گروه مد و لباس هنرآنلاین: هدف کلی پژوهش «پایداری در مد از طریق سامانه اشتراکگذاری» شناخت عوامل مؤثر در طراحی سامانه اشتراکی لباس بهمثابه یکی از ابعاد پایداری در مرحله مصرف و آشکارسازی خصوصیات و ارزشآفرینی برای کاربر در استفاده از لباس اشتراکی است. برای دستیابی به این هدف در گزارش سعی شده تا به این سؤالات پاسخ داده شود که عناصر و عوامل طرد لباس قبل از به پایان رسیدن عمر فیزیکی کداماند؟ عوامل مؤثر در جذب کاربران برای استفاده از لباس اشتراکی کداماند؟ و چه عواملی میتوانند ارزش اشتراکگذاری لباس را بر مالکیت کمد شخصی مقدم دارند؟
در چکیده و مقدمه مقاله «شناسایی الزامات طراحی سامانه اشتراکگذاری لباس» نوشته زهرا اکبرزاده نیاکی اینگونه میخوانیم:
چکیده
درحالیکه طول عمر کوتاه منسوجات و بهخصوص لباس یکی از مشکلات اصلی در نظام صنعتی کنونی است در عرف، آنجایی که بارزترین جلوههای لباس موردتوجه است، مانند لباس مجالس و پوششهایی که در مناسبات مختلف استفاده میشوند، اعتقاد بر این است که هیچ لباسی(رویی) نباید بیش از دو بار پوشیده شود.
بر این اساس، تبلیغات و تکنیکهای بازاریابی با استفاده از عنصر مد، موجب شدهاند تا از مطلوبیت پوشاک سابق کاسته شود و این به معنای عدم پایداری و خروج از چرخه مصرفی قبل از به پایان رسیدن کارایی لباس شوند.
طبق تحقیقات بهمنظور ایجاد پایداری در حوزه مد و لباس، «فرآیند استفاده» از اهمیت بیشتری برخوردار است و اخیراً گرایش به کار در حوزه مصرفکننده بیشتر شده است.
پژوهش حاضر ضمن بررسی عوامل طرد لباس قبل از به پایان رسیدن عمر فیزیکی آنها، به راهبردهای پایداری با تأکید بر روی عامل ارزشآفرین خدمات برای مصرفکننده خواهد پرداخت.
ابتدا لزوم و نیاز به اشتراکگذاری لباس تشریح شده است. سپس چند نمونه خارجی و داخلی بررسیشده و چالشهای موجود برای طراحی نمونه جامع داخلی بررسیشده است.
نتایج مقاله نشان میدهد برای طراحی یک سامانه جامع باید مواردی ازجمله مسائل بهداشتی، زمان و مکان مناسب، نوع و تعداد خدمت، بخشبندی و اولویتهای لباس، شیوههای تبلیغات، روشهای ترغیب و مشارکت کاربر، حلقههای واسطه و بازخورد و اقتضاهای فرهنگی موردتوجه قرار گیرد.درنهایت مدلی از روند کلی این سامانه خدماتی ارائه گشته است. پایداری مبتنی بر ارزشافزوده خدمات اشتراکگذاری لباس میتواند راهکار مناسبی در مرحله استفاده، در شرایط کنونی کشورمان باشد. با تغییر رویکرد جاری «یک کاربر، یک کمد لباس» به رویکرد مطلوب «یک کمد لباس، چند کاربر» میتوان به نیازهای مصرفکننده پاسخی به شیوهای پایدارتر از مدل کسبوکار سنتی داد.
مقدمه
در دهه گذشته، همزمان با علاقه بسیار زیاد آگاهی از مسائل زیستمحیطی، توسعه پایدار به بخش قابل قبولی از انتخاب شیوه زندگی مردم تبدیل شده است. بااینحال، لباسهای پایدار و یا زیستمحیطی بهاندازه دیگر محصولات سازگار با محیطزیست، هنوز تبدیل به بخش جداییناپذیر بازار نشده است.چنانچه از مطب فوق برمیآید، اجماعی در جهان وجود دارد که پایداری در صنعت پوشاک یک موضوع حیاتی است؛ اما در باب راهبردهای پایداری در صنعت پوشاک کمتر مطالعهای در کشورمان صورت گرفته است.
در مواردی که پذیرش و اقبال جمعی به محصولات پایدار کم باشد این طراحان هستند که باید وارد صحنه شده و به بازتعریف محتوای طراحی در چهار حوزه تفکر طراحی، تولید، مصرف و پس از مصرف دست بزنند.بهمنظور ایجاد پایداری در حوزه مد و لباس، باید توجه داشت که«فرآیند استفاده» و مصرف پوشاک از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و یکی از راهکارهای ایجاد پایداری؛ ارزشآفرینی از طریق خدمات است (نعمتی، 1394).
مقاله حاضر میکوشد از زاویه دید جدیدی(ارزش آفرینی) به یکی از راهکارهای توسعه پایدار با تأکید بر مرحله مصرف در صنعت مد و لباس بپردازد.
در این مقاله پس از مرور اوضاع کنونی صنعت مد و لباس؛ بر روی راهکارهای ارزشآفرینی از طریق خدمات مطالعه صورت گرفته است. سپس با تحلیل چندین نمونه از سامانه و طرحهای اشتراک لباس داخلی و خارجی؛ لزوم ایجاد یک سامانه جامع و کاربر محور بیان شده است. در بخش بعدی چالشها و الزامات طراحی یک سامانه بررسیشده و درنهایت مدل کلی از این سامانه در قالب یک نمودار ارائهشده و پیشنهادهایی بیان شده است.