خنده از بهترین توانمندی های ذاتی انسان است که روال طبیعی خود را بر صورت نقش می زند. اگر درون قلب شادی موج بزند، با ترشح هورمون اندورفین این شادی جدای از از بین بردن درد ها و بیماری ها به انتقال احساس خوب بر روحیات دیگران نیز تاثیر گذار است. افراد شوخ طبع به محبوبیت خاصی در مابین جمعیت مردمی می رسند به گونه ای که با هر بار چشم بازگرداندن، نگاه ها را باز هم به خود جذب می کنند. اما گاه همیشه خنده نتیجه مثبت ندارد بلکه برای پیشگیری از سری مشکلات نیاز به کنترل خنده است. آیا برای شما پیش آمده است که در موقعیت های رسمی خنده تان بگیرد و نتوانید جلوی آن را بگیرید؟
در میان تغییرات ایجاد شده دو اصل شوخ طبعی و زوال عقل ارتباط گیری وجود دارد. به این حال افراد پژوهشگر سلامت روان با خانواده های بیمارانی که زوال عقل داشتند، هم صحبتی کردند و پس از آن نتیجه چنین شد که بیمارانی که مبتلا به زوال عقل هستند، بی هوا و بدون احساس خجالت در زمان های نامناسب و بی موقع شروع به خندیدن می کنند.
این خصلت هم همچون ویژگی های رفتاری دیگر با آغاز سن بلوغ نمو پیدا می کند، گاه ترشح برخی هورمون ها به خودی خود در گذر زمان از بین می روند اما برخی دیگر همچنان درون افراد باقی می ماند.
ماندگاری ریشه در نکاتی چون:
- در غده ها به دلیل وجود اختلالی خاص باعث می شود که ترشح دوپامین ( کمک کننده به سیستم عصبی ) بیش از اندازه معمولی باشد.
- در گذر زمان، اتفاقات خنده دار در زندگی پیش آمده باشد.
- اگر قدرت اعتماد به نفس در روحیه پایین باشد، باعث می شود که کنترلی بر شخصیت فردی وجود نداشته باشد.
- این احساس از طریق خانواده یا افراد نزدیک قابل القا و یادگیری است.
آیا قرار گیری در موقعیت قرار گرفته خنده دار است؟
پیش از آغاز عمل خنده و نقش آن بر صورت به اطرافیان نگاهی اندازید، اگر چهره تمامی آن ها خندان بود پس اجازه خندیدن شما نیز وجود دارد. اما اگر با نگاه متوجه چهره های جدی و ناراحت شدید، پس بدانید که اصلا موقعیت مناسبی برای شوخی و خنده نیست.
یک انسان بالغ همواره باید بداند که در چه وهله ای از زمان قرار گرفته در مکان مطلوب، خنده بر لب داشته باشد و در چه وهله ای از آن فرار کند اما در چه شرایطی:
- مجلس برگزاری ترحیم
- مجلس برگزاری عقد
- تصادف و زد و بند های خودرویی
- مصدومیت
- پیشآمد حادثه های طبیعی
- توهین به فرد حاضر در جمع با حالتی چون جک یا لطیفه
- جلسات مهم کاری یا غیر کاری با داستان های گوناگون
- لبخند به منظور درگیر سازی روحیه دیگران
آیا اضطراب اجتماعی باعث ایجاد خنده های عصبی می شود؟
خنده همواره از روی شادی های درونی و اوج گیری های بی سابقه نیست چون امکان پیشآمد خنده های حاصله از عصبانیت نیز وجود دارد. آشکار واکنش های عصبی به معنای ناشایستی و بد شخصیتی شما نیست، بلکه این خنده غیر واقعی بوده و نباید بر احساسات خود سخت بگیرید. این داستان قابل درمان بوده و با آموزش می توانید آن را کنترل کنید. خنده در وهله های سخت و حساس واکنشی غیر ارادی از سوی مغز برای کاهش استرس و قبول شرایط شکل گرفته است و شما در این مشکل تنها نیستید.
نگران نباشید چون با آگاهی می توانید کنترل شرایط را به دست بگیرید و آهسته خود را از این وضعیت دور سازید.
دلایل ابراز خنده های بی اختیار چیست؟
از جمله بیماری هایی که خنده های غیر ارادی را در وجود افراد جامعه شکل می دهد می توان به سندروم عاطفی پسیدوبولبار اشاره داشت. این بیماری به گونه ای است که فرد با حالتی همیشگی، غیر ارادی و غیر قابل کنترل شروع به خنده های بلند می کند. آیا این احساس انتقالی طبیعی دارد؟
این اختلال ناخوشآیند نشان از کمبود حس عاطفه درون فرد مبتلا دارد و در شرایط عصبی شناختی گوناگون آشکار می شود.
همانطور که در ابتدای مقاله کنترل خنده اشاره شد، این احساس اگر افزایشی و در هم پیچیده پیش رود، فرد را به سوی بیماری زوال عقل می کشاند. چون به دلیل قطع ارتباط میان گذر مسیر های نزولی پیشانی در ساقه مغز، تکانه های عاطفی کنترل می شوند پس در بروز اختلالات دیگری چون آسیب های مغزی، بیماری آلزایمر ( فراموشی )، بیماری پارکینسون ( لرزش غیر طبیعی دست ها )، بیماری اسکلروز ( عدم کنترل حرکات طبیعی عضلات ) و سکته مغزی تاثیر گذار هستند.
انواع روش های کنترل خنده ذر موقعیت های نامناسب کدام اند؟
از جمع عذر خواهی کرده و برای چند دقیقه موقعیت را ترک کنید:
بهتر است به هنگام آغاز خنده های از سر حواس پرتی در موقعیت های نامناسب، جمع را برای چند دقیقه ترک کنید. یا با ارائه داستانی غیر مرتبط با جمع، فضای خنده را از روحیه خود دور سازید.
به داستان های غم انگیز تمرکز کنید:
همواره حواس پرت سازی ذهن با داستانی دور از موقعیت قرار گرفته می تواند کمک کننده باشد. با تفکر به آن مسیر انحرافی، می توان از جو درد آور خنده فاصله گرفت.
ترشح هورمون آدرنالین که به انتقال احساس ترس منجر می شود به آسانی می تواند تفکرات مغز را به سوی خود جذب کند و عملی گونه، خنده و شادی را در موقعیت نامناسب از روی صورت پاک کند. این روش کمی نیاز به تمرین دارد ولی به هر حالتی می تواند نتیجه بخش باشد.
تنبیه بدنی به خود وارد کنید:
شاید برای شما کمی جالب باشد، چون هیچکس علاقه ای به وارد سازی آسیب به جسم خود ندارد اما در مواقعی خاص نیاز است. یکی از ساده ترین روش های شکل دهی تنبیه فیزیکی، گاز گیری لب از قسمت داخلی دهان است. به گونه ای که با قرار دهی هر سوی لب با دندان ها، لب های شما دیگر فرصت لبخند زدن برای چند ثانیه حبس گیری نفس را نیز ندارند.
یکی دیگر از راهکار های کمک کننده به این روش فشرده سازی لب ها به روی یکدیگر است تا جدای از آشکار نشدن واضح لبخند، از صدای آن نیز جلوگیری شود.
ساده ترین روش نیز نیشگون گرفتن است و به گونه ای انجام می شود که در آن فرد با دست خود هر قسمت از بافت بیرونی را به انگشت می گیرد و با پیچی می فشارد.
تکنیک های تنفسی را امتحان کنید:
برای آغاز این روش بهتر است هوا را با یک بازدم عمیق به درون ریه ها منتقل کنید تا به خنده خود کنترل داشته باشید.
این تکنیک زمانی تاثیر گذار است که همراه تنفس عمیق، از صرفه هم استفاده کنید.
دهان خود را محکم بگیرید و با تنفسی سنگین از راه بینی، خنده را بین سرفه های خود پنهان کنید.
تمرکز به روی دهان داشته باشید:
دهان خود را باز کرده و سعی داشته باشید تا با بازی دادن دهان، ظاهر لبخند را از روی لب های خود پاک کنید. با تکرار چند باره، زبان را به سقف دهان نزدیک سازید و به آن فشاری را انتقال دهید، در این حال دهان را به آرامی بسته کنید.
با یک خودکار بازی کنید:
برای پنهان سازی خنده های ناشی از غم و غصه یا قرار گیری در جو جدی کار، بهتر است با یک خودکار بازی کنید و به روی فشار دادن آن تمرکز داشته باشید.
از موقعیت دور شوید و سپس با صدای بلند بخندید:
هیچکس تا اکنون اشاره ای به منفی بودن عمل خنده نداشته است. اما با قرار گیری در برخی موقعیت ها، ناخودآگاه خنده به درون افراد ریشه می کند. پس بهتر است برای پیشگیری از پیچیدگی های سمی، زمانی را از موقعیت دور شوید آنگاه با صدای بلند بخندید تا به طور کامل تخلیه شود.
به رنگ پدیده ها توجه داشته باشید:
برای حواس پرتی از فضای سنگین بهتر است به رنگ پدیده ها تمرکز کنید و سعی بر فراموشی دلیل آغاز دهی خنده داشته باشید.
برای خود آواز بخوانید:
یادگیری هر آهنگی، هم افراد را از فضای سنگین دور می کند و هم در تقویت دهی روحیات موثر است. برای این روش سعی کنید تا با آهنگ خوانی ذهنی، تمرکز را به سوی انحراف بکشانید و خود را از وقوع نتایج پیچیده دور سازید.
هوای اضافه را از لب خارج کنید:
برای انجام روش های تکنیک تنفس کافی است لب های خود را محکم ببندید، گوش ها را با انگشت بگیرید و سعی بر عمل بازدم از دهان داشته باشید. همچون عطسه که با انفجاری از پس هوای جمع شده درون شش ها همراه است. در این منظور نیز برای خارج سازی هوای انفجاری پشت لب ها استفاده می شود.
حواس را پرت کنید:
برای خارج سازی تمرکز از فضای خنده آور بهتر است تکنیک شمارش را به کار گیرید به گونه ای که:
شمردن اعداد از ۱ تا ۱۰ به صورت معکوس یا ضرب دهی دو عدد دو رقمی می تواند نتایج مثبت برای شما به دنبال داشته باشد.
دو راه حل پرکاربرد دیگر برای کنترل خنده:
محو کردن خنده:
برای پنهان سازی آثار خنده تظاهر به خلال کردن دندان ها کنید، این حرکت می تواند لبخند واقعی شما را به آسانی محو کند.
کنترل خنده و آشکار دهی بیش از اندازه آن در موقعیت های مناسب، خود یکی از راه های بروز ندادن خنده است. به فرض مثال اگر داستان خنده آوری ذهن شما را درگیر کرده است، صبر کنید تا شخصی از اطرافیان داستان خنده داری را تعریف کند، آنگاه شما با خیالی آسوده می توانید خنده را تخلیه کنید.
تظاهر به گریه کردن:
این داستان بیشتر زمانی پیش می آید که در مجلس ختمی دعوت شده باشید. شاید در وهله های ابتدایی دست ها را به روی صورت بگیرید اما اگر طولانی شود، دیگران به نسبت رفتار شما دچار شک می شوند. برای این منظور بهتر است در چند ثانیه صورت را با دستان خود بپوشانید و با چشمانی به ظاهر گریان تصویر های خنده دار را از ذهن خارج سازید.
برای کسب آگاهی از مقالاتی با موضوعات داروی دوپامین، اضطراب اجتماعی و کاهش اضطراب لینک های تعریف شده را کلیک کنید.
