نشانه های اختلال شخصیت اسکیزوتایپال و روش های درمان این نوع اختلال

مشکل شخصیت اسکیزوتایپال نوعی اختلال شخصیتی می باشد که در آن در تفکر و نحوه ارتباط برقرار کردن فرد اختلال ایجاد شده است. این گونه اشخاص افکاری خرافاتی داشته و ادعای غیب بینی و داشتن توانایی های دیگری را دارند. برای بررسی بیشتر این اختلال در ادامه مطلب همراه ما باشید.

آشنایی با اختلال شخصیت اسکیزوتایپال

اختلال و مشکل شخصیتی اسکیزوتایپال که به اختصار STPD نامیده می شود، یکی از انواع اختلال های شخصیتی کلاستر A است. اشخاصی که دارای اختلال شخصیت اسکیزوتایپال هستند از جمله اشخاصی می باشند که شباهت زیادی به مبتلایان اختلال اسکیزوفرنی دارند. بیماران مبتلا به این مشکل در درجه اول مشکلات بسیاری در ایجاد ارتباط و نحوه ارتباط با دیگران داشته و همچنین در حفظ روابط نزدیک مشکلات زیادی دارند. بعلاوه در این افراد بی نظمی های رفتاری به وضوح دیده می شود و آنها افکار عجیب و غریب و درکی متفاوت از محیط اطراف خود دارند. برای بررسی این اختلال و آشنایی بیشتر با افراد مبتلا به آن در ادامه همراه ما باشید.

شخصیت اسکیزوتایپال

در افراد دچار شده به شخصیت اسکیزوتایپال تفکر و نحوه ارتباط برقرار برقرار نمودن مختل می شود. افراد دارای این بیماری درست است که اختلال فکری واضحی ندارند ولی تکلمشان متمایز و ویژه می باشد و در اغلب موارد معنای آن را فقط خودشان می فهمند. این نوع اختلال شخصیتی همانند بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی امکان دارد از احساسات خود مطلع نباشند ولی به کشف کردن احساس دیگران به خصوص حالت های عاطفی منفی مانند خشم بسیار حساس هستند. این افراد دارای افکار خرافی بوده و یا ادعای غیب بینی و داشتن قدرت های فکری ویژه را دارند.

نشانه های اختلال اسکیزوتایپال

افراد دارای این اختلال نشانه های تشخیصی مختلفی دارند، مهمترین این نشانه ها عبارتند از:

• این اشخاص دارای افکار انتساب به خود می باشند.
• دارای اعتقادات عجیب یا افکار جادویی هستند که بر رفتار فرد تاثیر گذار بوده و با هنجارهای برآمده از خرده فرهنگ فرد همخوانی ندارد. مانند خرافاتی بودن، اعتقاد به غیب بینی، دور آگاهی یا همان تله پاتی، داشتن حس ششم، داشتن اشتغالات ذهنی عجیب.
• تجارب غیر معمولی ادراک، به خصوص خطاهای ادراک جسمی
• داشتن تفکر و تکلم عجیب مثل ابهام، حاشیه پردازنده بودن، استعاره ای، با شرح و تفصیل بیش از حد.
• دارای افکار بدبینانه و سوء ظن
• داشتن حالات عاطفی نابجا یا محدود
• دارای رفتار و ظاهری عجیب، نامتعارف یا مخصوص به خود هستند
• نداشتن دوست صمیمی یا مورد اطمینان به جز بستگان درجه یک
• دارای اضطراب مفرط در بین جمع هستند به شکلی که بعد از آشنایی نیز کمتر نشود. اضطراب مورد نظر بیشتر به ترس توام با بدگمانی فرد ارتباط دارد نه به قضاوت منفی درباره خود.

پیامدهای اختلال شخصیتی اسکیزوتایپال

مبتلایان به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال دارای شرایط زیر می باشند:

• دارای افکار، رفتارها و برداشت های نامتعارف و غیر عادی
• داشتن ادعای خواندن افکار دیگران یا توانایی پیشگویی نمودن آینده
• داشتن مشکلات عمده در برقراری ارتباط با سایرین
• دارا بودن اضطراب اجتماعی حاد
• حرف زدن با خودشان و نادیده گرفتن دیگران و داشتن عکس العمل های نامناسب

اعتقادات خرافی

در اکثر موارد اشخاص مبتلا به شخصیت اسکیزوتایپال خرافاتی هستند و بیشتر وقتشان را مشغول پدیده های ماوراء الطبیعه می شوند و خارج از آنچه انتظار می رود به این موضوع فکر می کنند. این اشخاص فکر می کنند که دارای قدرت های ویژه و همچنین کنترل جادویی بر دیگران هستند. برخی از این بیماران امکان دارد که معتقد باشند که رفتارشان از نتایج نامطلوب و مضر جلوگیری می نماید مثل فکر کردن به این موضوع که با قرار دادن شیء خاصی در مکانی خاص می توانند از وقوع اتفاقات بد پیشگیری نمایند. این گونه اشخاص امکان دارد از عبارت ها و کلماتی عجیب و غریب استفاده نمایند و یا به شکلی صحبت کنند که دیگران گیج شوند. در کل آنها امکان دارد مبهم و ناهماهنگ صحبت کنند.

علل مختلف ابتلا به اختلال اسکیزوتایپال

در حال حاضر علت اصلی ابتلا به این اختلال مشخص نمی باشد ولی اغلب دانشمندان و محققان این رشته عوامل ترکیب مختلفی مانند عوامل زیستی بیولوژیکی، عوامل روانی و اجتماعی را بر بروز این مشکل تاثیر گذار می دانند. از این رو فاکتورهای زیستی، ژنتیکی، اجتماعی مثل این موضوع که فرد در کودکی با چه کسانی رفت و آمد داشته، دلایل روانی، شخصیت و مزاج فردی در مواجهه با استرس در به وجود آمدن این اختلال سهیم می باشند. بعلاوه این موضوع اثبت شده است که اگر فردی دچار این مشکل باشد به احتمال خیلی بالا فرزندان او نیز می توانند به این مشکل دچار شوند.

روش های تشخیص اختلال شخصیتی اسکیزوتایپال

تشخیص اختلال شخصیت اسکیزوتایپال فقط با کمک یا روانشناس یا روانپزشک امکان پذیر می باشد. افراد عادی یا پزشکان دیگر آموزش های لازم برای تشخیص این مشکل را ندیده اند و درباره آن اطلاعات درستی ندارند. برای تشخیص این اختلال هیچ نوع آزمایش یا تست ژنتیکی وجود نداشته و ندارد و فقط تست های روانشناسی مناسب می باشند.

در حال حاضر افراد متخصص و حرفه ای در این حوزه وجود دارند که می توانند در مورد بیماری های روانی شما را راهنمایی کرده و کمک نمایند، از این رو با خیال راحت می توانید برای حل مشکل یا تشخیص آن با روانپزشکان و روانشناسان مشورت نمایید. در اغلب موارد افراد مبتلا به این اختلال برای درمان به درمانگر مراجعه نمی کنند، بلکه برای درمان مشکلات مختلفی که این اختلال برایشان ایجاد نموده و زندگیشان را تحت تاثیر قرار داده به درمانگر مراجعه می نمایند. در نهایت زمانی اینکار را انجام می دهند که دیگر توانایی و قدرت مقابله با استرس و فشارهای زندگی را ندارند.

روش های درمانی برای این اختلال

برای درمان اختلال های شخصیتی مختلف مطمئنا به صرف زمان و وقت زیادی نیاز می باشد. همانطور که اشاره شد اغلب بیماران دچار اختلال شخصیت اسکیزوتایپال خودشان برای درمان به درمانگر مراجعه نمی کنند، بلکه عاملی دیگر باعث می شود تا فرد به سمت درمان برود. برای درمان این مشکل روش های مختلفی وجود دارد که در ادامه با آنها آشنا می شویم:

• روان درمانی:

همانطور که گفته شد بیماران مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپال تمایل به همکاری با درمانگر نمی باشند و فقط ممکن است برای حل مشکلات تحصیلی، شغلی و … به درمانگر مراجعه کنند. یک روش عالی و بهترین روش برای درمان این اشخاص روانکاوی می باشد، البته روش رفتار درمانی شناختی یا همان CBT نیز مفید می باشد. روانکاوی روشی است که موضوع را عمیق تر بررسی و تحلیل می نماید و زمان بیشتری برای نتیجه دادن نیاز دارد. این در حالی است که در روش CBT بیشتر به تغییر نگرش و باورهای فرد می پردازند و درمانگر در این روش تلاش می کند تا باورهای نادرست بیمار تغییر کند و بیمار درک مناسبی از اطراف خود داشته باشد، بعلاوه این روش درمانی بااعث می شود تا انزوای اجتماعی فرد بهتر شود.

درمانگر باید آگاه بوده و نباید عقاید بیمار را زیر سوال ببرد، و همچنین باید برای بیمار فضایی گرم و مراجع محور فراهم شود. بیمار دچار این شخصیت از هذ نوع ارتباط نزدیکی خود را دور نگه داشته و اضطرابات بالایی به او وارد می گردد. در این مورد آموزش ها و مهارت های مختلف مورد نیاز برای ارتباط و تعامل که مورد نیاز است بسیار مهم و جدی می باشد.

• درمان رفتاری – شناختی:

دیدگاه شناختی رفتار بیشتر بر روی تعیین و تغییر محتوای تفکرات فرد اسکیزوتایپال متمرکز می شود و در این روش درمانگر با کمک تکنیک های مختلف به اهداف خود دست خواهد یافت.

• درمان گروهی:

درمان گروهی یک روش دیگر برای کمک به بیماران مبتلا به اختلال شخصیتی اسکیزوتایپال می باشد که برای بیمار یک تجربه اجتماعی خواهد بود. برای بیمار امکانی فراهم می شود تا از دیگران در محیطی کنترل شده بازخورد بگیرد. این روش بیشتر برای بیمارانی مطلوب می باشد که مشکل گریز از جمع و یا رفتارهای پارانوئیدی را خیلی از خود نشان نمی دهند.

• درمان خانوادگی و زناشویی:

در روش درمانی زوج درمانی و خانوادگی، اعضای خانواده و زوجین بر روی بیشتر درگیر شدن در زندگی یکدیگر و یا بهتر نمودن الگوهای ارتباطی تمرکز می کنند.

• دارو درمانی:

برای درمان بیماران مبتلا به این اختلال از داروهای ضد روانپریشی استفاده می شود، از این داروها برای مقابله با افکار انتشاب به خود، خطاهای ادراکی و برخی علائم دیگر استفاده می گردد. از داروها می توان همراه با روش های روان درمانی استفاده کرد، همچنین اگر در شخص بیمار نشانه هایی از افسردگی در شخصیت دیده شود از داروهای ضد افسردگی نیز بهره می گیرند.