رماتیسم مفصلی یکی از بیماری هایی می باشد که بیش تر برای خانم ها بوجود می آید و حدودا از سن ۳۰ تا ۵۰سالگی شروع می شود. این بیماری هم یکی از بیماری های خود ایمنی بوده و می تواند درد بسیاری را برای شما ایجاد کند.
اطلاعاتی درباره رماتیسم مفصلی
این بیماری خود خود ایمنی به سلول های مفاصل بدن حمله کرده و عوارضی را برای فرد ایجاد خواهد کرد. سلول هایی که مورد حمله این سلول های خودی قرار می گیرد با نام سینوویوم می باشد که لایه ای از جنس سلول ها بوده و سطح درونی کپسول مفصلی را پوشانده و وظیه ترشح کردن مایع میان مفصل ها را بر عهده دارد. باید بدانید که سلول های بدن که دچار نقص می شوند و سلول های خودی را مورد حمله قرار می دهند معمولا به صورت قرینه در دو مفصل ایجاد می شوند و باعث ایجاد مشکلات بسیاری خواهند شد. دلایلی ایجاد این بیماری به طور دقیق مشخص نمی باشد ولی عده ای از محققین عقیده دارند که اختلالات سیستم ایمنی و ضعف آن می تواند در ایجاد این بیماری نقش بسیاری داشته باشد بنابراین هرفردی می تواند این مشکل را داشته باشد و با رعایت نکردن مواردی آن را تشدید کند.
نحوه تشخیص
رماتیسم مفصلی علامت هایی شبیه به سایر بیماری ها دارد و برای این که بتوانید بهتر آن را تشیص بدهید باید به پزشک مراجعه کنید تا آن را با بیماری دیگری اشتباه نگیرید و خود درمانی نکنید. پزشک برای تشخیص دقیق این بیماری می تواند علاوه بر علم خود از روش های آزمایشگاهی و یا عکس برداری استفاده کند.
علامت های رماتیسم مفصلی
باید بدانید که این نوع بیماری بیش تر مفاصل بسیار کوچک بدن را درگیر کرده و سبب التهاب و تورم در آن ها شده و علامت هایی دارد که ممکن است شما آن ها را با سایر بیماری ها به اشتباه بگیرید. این نشانه ها عبارت اند از :
- التهاب، درد و تورم در مفصل های بدن
- حساسیت به لمس در مفاصل
- خشک شدن مفصل ها که البته این مورد بش تر در ابتدای روز رخ می دهد و یا ممکن است زمانی که بی حرکت باشید این مشکل را بیش تر از همیشه احساس کنید.
- داشتن ضعف و خستگی مفرط
- ایجاد آسیب های بافتی بر روی محل درگیر با رماتیسم
- ایجاد شدن محدودیت های حرکتی
- کاهش اشتها
- درد در عضلات که معمولا به صورت مبهم احساس می شود.
- لنگ زدن در حین راه رفتن
- تغییر شکل در مفصل های بدن
- کم خونی فقر آهن
- در صورتی که ریه شما درگیر شده باشد تنگی نفس برایتان رخ می دهد.
- تب شدید
- آسیب های چشمی
عوامل مهم و خطر آفرین
عوامل بسیاری وجود دارد که می تواند خطر ساز باشد و نشانه این باشد که شما ممکن است به رماتیسم مفصلی دچار شوید ولی مهم ترین آن ها عبارت اند از :
- عوامل ژنتیکی
- سابقه خانوادگی
- ابتلا به بیماری های عفونی
- استفاده بیش از حد از قهوه و مواد کافئین دار
- سیگار و سایر دخانیات احتمال بروز این بیماری را چند برابر می کند.
نکته : سیگار کشیدن به خودی خود برای بدن ضرر دارد و در صورتی که اطلاع دارید دچار این بیماری هستید باز هم نباید از آن استفاده کنید.
درمان
باید بدانید که برای این بیماری درمان کاملی وجود ندارد ولی شما می توانید با استفاده از روش هایی از شدت بیماری بکاهید و تخریب بافتی را به شدت کاهش دهید ولی هنوز درمان کامل این بیماری کشف نشده است. برای درمان می توانید از روش های زیر استفاده کنید :
- کاهش سطح فعالیت برای کاهش خستگی و ضعف
- استراحت کردن می تواند از تخریب مفصل ها جلوگیری کند و وضعیت بد بیمار را کاهش می دهد.
- فردی که به این بیماری مبتلا شده است باید برای بررسی دقیق به صورت منظم به پزشک مراجعه کند.
- اگر پزشک تشخیص بدهد که نیازمند فیزیوتراپی هستید باید این کار را انجام بدهید و سعی کنید از یک مرکز خوب استفاده کنید.
- از دارو هایی ضد التهابی و غیر استروئیدی که پزشک تجویز می کند می توانید استفاده کنید تا شرایط شما بهبود یابد. این دارو ها شامل آسپرین، پیروکسیکام،ناپروکسن و ایبوپروفن می باشد.
- برخی از دارو های استروئیدی مانند پردینزلون می تواند از وضعیت بد بیماری بکاهد.
این بیماری منجر به ایجاد مشکلات بسیاری می شود بنابراین در صورتی که علامت هایی از آن را در بدن خود مشاهده کردید بهتر است سریعا به پزشک مراجعه کنید تا درمان سریع تر شود و بیماری هایی همچون پوکی استخوان، بیماری های گوارشی، بیماری های قلبی و عروقی کم تر شما را درگیر کند. در نظر داشته باشید که خود درمانی های شما می تواند منجر به تشدید بیماری شود زیرا دارو هایی که پزشک تجویز می کند با توجه به وضعیت شما بوده و در صورتی که از دارو های نا مناسب استفاده کنید که مختص شرایط نباشد می تواند خطر آفرین باشد و منجر به مرگ شود.
