مهم ترین مهارت های نرم و تفاوت آن با مهارت های سخت

به طور کلی مهارت های نرم معمولا به مهارت های غیر فنی گفته می شود که بر چگونگی کار شما تاثیر دارد و شامل نحوه تعامل شما با همکاران، چگونگی حل مسائل و روش مدیریت کارها خواهد بود.

آشنایی با مهارت های نرم

بهتر است بدانید مهارت های نرم که با نام علمی Soft Skills نیز شناخته می شود ترکیبی از مهارت های افراد، مهارت های اجتماعی، مهارت های ارتباطی، شخصیت یا ویژگی شخصیتی، نگرش ها، ویژگی های شغلی، هوش اجتماعی و ضریب هوش هیجانی میان دیگران است که موجب شده افراد بتوانند در محیط خود حرکت کنند، با دیگران خوب کار کنند، عملکرد خوبی داشته باشند و با تکمیل مهارت های سخت به اهداف خود برسند.

همچنین جالب است بدانید که فرهنگ لغت انگلیسی کالینز اصطلاح توانایی های نرم را به عنوان خصوصیات مطلوب برای برخی از اشکال اشتغال که به دانش کسب شده وابسته نیست تعریف کرده که آن ها شامل عقل سلیم، توانایی برخورد با افراد و یک نگرش انعطاف پذیر مثبت خواهند بود.

توانایی های نرم عبارتی مرکب است که هر یک از این دو کلمه جنبه تعیین کننده مفهوم را توضیح می دهند. کلمه مهارت عملکرد عملی را برجسته می کند و به تنهایی معنای گسترده ای دارد و توانایی خاصی را برای انجام وظایف از جمله مواد ساده تر مانند یادگیری نحوه زدن توپ گرفته تا موارد سخت تر مانند یادگیری خلاقیت توصیف می کند.

کلمه نرم مقابل سخت است که به معنای ذهنی، فازی و غیر قابل اعتماد خواهد بود. به دلیل ذهنیت آن ها مهارت های نرم به سختی ارزیابی می شوند و هرگز به صورت کامل تسلط نخواهند داشته. علاوه بر این مبهم بودن توضیح می دهد که چرا مهارت های نرم همیشه توسط کارفرمایان و کارمندان به وضوح قابل درک نیستند.

نرم تنها صفتی نیست که برای توصیف این نوع توانایی ها استفاده می شود. دانشمندان کلمه غیر شناختی را برای هر آنچه که از نظر آن ها وجود نداشت مبتنی بر پایه مستقیم از اندیشه عقلانی که آن ها آن را شناختی می نامیدند بنیان نهادند.

این اصطلاح منفی این واقعیت را به درستی توصیف خواهد کرد که مهارت های نرم پذیرش نامشخصی دارند و این بدان معنا خواهد بود که شناخت چگونه به خوبی تعریف وو به خوبی درک خواهد شد. در حالی که همه چیز دیگر در یک منطقه تاریک در اطراف این تکه نور روشنفکری وجود دارد. به همین خاطر کلمه رسمی تر شرایط فکر کردن اکنون توسط بسیاری از رهبران آموزش و پرورش ترجیح داده شده است.

تفاوت مهارتهای نرم با مهارتهای سخت

بدون شک هر انسانی برای انجام کار های مختلف نیاز به یادگیری دانش آن کار خواهد داشت اما با این حال به خاطر داشته باشید که در مسیر پیشرفت شغلی و مهارتی روزی خواهد رسید که تخصص و مهارت های فنی شما با دیگر افراد چندان تفاوتی نداشته و تمام افراد به سطح بابایی در مهارت آموزی دست پیدا کرده اند.

در این صورت چیزی که موجب پیشرفت انسان می شود قدرت انعطاف پذیری و انطباق پذیری، قدرت ایجاد تغییر، همدلی، برقراری ارتباط با دیگران، توانایی تاثیرگذاری بر دیگران و مواردی از این قبیل خواهد بود. توانایی های نرم موجب می شوند که نیروهای انسانی مانند ربات به نظر نرسند و از ظرفیت های وجودی و ابعاد مختلف انسانی خود استفاده را ببرند.

افرادی که این مهارت ها را به خوبی در خو تقویت کرده اند در حرفه خود نیز موفق تر خواهند بود زیرا می دانند چگونه باید از مهارت های فنی شان استفاده کنند که بیشترین بازدهی را برای آن ها داشته باشد. حتی اگر کمی عمیق تر بررسی کنید این افراد می دانند که چه شغلی مناسب آن ها است و با ویژگی شخصیتی شان سازگار است.

بنابراین کاری را انتخاب خواهند کرد که از انجام دادن آن لذت ببرند. همانطور که می دانید انسانی که از کار خود لذت می برد می تواند خلاقیت بیشتری به خرج دهد و نه تنها به موفقیت های چشمگیری دست پیدا می کند بلکه برای آن سازمان یا شرکت نیز خلق ارزش خواهد کرد.

مهم ترین توانایی های نرم انسان

به طور کلی مهارت های نرم در انسان ها انواع بسیار مختلفی را شامل می شوند که در ادامه به بیان مهم ترین این مهارت ها پرداخته ایم.

• ارتباطات و مهارت های بین فردی عالی:

اگر می خواهید در میان کارمندان محل کار خود بدرخشید باید بدانید که چگونه به خوبی ارتباط برقرار کنید و به سایرین گوش فرا دهید تا بتوانید با سرپرستان، مشتریان و همکاران خود به طرز موثری کار کنید.

• مهارت های حل مسئله:

از آنجایی که مشکلات بسیار اجتناب ناپذیر هستند کارمندانی که می توانند راه حل هایی برای چالش های روزمره کار بیابند در زمره با ارزش ترین کارمندان یک سازمان قرار خواهند گرفت. همچنین کارمندانی که توانایی حل مسئله را ندارند اما مایل هستند از مشاوره و راهنمایی سایرین استفاده نمایند، کارمندان شایسته و مورد اعتماد شرکت خواهند بود.

• داشتن اخلاق والای کاری:

در واقع استخدام افرادی با اخلاق والای کاری، کلید موفقیت هر کارفرمایی خواهد بود. البته اخلاق کاری قابل آموزش نیست و هنگامی که فردی شروع به کار یک در یک سازمان جدید می کند یا چنین اخلاق و ارزش هایی را از ابتدا دارد و یا حتی ندارد، فاکتور های متعددی در وجود او دخیل خواهند بود برای مثال این که فرد تا چه میزان برای انجام وظایف خود در سطحی بالا ارزش قائل است.

فارغ از اینکه کارفرما چه نوع آموزش هایی برای کارمندان خود فراهم کند یا نحوه نظارت بر کار های کارمندان چگونه باشد این خصوصیات ذاتی کاملا خارج از کنترل کارفرما خواهند بود.

• مهارت های کامپیوتری و تکنولوژیکی:

تقریبا کلیه شغل های امروزی به مهارت های کامپیوتری و دانش تکنولوژیکی ابتدایی نیاز خواهند داشت که از جمله مهم ترین آن ها می توان به ثبت سوابق، یادداشت های مشروح و ارائه ها اشاره کرد. کارفرمایان اغلب مایل هستند سطح دانش کامپیوتری و تکنولوژیکی داوطلبان را مورد ارزیابی قرار دهند تا دریابند که آیا این افراد قادر به انجام امور اولیه کارها هستند یا خیر.

• توانایی های تحقیقاتی قوی:

یکی دیگر از مهارت های نرم، خصوصیات تحقیقاتی قوی وی است. در واقع کارمندانی که قادر به انجام تحقیقات ابتدایی هستند توانایی جمع آوری اطلاعات مهم برای پروژه ها را دارند و می توانند کشف کنند که رقبا چه راهکارهایی برای نیل به موفقیت در اختیار دارند، مورد توجه بسیاری از سازمان ها قرار می گیرند.

• توانایی های مدیریت پروژه:

افرادی که به انجام روتین روزمره شغل خود مشغول هستند باید بدانند که چگونه هر یک از فعالیت های خود را اولویت بندی و برنامه ریزی کنند تا بتوانند در کمترین زمان ممکن، کارهایشان را به بهترین نحو به انجام برسانند.

• مهارت های مدیریت زمان:

مهارت های مدیریت زمان معمولا برای کارمندان نتیجه محور، کلید اتمام وظایف و انجام به موقع آن ها خواهد بود.

• انعطاف پذیری:

در بازار رقابتی عصر حاضر نحوه کار شرکت ها همواره در حال تغییر است. توانایی سازگاری با شرایط و انعطاف پذیری به شرکت ها کمک می کند تا رو به جلو حرکت کنند و در میدان رقابت باقی بمانند.

• نگرش های مثبت:

نگرش یا افکار مثبت می تواند نقش معجزه آسایی در تحول یک دپارتمان یا شرکت بازی کند. در واقع نگرش مثبت کارمندان می تواند به سایر اعضای شرکت نیز سرایت کند. همچنین بسیار مهم است که کارمندان به دنبال کسب چنین نگرش و انرژی مثبتی باشند زیرا وجود تنها چند فرد منفی برای از کار انداختن دپارتمان یا حتی کل شرکت کافی است.