گل بنفشه نشانه چیست ؟
گل بنفشه از زمان های دور مورد استفاده دارویی قرار می گرفته است. در قرون اولیه میلادی، در مکاتب بقراط و دیوسکورید و در قرون وسطی توسط اعراب در درمان بسیاری از بیماری ها، از جمله رفع ورم چشم، درد گلو، دفع صفرا، رفع حالت تشنگی
و به عنوان ملین و قی آور به کار می رفته است. بر اساس داستانها و افسانه های قدیمی، بنفشه قرن ها به عنوان نماد عشق معروف بود در نمایشنامه شکسپیر، از بنفشه در تهیه معجون عشق نام برده می شود.
در زمان چارلز دوم در انگلستان مربای شیرینی از گلهای بنفشه تهیه کردند، با نام قند بنفشه یا violet plate که در تمام داروخانه ها به فروش می رسید و طرفداران خاص و زیادی داشت. در کتب سنتی از بنفشه یا همان بنفشه وحشی به نام بنفسج نام برده شده است.
نماد گل بنفشه
معنی و نماد گل بنفشه
گل بنفشه نماد این است که شما فردی مهربان و دلسوز هستید و علاقه بسیاری دارید که از دوستان خود یادگاری دریافت کنید. در زندگی همیشه شاد بوده و بابت این شادی نیز شکرگزار خداوند هستید و همیشه نیز دوست دارید که شادی خود را با دیگران تقسیم کنید.
پشتکار و اراده خود را هرگز از دست نداده و با هر شکست و ایجاد مشکلی سریع تسلیم نمی شوید. درست است که کمی زودرنج هستید، اما ناراحتی ها را نیز زود فراموش می کنید.
همیشه و در همه حال نیز دوستان و اطرافیان خود را برای رسیدن به موفقیت تشویق می کنید و هرگز ناامید نمیشوید.
هم منشا افسانه ای گل بنفشه و هم بوی عجیب آن برای تبدیل آن به نمادی از عشق بسیار مهم بوده است. بسیاری از عاشقان بوده اند که عشق خود را با دادن گل بنفشه به محبوب خود نشان داده اند.
این گل از رایحه بنفشه برای ایجاد معجون های عاشقانه نیز استفاده شده است ، که مردها می توانند با استفاده از آن زنی را که دوست دارند فریب دهند.
معنی گل بنفشه
گل بنفشه نماد جشن تیرگان
در کتاب پهلوی «بندهش» آنجا که «درباره چگونگی گیاهان» سخن به میان می‌آید، از میان گل‌ها، «ونپشک» یا «بنفشه»، گل ویژه تیر معرفی شده و آمده است:
«... این را نیز گوید که هر گلی از آن امشاسپندی است؛ و باشد که گوید:... بنفشه، تیر را ... خویش است...» که بر این اساس از میان گل‌ها، بنفشه نمادی زیبا برای تیر ماه و جشن تیرگان خواهد بود.
اما پرسش اینجاست که با توجه به گونه‌های متنوع گل بنفشه و تفاوت‌های ریخت‌شناسی آنها، بر اساس دانش گیاه‌شناسی امروز، منظور از گل بنفشه نامبرده شده در متون کهن ایرانی کدام گونه است؟
شاعران پارسی‌گوی از چهارگوشه ایران‌زمین، همچون منوچهری دامغانی، امیرمعزی، خواجوی کرمانی، مسعود سعد سلمان، ابوشعیب، اوحدی مراغه‌ای، صائب تبریزی، امیر خسرو دهلوی، سلمان ساوجی،
مرزبان شیرازی، خیام نیشابوری، فروغی بسطامی، عارف اردبیلی، هلال جغتایی، مجیرالدین بیلقانی، شاهی‌سبزواری، حسن غزنوی، رودکی سمرقندی، منجیک ترمذی، رابعه قزداری، ناصرخسرو قبادیانی، کسایی مروزی،
فرخی سیستانی، لامعی گرگانی، عثمان مختاری، فخرالدین اسعد گرگانی، عماره مروزی، قطران تبریزی، سوزنی سمرقندی، خاقانی شروانی، نظامی گنجوی، عطار نیشابوری، سعدی شیرازی، حافظ شیرازی، فردوسی توسی،
انوری ابیوردی و رمزی کاشانی در سروده‌های خود از گل بنفشه یاد کرده‌اند که از آشنایی مردم همه نواحی ایران با این گل زیبا در دوره های مختلف تاریخی حکایت می‌کند.
سرایندگان پارسی‌گوی، خط عارض را به خط بنفشه مانند کرده‌اند، لب و زلف یا گیسو و سبیل و لباس کبود یار را به کبود بنفشه، و تاب و شکن زلف را به تاب بنفشه تشبیه کرده‌اند.
همچنین از آنجا که دُمگل یا ساقه نرم و ظریف بنفشه خمیده است، این سر به زیری را به خواب‌آلودگی، افتادگی و سر بر زانو داشتن، سجده یا رکوع، تری و خمار بودن از باده تعبیر کرده‌اند.
این توصیف‌ها و تشبیه‌ها نشان می‌دهد که بنفشه مورد نظر آنها دارای گلبرگ‌های بالایی به رنگ بنفش یک‌دست و گلبرگ‌های جانبی و پایینی با زمینه بنفش روشن و خطوط شعاعی تیره رنگ است که صورت و خط عارض محبوب جوان را در ذهن شاعران تصویر می‌کند
و همچنین مهمیز یا کیسه شهد یا نوش در پشت گل که همچون زبانی از قفا درآمده است، مضمون «زبان در قفا بودن» بنفشه قرار گرفته است و در چشم شاعران باریک بین، به زبانی همانند شده که از پشت یا قفای گل درآمده است.
همچنین بخوانید:
50 عکس دیدنی از گل بنفشه با حس و حال نوروزی
معنای گل نیلوفر آبی : گل نیلوفر نماد چیست ؟
معنی رنگ های مختلف گل آنتوریوم : گل آنتوریوم نماد چیست ؟
