برای هر نوع دردی چه مُسکنی بخوریم؛ از استامینوفن تا ایبوپروفن و آسپرین

حتما برایتان پیش آمده که برای تسکین سردرد مُسکن مصرف کنید و بعد متوجه شوید که دردتان از بین نرفته است. این مشکل بسیاری از افراد است که آن‌طور که پیداست راه حل آسانی دارد: داروی مناسب دردتان را مصرف کنید. مسکن ها انواع مختلفی دارند که هرکدام نوعی از درد را هدف قرار می‌دهند. پس اگر برای از بین بردن یا کاهش درد التهابی آسپرین بخورید شانس چندانی نخواهید داشت.

در این مقاله به شما می‌گوییم که هر کدام از مسکن ها برای از بین بردن درد در چه ناحیه‌ای از بدن مناسب هستند. هرچند پزشکان هشدار می‌دهند که نباید به مسکن ها چندان تکیه کرد زیرا آنها با علت اصلی درد شما مقابله نمی‌کنند و در صورت مصرف طولانی مدت می‌توانند مضر بوده و وابستگی ایجاد کنند. داروهای مسکن تنها پیام‌های عصبی ارسال شده به مغز را مسدود می‌کنند و با علت اصلی بروز آن که می‌تواند از کم آبی گرفته تا آسیب های فیزیکی جدی تر باشد مقابله نمی‌کنند.

با این حال اگر نیاز به مصرف مسکن دارید قوانینی وجود دارد که باید رعایت کنید و بسته به نوع دردی که تجربه می‌کنید لازم است مسکن خاصی مصرف کنید.

پاراستامول (استامینوفن)

پاراستامول که ما بیشتر آن را به نام استامینوفن می‌شناسیم بهتر است برای تسکین کمردرد، دندان درد و سردردهای خفیف استفاده شود. پاراستامول دما و التهاب را کاهش می‌دهد و در داروهای سرماخوردگی و آنفولانزا یافت می‌شود.

دوز مصرفی پاراستامول باید ۵۰۰ میلی گرم تا یک گرم در روز در هر چهار تا شش ساعت باشد و حداکثر ۸ قرص ۵۰۰ میلی گرمی در ۲۴ ساعت مصرف شود.

اگر کبد ضعیف یا ناسالم دارید نباید پاراستامول مصرف کنید زیرا مصرف آن در دوزهای بالا می‌تواند به‌طور خطرناکی برای کبد سمی باشد. اما پاراستامول باعث تحریک معده نمی‌شود بنابراین برای کسانی که نیاز به مصرف منظم مسکن دارند ایده‌آل است و می‌توانید آن را بدون غذا مصرف کنید.

آسپرین

آسپرین مسکن ایده‌آلی است که می‌توانید زمانی که از سردردهای ناشی از استرس، دندان درد یا علائم آنفولانزا رنج می‌برید از آن استفاده کنید، زیرا دمای بدن را پایین آورده و درد مفاصل را تسکین می‌دهد. همچنین می‌توانید یک آسپرین محلول را غرغره کرده و قورت دهید تا درد عفونت‌ گلو را کاهش دهید.

از نظر دوز مصرفی می‌توانید بین یک تا سه قرص ۳۰۰ میلی گرمی را هر چهار تا شش ساعت در یک دوره ۲۴ ساعته مصرف کنید.

افرادی که داروهای ضد انعقاد مصرف می‌کنند یا زخم معده دارند نباید آسپرین مصرف کنند. همچنین هرگز قبل یا بعد از عمل جراحی نباید آسپرین مصرف کنید زیرا باعث افزایش خونریزی می‌شود. افراد مبتلا به آسم نیز نباید آسپرین مصرف کنند. با این حال، آسپرین می‌تواند برای کسانی که در گذشته حمله قلبی داشته‌اند مفید باشد، زیرا در دوزهای کم ۷۵ میلی گرم روزانه می‌تواند خون را رقیق کرده و به جلوگیری از لخته شدن خون کمک کند. استفاده از این روش تنها می‌تواند توسط افرادی انجام شود که قبلا دچار حمله قلبی شده‌اند.

کدئین

کدئین یک مسکن قوی است که می‌تواند به کاهش درد شدید عضلانی پس از آسیب یا کشیدن دندان کمک کند. همچنین می‌تواند به شل شدن عضلات شکمی که باعث درد پریود یا قاعدگی می‌شوند کمک کند.

کدئین هرگز نباید به‌طور منظم مصرف شود، زیرا بسیار اعتیادآور است و در یک دوره ۲۴ ساعته، تنها باید چهار بار در دوزهای ۸ میلی‌گرمی مصرف شود. اگر مشکلات کبدی، کلیوی یا ریوی دارید، نباید کدئین مصرف کنید. بدن شما همچنین می‌تواند نسبت به کدئین تاب‌آوری ایجاد کند، بنابراین اگر آن را زیاد مصرف کنید، اثربخشی آن کاهش می‌یابد.

ایبوپروفن

اگر با درد التهابی یا درد مزمن همراه با بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید، میگرن و ورم مفاصل مبارزه می‌کنید، می‌توانید از ایبوپروفن استفاده کنید. این دارو یک عامل ضدالتهابی است و نسبت به برخی مسکن های دیگر می‌توان آن را در دوزهای بالاتر و حداکثر ۱۲۰۰ میلی‌گرم در ۲۴ ساعت مصرف کرد.

اگر به زخم معده یا اختلالات معده دچار هستید، باید از مصرف ایبوپروفن دوری کنید، زیرا این قرص می‌تواند پوشش معده را تحریک کرده، باعث سوء هاضمه و حالت تهوع شود و حتی در دراز مدت به زخم معده منجر شود. استفاده منظم از ایبوپروفن همچنین می‌تواند منجر به آسیب کلیه و کبد و همچنین افزایش فشار خون شود.