشورت کنید.
مقدار مصرفی:
دوز های توصیه شده برای مکمل آهن خوراکی در بیشتر بزرگسالان از ۸ میلی گرم تا ۲۷ میلی گرم می باشد. دوز های بالاتر معمولا در مورد خانم های باردار و افرادی که دچار فقر آهن توصیه می شود. مکمل های آهن را باید با غذا مصرف کرد. بهترین راه برای دستیابی به مقادیر بهینه آهن از طریق رژیم غذایی است و مکمل ها در درجه دوم قرار دارند. این امر خطرات مصرف بیش از حد را به حداقل می رساند و باعث جذب خوب آهن به همراه سایر مواد مغذی می شود.
سوالی که ممکن است برای شما پیش بیاید این است که اگر من کم خون نیستم، مصرف مکمل های آهن خطرناک است؟
باید گفت که هر کسی که مکمل آهن مصرف می کند باید با پزشک صحبت کند. این امکان وجود دارد که فرد علایم کمبود آهن را نشان دهد اما آن علایم در واقع مربوط به بیماری یا مشکلات دیگری باشد. آهن بیش از حد می تواند خطرناک باشد و مکمل های آهن فقط در موارد تشخیص کمبود توصیه می شود. در حالی که بدن می تواند آهن را ذخیره کند، نمی تواند آن را بسازد. شما باید از غذا هایی که مصرف می کنید آهن مورد نیاز بدن خود را تامین کنید. بهترین منبع آهن، محصولات حیوانی، به ویژه گوشت قرمز، جگر، مرغ، اردک، بوقلمون، تخم مرغ و ماهی می باشد.
برای کسانی که گیاهخواراند و از گوشت و محصولات حیوانی مصرف نمی کنند، منابع گیاهی تامین کننده آهن می تواند شامل سبزی اسفناج، کلم برکلی، عدس، لوبیا، آجیل ها و دانه ها مانند گندم کامل، برنج قهوه ایی و میوه های خشک شده است.
