نفرین کریسمس! سرنوشت تراژیک بازیگران فیلم های کریسمسی

فیلم های کریسمسی بنابر ماهیت خود قرار است به تماشاگران احساس خوبی منتقل کنند.

با این حال، در سال های اخیر، برخی از مشهورترین و محبوب ترین فیلم های کریسمسی به خاطر شرایط تراژیک بازیگران شان،  با حس غم آمیخته شده اند.

لیام نیسون – در واقع عشق (Love Actually)

لیام نیسون به عنوان یکی از ستاره های اکشن هالیوود شناخته می شود اما نقش او در فیلم «در واقع عشق» یکی از مشهورترین نقش آفرینی های او تا به امروز محسوب می شود.

نیسون در این فیلم کریسمسی نقش دنیل را ایفا کرده، مردی که به تازگی همسر خود را از دست داده و به پسر خوانده اش، سَم کمک می کند تا اعتماد به نفس اینکه دختر مورد علاقه اش را به یک قرار عاشقانه دعوت کند را به دست آورد.

متأسفانه ۶ سال بعد از انتشار این فیلم، نیسون همچون شخصیت دنیل، همسرش ناتاشا ریچاردسون را در یک سانحه ی اسکی مرگبار از دست داد.

ریچاردسون، بازیگر فیلم معروف «دام والدین» (Parent Trap) که با نیسون صاحب ۲ پسر شد، در سال ۲۰۰۹ در حین شرکت در یک کلاس آموزش اسکی مبتدی در شهر کبک ِ کانادا، سقوط کرد و سرش ضربه دید.

ریچاردسون که از شدت صدمه ی وارد شده به خود آگاه نبود، به هتل بازگشت که در آنجا پس از چند ساعت دچار سردرد شد. وقتی آمبولانس خبر کردند، ریچاردسون گیج بود و استفراغ می کرد.

بعد از فرو رفتن ریچاردسون در کما، او را به بیمارستانی در نیویورک انتقال دادند که در آنجا بر اثر خونریزی اپی دورال (زمانی که شکستگی جمجمه باعث پارگی یکی از عروق خونی می شود) جان خود را از دست داد.

نیسون با یک جت شخصی خود را از سر صحنه ی فیلمبرداری یک فیلم در تورنتو به پیش همسرش رساند. او تمام شب را در کنار همسرش بیدار ماند اما به او گفته شد که همسرش مرگ مغزی شده است.

پس از آن خانواده ی نیسون با انتشار بیانیه ای خبر درگذشت ریچاردسون را اعلام کردند.

۵ سال بعد، نیسون در مصاحبه ای احساسی فاش کرد که هنوز هم مرگ همسرش را باور نکرده و گاهی در خانه با شنیدن صدای باز شدن در تصور می کند همسرش پیش آن ها بازگشته.

نیسون همچنین گفت که او و همسرش با یکدیگر قرار گذاشته بودند که اگر روزی هر کدام شان به دلیلی زندگی نباتی پیدا کردند، در جدا کردن دستگاه تردید نکنند.

با این حال، نیسون توضیح داد که ۴ عضو بدن همسرش، قلب، لیه ها و کبد او را به ۳ نفر اهدا کردند و به همین دلیل او و پسرانش معتقدند که ریچاردشون در این ۳ شخص به زندگی ادامه می دهد و همین مسأله آن ها را تسکین داده است.

کلی پرستون – جک فراست (Jack Frost)

کلی پرستون طی ۳۷ سال فعالیت بازیگری اش در چند فیلم موفق، از جمله «جری مگوایر» (Jerry Maguire)، «چیزی که یک دختر می خواهد» (What a Girl Wants) و «آخرین آواز» (The Last Song) حضور داشت.

با این حال، برای مخاطبان جوان تر سینما با بازی اش در فیلم کریسمسی «جک فراست» شناخته می شود.

او در سال ۱۹۹۸ به همراها مایکل کیتون در این فیلم بازی کرد.

در این فیلم که با استقبال تماشاگران مواجه شد، مایکل کیتون نقش جک را برعهده داشت، پدری که در یک سانحه ی رانندگی جانش را از دست می دهد و به شکل یک آدم برفی به زندگی بازمی گردد تا به پسرش کمک کند.

کلی پرستون، همسر جان تراولتا، در سال ۲۰۲۰ در سن ۵۷ سالگی بر اثر سرطان سینه درگذشت.

از او ۲ فرزند مشترکش از تراولتا بر جای مانده است.

پرستون و تراولتا در سال ۱۹۸۷ هنگام بازی در فیلم «کارشناسان» (The Experts) با یکدیگر آشنا شدند. آن زمان پرستون همسر بازیگر دیگری به نام کوین گیج بود اما ازدواج آن ها بعد از ۲ سال زندگی مشترک به پایان رسید.

پرستون و تراولتا در سال ۱۹۹۱ با یکدیگر نامزد کردند و اندکی بعد در همان سال باهم ازدواج کردند.

تراولتا در بیانیه که پس از مرگ همسرش منتشر کرد، گفت که پرستون «با عشق و حمایت بسیاری از افراد، مبارزه ی شجاعانه ای داشت».

اما این اولین تراژدی خانواده ی پرستون – تراولتا نبود.

در سال ۲۰۰۹، پسر ۱۶ ساله ی این زوج به نام جت، از دنیا رفت که دلیل آن ضربه خوردن سر جت حین تشنج در حمام بود.

جت در دوران نوزادی به دلیل ابتلا به بیماری کاوازاکی، در بیمارستان بستری شده بود و به اوتیسم هم دچار بود.

تراولتا در سال ۲۰۰۹ مرگ پسرش جت را «بدترین اتفاق رخ داده در زندگی اش» توصیف کرده بود.

مکالی کالکین –  تنها در خانه  (Home Alone)

مکالی کالکین در سن ۱۰ سالگی با بازی در نقش کوین در نخستین فیلم «تنها در خانه» در سال ۱۹۹۰ به شهرت زیادی رسید.

کالکین به واسطه ی بازی در فیلم های «ریچی ریچ» (Richie Rich) و «پسر خوب» (The Good Son) تا ۱۲ سالگی به یک میلیونر بدل شد، امری که او را به نان آور خانواده اش بدل کرد.

او تا پیش از بازی در «تنها در خانه» سبک زندگی بسیار ساده تری داشت. پدرش کشیش بود و مادرش هم در یک مرکز تماس کار می کرد.

در سال ۲۰۰۱، بیلی هاپکینز، مسئول انتخاب بازیگر «تنها در خانه» ادعا کرد: «آن ها آنقدر فقیر بودند که مجبور شدم از پول خودم استفاده کنم تا از حضورش در جلسات تمرین مطمئن شوم.»

علاوه بر این، برادر کوچک تر کالکین، کیرن در سال ۲۰۱۸ در مصاحبه ای درباره ی نبود حریم شخصی در خانه ی خانواده ی ۹ نفره ی آن ها در نیویورک صحبت کرد.

کیرن در این مصاحبه توضیح داد که خانه ی آن ها تنها یک سالن بود که هیچ دری نداشت جز حمام و دستشویی خانه که آن هم قفل نداشت.

به همین دلیل، والدین کالکین از درآمد او برای خرید یک خانه ی بزرگ در نیویورک برای خانواده شان استفاده کردند.

۴ سال بعد از نقش آفرینی کالکین در «تنها در خانه»، والدینش بعد از ۲۰ سال زندگی مشترک از هم جدا شدند و پس از آن، بر سر حضانت فرزندان شان با یکدیگر وارد یک جنگ حقوقی شدند.

مادر کالکین به دادگاه گفته بود همسر سابقش در مصرف الکل زیاده روی می کرد، او را آزار فیزیکی می داد و به او خیانت می کرد. پدر کالکین این ادعاها را رد کرد و در پاس، همسر سابق خود را یک زن شاغل «به درد نخور» توصیف کرد.

کالکین زمانی که تنها ۱۵ سال داشت، از والدینش شکایت کرد و دادگاه با جدایی او از آن ها به عنوان سرپرستان قانونی اش موافقت کرد، به این معنی که آن ها دیگر به ثروت او دسترسی نداشتند.

کالکین در سال ۲۰۱۸ در گفتگویی مدعی شد که پدرش هم فیزیکی و هم روانی، آزارگر بود.

کالکین همچنین گفت که پدرش به او حسادت می کرد: «هر چیزی که او در زندگی اش برای آن تلاش کرده بود را من تا قبل از ۱۰ سالگی به دست آورده بودم.»

در سال ۲۰۱۶، پدر کالکین در مصاحبه ای گفت که دیگر او را پسر خود نمی داند.

این کشمکش ها با والدین، کالکین را با شهرتش دچار مشکل کرد.

او در سال ۲۰۰۰ در مصاحبه ای درباره ی تأثیر شغلش بر دوران نوجوان اش  گفت و اینکه پدرش با او مانند یک ماشین رفتار می کرد.

کالکین تعریف کرد که یک روز در اواخر سال تحصیلی، وقتی داشت با مادرش درباره ی کارهایی که دوست داشت در تابستان انجام دهد صحبت می کرد، مادرش به او گفت که باید کار کند و او متوجه شد که والدینش از طرف او برای بازی در یک کار جدید قرارداد بسته بودند.

کالکین در اواخر دهه ی ۱۹۹۰ موقتاً از بازیگری کناره گرفت و با بازیگری به نام ریچل ماینر ازدواج کرد. کالکین آن زمان ۱۸ ساله و ماینر ۱۷ ساله بود.

۲ سال بعد از جدایی شان در سال ۲۰۰۲، کالکین به حمل ماریجوانا متهم شد.

در سال های بعد، کالکین همواره با ظاهری نحیف و رنگ پریده در ملأعام حاضر می شد، امری که شایعه ی اعتیاد او به مواد مخدر را به وجود آورد.

کالکین از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۱ با میلا کونیس، بازیگر مشهور رابطه عاشقانه داشت.

بعد از جدایی آن ها از یکدیگر، کالکین شایعات درباره ی اعتیادش به مواد مخدر را رد کرد.

او در سال ۲۰۱۶ در مصاحبه ای تأکید کرد که کاهش وزنش به خاطر اعتیاد به مواد مخدر نبود.

کالکین ۴۲ ساله حالا شادتر از هر وقت دیگری به نظر می رسد. او از رابطه عاشقانه ی طولانی اش با بازیگری به نام برندا سانگ، ۲ فرزند دارد.

کالکین مدتی قبل در پیاده روی مشاهیر هالیوود صاحب ستاره شد.

جیمز کان – اِلف (Elf)

جیمز کان با نقشش در فیلم «پدرخوانده» (The Godfather) به شهرت رسید، اما حضورش در فیلم کریسمسی «اِلف» طرفداران تازه ای برایش ساخت.

کان که در سال ۲۰۲۲ در سن ۸۲ سالگی درگذشت، در این فیلم موفق که محصول سال ۲۰۰۳ بود، با ویل فرل و زویی دشانل همبازی بود.

کان در این فیلم نقش والتر را برعهده داشت، پدری که وقت گذرانی با خانواده اش در اولویتش نبود و از کریسمس بیزار بود.

زندگی شخصی کان هم بی مشکل نبود. او ۴ بار ازدواج کرد.

با این حال، مرگ خواهرش باربارا در سال ۱۹۸۱ کان را در هم شکست و او را درگیر اعتیاد به مواد مخدر کرد.

باربارا که او نیز بازیگر بود و مدیر شرکت فیلمسازی برادرش بود، در سن ۳۸ سالگی بر اثر سرطان خون درگذشت.

کان در سال ۲۰۲۱ در مصاحبه ای گفت که خواهرش بهترین دوستش بود. او در اینباره گفت: «باربارا تنها کسی در این دنیا بود که از او حساب می بردم. چیزی که در او دوستش داشتم این بود که هر کاری را با شوق و علاقه انجام می داد. من شروع کردم به مصرف کوکایین که مثل حکم اعدام می ماند. یک مدتی درگیرش بود.»

به همین دلیل، کان بازیگری را کنار گذاشت و از کانون توجه عمومی فاصله گرفت. او مدتی مربی تیم بیسبال پسرش شد.

کان در همین مدت با افسردگی دست و پنجه نرم می کرد و ۵ سال بعد، در سال ۱۹۸۷ با نقشی در فیلم «باغ های سنگی» (Gardens of Stones) به بازیگری بازگشت.