ولز (Wales) بخشی از بریتانیا به شمار می‌رود که در سمت غرب این جزیره قرار گرفته است و شهر کاردیف (Cardiff) نیز به عنوان پایتخت و مرکز اصلی تجاری و مالی آن شناخته می‌شود. در ادامه همراه با ما باشید تا به معرفی کشور ولز، حریف ایران در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر بپردازیم.
کشور کوچک ولز به دلیل چشم‌انداز بسیار ناهموارش در سراسر جهان شهرت دارد و ۶ منطقه متمایز در آن به چشم می‌خورند. این کشور یکی از برجسته‌ترین مراکز سیاسی و فرهنگی اروپای سلتیک به شمار می‌رود و جنبه‌هایی از فرهنگ خودش را حفظ کرده که به طور قابل توجهی با کشورهای همسایه خودش متفاوت است.
ولز کجاست؟
ولز از شمال به خور دی (Dee) و بندر لیورپول (Liverpool Bay)، از غرب به دریای ایرلند (Irish Sea)، از جنوب به خور سِورن (Severn) و کانال بریستول (Bristol Channel) و از شرق به کشور انگلیس محدود می‌شود. انگلیزی (Anglesey) بزرگترین جزیره در انگلیس و ولز به شمار می‌رود که در خط ساحلی شمال غربی قرار گرفته و از طریق جاده و پل راه آهن به سرزمین اصلی متصل شده است.
خط ساحلی متنوع ولز حدود ۹۷۰ کیلومتر طول دارد. این کشور از شمال تا جنوب حدود ۲۱۰ کیلومتر طول دارد و مسافت آن از شرق به غرب نیز در بخش شمالی ۱۴۵ کیلومتر، در بخش مرکزی ۶۵ کیلومتر و در بخش جنوب حدود ۱۶۰ کیلومتر است. اسنودون (Snowdon) مرتفع‌ترین کوه در ولز به شمار می‌رود که ۱۰۸۵ متر ارتفاع آن است.
تاریخچه کشور ولز
ولز از قرن اول تا چهارم میلادی تحت سلطه امپراتوری روم قرار داشته و کرونت (Caerwent) و کارمانتن (Carmarthen) نیز از جمله شهرهای مهم آن دوران به شمار می‌رفتند. به دنبال کاهش قدرت رومیان در قرن چهارم میلادی در کشور ولز، پادشاهی‌ها و دولت‌های مختلفی توسط رهبران بومی در نقاط مختلف ولز شکل گرفتند.
در قرن‌های بعد نیز ولز توانست خودش را از دیگر نقاط بریتانیا جدا کند و حکومتی مستحکم شکل بدهد. آن‌ها که به عنوان کایمری (Cymry) شناخته می‌شدند، توانستند در مقابله حمله وایکینگ‌ها مقابله کنند. با این حال، پادشاه بعدی ولز در نهایت تسلیم خواسته انگلیس شدند و تابعیت رسمی خودشان از این کشور را اعلام کردند.
با این حال، در سال ۱۵۳۶ میلادی بود که به صورت رسمی ولز به خاک بریتانیا اضافه شد و مقررات انگلیس در دادگاه‌ها و سیستم ولز به صورت رسمی به کار گرفته شدند. امروزه نیز ولز به عنوان بخشی از پادشاهی متحد بریتانیا شناخته می‌شود که سیستم نسبتا مستقل اداری دارد و مردم آن نیز خودشان با رای‌گیری صدراعظم را انتخاب می‌کنند.
آب‌وهوای کشور ولز
ولز از آب‌وهوایی دریایی بهره می‌برد که تحت تاثیر تغییرات غیر قابل پیش‌بینی توده‌های هوای اقیانوس اطلس است و وجود دامنه‌های مرتفع نیز سبب شده تا شرایط آب‌وهوایی در روزهای مختلف با یکدیگر تفاوت قابل توجهی داشته باشند. میزان بارش باران بسیار زیاد و اغلب بالاتر از حد کافی است و مجموع سالانه باران در سراسر کشور به طور میانگین ۵۵ اینچ است. هیچ فصل مرطوب یا خشکی در این کشور وجود ندارد و بارش باران در اغلب ماه‌ها امکان‌پذیر است. بارش برف زمستانی نیز در ارتفاعات قابل توجه است و هر ساله ۱۰ روز برف در مناطق کوهستانی می‌بارد. میانگین دمای روزانه ۱۰ درجه سلسیوس است که در ماه ژانویه حدود ۴ درجه و در ماه تابستانی ۱۶ درجه سلسیوس است.
پوشش گیاهی و جانوری
ترکیب شرایط فیزیکی موجود در سرزمین‌های کشور ولز و همچنین قرن‌ها فعالیت انسان‌ها سبب شده تا چمنزارهای متنوعی همچون علف‌های کوهستانی و خلنگ‌زارها در سراسر این کشور شکل بگیرند و بر دیگر پوشش‌های گیاهی غلبه کنند. جنگل‌های کاشته شده زیادی نیز در این کشور به چشم می‌خورند که از جمله آن‌ها می‌توان به پارک‌ها، جنگل‌های مرزی و مزارع تجاری اشاره کرد.
در مناطق دور افتاده ولز برخی از پستانداران و پرندگان زندگی می‌کنند که در خطر انقراض قرار دارند یا اینکه به ندرت در جاهای دیگر بریتانیا پیدا می‌شوند و از جمله آن‌ها می‌توان به موش خرمای اروپایی، سمور جنگلی، کوکور حنایی و زغن اروپایی اشاره کرد. پرندگان دریایی و ساحلی بسیار زیادی نیز در ولز دیده می‌شوند و دلفین‌های بینی‌بطری نیز در خلیج کاردیگان (Cardigan Bay) ساکن هستند.
سه پارک ملی در کشور ولز وجود دارد که شامل اسنودونیا (Snowdonia)، ساحل پمبروک‌شایر (Pembrokeshire Coast) و بریکون بیکنز (Brecon Beacons) است. از جمله پنج منطقه بسیار زیبا و طبیعی در این کشور نیز می‌توان گوور (Gower)، للین (Lleyn)، جزیره انگلیزی، دامنه کلیودیان (Clwydian Range) و دره وای (Wye) را نام برد.
فرهنگ و زبان مردم ولز
اگر چه ولز از لحاظ سیاسی، اداری و اقتصادی با انگلیس از سال ۱۵۳۶ میلادی و با توافق «قانون اتحاد» متحد شده است اما این کشور توانسته هویت فرهنگی خودش را تا حدود به صورت مستقل حفظ کند و توسعه بدهد. همین تقابل بین ولز و انگلیس که گاهی متحد، گاهی مستقل و گاهی در تضاد یکدیگر هستند نیز به زندگی فرهنگی معاصر مردم این کشور معنا بخشیده است.
در بخش‌های روستایی در شمال و غرب کشور ولز، مردم به زبان ولزی بیشتر صحبت می‌کنند و این در حالی است که در بخش‌های شهری و صنعتی در جنوب و شرق، زبان انگلیسی رواج بیشتری دارد. مردمی که به زبان ولزی صحبت می‌کنند، خود را از لحاظ فرهنگی از بریتانیا دور می‌دانند و این در حالی است که دیگر مردم این گونه نیستند و همین نیز تفاوت‌هایی را میان آن‌ها ایجاد کرده است. با این حال، در اوایل قرن بیست و یکم میلادی فرهنگ ولزی در بخش‌های مختلف کشور رواج بیشتری پیدا کرده و در کلاس‌ها و رسانه‌ها نیز بیشتر به زبان ولزی پرداخته می‌شود.
ورزش در ولز
راگبی در فرهنگ مردم کشور ولز و به خصوص در میان مردان به عنوان ورزشی محبوب و غالب شناخته می‌شود و این ورزش نقش بسیار مهی در هویت ملی ولز ایفا می‌کند. اگرچه در المپیک، ورزشکاران ولزی تحت پرچم بریتانیا در مسابقات شرکت می‌کنند اما برای مسابقات دیگر همچون راگبی و فوتبال، آن‌ها با پرچم ولز در مسابقات حاضر هستند. تیم ملی فوتبال ولز موفق شده تا به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر راه پیدا کند و در گروه B مسابقات با ایران هم‌گروه است.
