روزنامه ایران: با اعلام کد ۶۳۶۹ از سوی ستاد تسهیلات کرونایی برای دریافت وام یک میلیون تومانی کرونا، روز گذشته دفاتر پیشخوان دولت با ازدحام حیرت‌آوری مواجه شدند.
چرا که بر اساس اعلام سخنگوی ستاد تسهیلات کرونایی متقاضیان دریافت این وام تنها تا پایان وقت اداری روز یکشنبه ۳۱ اردیبهشت ماه فرصت داشتند تا پیامک درخواست دریافت وام را ارسال کنند. حسین میرزایی شرط قبولی ارسال پیامک افراد سرپرست خانوار یارانه بگیر را ارسال کد ملی از طریق سیمکارت تلفن همراهی که به نام سرپرست خانوار است اعلام کرده و گفته بود افرادی که تا ۳۱ فروردین ماه پیامک ارسال کنند می‌توانند تا ۴ اردیبهشت وام یک میلیون تومانی را دریافت کنند.
این امر هجوم بی‌سابقه متقاضیان دریافت وام را آنهم در ایامی که به رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی تأکید می‌شود، به همراه داشت. این در حالی است که در پی این ازدحام مسئولین بهداشتی کشور نسبت به احتمال افزایش ابتلا به بیماری کرونا در کشور هشدار دادند در این میان حتی مردم نیز گله‌مند بودند و از اینکه مجبور شده‌اند برای دریافت سیم کارت از خانه خارج شوند نگرانی و گلایه خود را ابراز می‌کردند .
آقای رضایی که در حال خروج از دفتر پیشخوان دولت است می‌گوید: از خیر دریافت وام برای پدرم گذشتم. سیم کارتی که پدر از آن استفاده می‌کند به نام من است و امروز برای تغییر مالکیت آن آمده بودم. اما با این شرایط و شلوغی از ترس ابتلا به بیماری کرونا عطای دریافت وام را به لقایش بخشیدم.
خانم شکری نیز همین شرایط را دارد. او هم آمده تا برای پدرش سیمکارت بخرد و به گفته خودش این دومین دفتری است که به آن مراجعه کرده است. اما حالا ناامید در حال خروج از دفتر پیشخوان دولت است. او هم می‌گوید: حدود ۳ ساعت است که در این دفتر منتظر هستم.
قبل از اینجا هم به یک دفتر دیگر رفته بودم اما چون شلوغ بود آنجا نماندم. ساعت ابتدایی حضورم اینجا خلوت بود و مردم سعی می‌کردند فاصله‌گذاری را رعایت کنند. اما با قطع شدن سیستم‌ها، کار مردم پیش نمی‌رود و هر ساعت بر ازدحام جمعیت افزوده می‌شود . فکر می‌کنم با بی‌پولی می‌شود کنار آمد اما با بیماری نه.
خانم علوی اما یکی از کارمندان دفتر پیشخوان دولت است که مجبور شده برای انجام مسئولیت خود در محل کار حاضر شود. او قطع و وصل شدن سیستم را در دلیل تأخیر در انجام امور مربوط به مراجعه کنندگان عنوان می‌کند و به «ایران» می‌گوید: ما هم نگران ازدحام جمعیت و سلامتی خود هستیم. اما با وجود اینکه تلاش می‌کنیم در انجام امور مربوط به مراجعه کنندگان نهایت سرعت را به خرج دهیم اما با قطع شدن سیستم‌ها دیگر کاری از دستمان برنمی‌آید و مجبور هستیم منتظر شویم تا سیستم مجدداً وصل شود.
