کدام کشورهای در حال توسعه بیشترین وام را از چین دریافت کرده اند؟
طبق گزارش صندوق بین المللی پول، مقروض ترین کشورهای فقیر دنیا همگی وام های کلانی از چین دریافت کرده اند.
منتقدان از این امر به عنوان «دیپلماسی تله – بدهی» یاد می کنند که در آن چین به عمد وام هایی را در اختیار کشورهایی قرار می دهد که می داند قادر به بازگرداندن آن نیستند، به این امید که بتواند از آن به عنوان یک اهرم سیاسی استفاده کند.
اینفوگرافیک زیر با استفاده از داده های «کمیسیون بررسی روابط اقتصادی و امنیتی آمریکا و چین» تهیه شده و مقروض ترین کشورهای دنیا به چین را بر اساس میزان کل بدهی شان به این کشور نشان می دهد.
طرح «ابتکار و کمربند» چین
عمده ی وام های چین بخشی از سرمایه گذاری های بزرگ تر این کشور در زیرساخت جهانی است: طرح «ابتکار کمربند و جاده».
این طرح که در سال ۲۰۱۳ کلید خورد و از آن به عنوان «جاده ابریشم جدید» هم یاد می شود، یکی از جاه طلبانه ترین پروژه های زیرساختی تاکنون شناخته می شود. هدف اصلی این طرح، ساخت شبکه ی گسترده ی ریلی، خطوط لوله ی انتقال انرژی و بزرگراه و تسهیل در عبور و مرور از مرزها است.
در جریان این طرح، بستانکاران دولتی چینی ارائه ی وام با ارز خارجی به کشورهای غنی از منابع طبیعی به ویژه آفریقا را به سرعت افزایش دادند.
- غنا: ۳۱/۱ میلیارد دلار
- گینه: ۲۱/۹ میلیارد دلار
- اتیوپی: ۱۴/۸ میلیارد دلار
- تانزانیا: ۱۲/۶ میلیارد دلار
- جمهوری دموکراتیک کنگو: ۱۲/۱ میلیارد دلار
- جمهوری کنگو: ۱۱/۴ میلیارد دلار
- موزامبیک : ۷/۹ میلیارد دلار
- سودان: ۶/۷ میلیارد دلار
- زامبیا: ۴/۶ میلیارد دلار
- بولیوی: ۴/۱ میلیارد دلار
- چاد: ۳/۲ میلیارد دلار
- سنگال: ۳/۱ میلیارد دلار
- نیجر: ۲/۷ میلیارد دلار
- مالی: ۲/۶ میلیارد دلار
- کامرون: ۱/۸ میلیارد دلار
از میان مقروض ترین کشورها به چین، ۱۴ تا ۱۵ تای آن ها آقریقایی هستند که برخی از فقیرترین کشورهای دنیا محسوب می شوند، از جمله سودان، نیجر، موزامبیک، چاد و جمهوری دموکراتیک کنگو. تنها کشور غیر آفریقایی این فهرست، بولیوی است که یکی از فقیرترین کشورهای آمریکای جنوبی محسوب می شود.
طبق اطلاعات «کمیسیون بررسی روابط اقتصادی و امنیتی آمریکا و چین»، ۶۰ درصد از کشورهای مقروض به چینی در سال ۲۰۲۲ در بحران اقتصادی قرار داشتند، امری که در مقایسه با سال ۲۰۱۰ این میزان رشدی ۵ درصدی داشته است.
چین با این طرح علاوه بر دستیابی به یک دسترسی زیرساختی انتخابی، متحدان سیاسی ای هم برای خود به دست می آورد. بسیاری از کشورهای حاضر در این فهرست، مانند جمهوری کنگو، از موضع چین در خصوص دو مسأله ی هنگ کنگ و دریای جنوب چین حمایت علنی داشته اند.
