پروسه رنگی کردن عکسهای سیاه و سفید پروسه‌ای است که در زمان‌های گذشته آنطور که باید و شاید برای عکاسان و هنرمندان میسر نبود. پیشرفت تکنولوژی سبب شده است که شما در دنیای امروزی بتوانید از طریق شیوه‌های بسیار نوین به تبدیل عکسهای سیاه و سفید به رنگی بپردازید. بر همین اساس از نظر گذراندن راههای مختلفی که برای تحقق این امر در دنیای امروزی فناوری عکاسی در اختیار شما گذاشته می‌شود خالی از لطف نیست. با ما باشید.
می‌توان گفت این روزها پروسه رنگی کردن عکسهای سیاه و سفید امری است که مدت‌هاست متداول شده است و همین امر سبب شده است که شما از طرق یکسری پروسه‌ها بتوانید به راحتی تبدیل عکسهای سیاه و سفید به رنگی را انجام دهید. البته جا دارد اشاره کنیم که در طول تاریخ عکاسی همیشه اینگونه نبوده است. در روزگار کنونی ما گرفتن یک عکس رنگی امری بدیهی محسوب می‌شود. شما قادر هستید که از طریق یک دکمه یا کلیک به یک عکس اعجاب انگیز رنگی دست پیدا کنید.
تاریخ عکاسی در این زمینه به ما یادآور می‌شود که عکاسی رنگی از ابتدای روز تا کنون پروسه پیشرفت دشوار و عجیب و غریب اما همانقدر جالبی را طی کرده است. بر همین اساس بر آن شدیم تا پروسه تبدیل عکس سیاه سفید به رنگی آنلاین را در مقاله‌ای که پیش روی شما هست مورد بررسی قرار دهیم.
در زمینه برنامه تبدیل عکس سیاه سفید به رنگی موارد گسترده‌ای وجود دارد که شاید مشهورترین آن‌ها فوتوشاپ باشد. در این میان همانطور که اشاره کردیم اگر برنامه های رنگی کردن عکسهای قدیمی را یک به یک برشمریم با گزینه‌های مختلفی روبرو می‌شویم. همراه پلازا بمانید تا موارد مختلف مربوط به رنگی کردن عکسهای سیاه و سفید باد همدیگر مورد بررسی قرار دهیم.
فهرست مطالب
رنگی کردن عکسهای سیاه و سفید
شاید در ابتدا بد نباشد نگاهی بیندازیم به این امر که عکاسی رنگی نخست از کجا پدیدار شد. هنگامی که عکاسی برای اولین بار در سال 1839 اختراع شد بسیاری از افراد با تعجب نسبت به این امر می‌نگریستند. عکاسان برای اولین بار در تاریخ عکاسی قادر به این امر بودند که عکسی را با جزئیات بسیار زیاد بگیرند؛ اما با یک تفاوت مهم و آنهم اینکه این عکس‌ها رنگی نبودند.
عکاسی در آن زمان یک مدیوم سیاه و سفید بود و برای یک صده همینگونه باقی ماند. تلاش برای رنگی کردن عکسهای سیاه و سفید پروسه‌ای طولانی و چالش برانگیز محسوب می‌شد؛ پروسه‌ای که هم پرهزینه و هم آهسته بود. دانشمندان برای تبدیل عکسهای سیاه و سفید به رنگی برای مدت‌ها آزمون و خطاهای زیادی را انجام دادند.
اما می‌توان گفت در اواسط دهه 80 بود که عموم مردم نسبت به امر تبدیل عکس سیاه سفید به رنگی آنلاین علاقه و توجه بی‌حد و حصری از خود نشان می‌دادند و صبر و حوصله خود را از دست داده بودند. همین امر باعث شد که عکاس‌ها به استفاده کنندگان از اختراعاتی همچون داگروتیپ و کالوتیپ روی بیاورند که به نوبه خود امری حائز اهمیت بود.
تکنیک رنگ کردن دستی عکس‌ها در پروسه رنگی کردن عکسهای سیاه و سفید در کشور ژاپن بیش از پیش معمول شد و اتفاقا تبدیل به یکی از مشخصه‌های غیرقابل انکار عکاسی توریستی ژاپنی شد که البته به نوبه خود بعدها در غرب نیز معمول شد و رواج پیدا کرد. با وجود آنکه این تکنیک در تبدیل عکسهای سیاه و سفید به رنگی نتایج درخشانی را به بار می‌آورد یک مشکل عمده داشت و این مشکل عمده عبارت از آن بود که عکسهای مورد نظر نمی‌توانستند رنگهای مربوط به طبیعت را بازتاب دهند.
بر همین اساس برای تبدیل عکسهای سیاه و سفید به رنگی آنچه مورد نیاز بود یک پروسه عکاسی بود که از طریق آن بتوان عکس‌ها را ثبت و ضبط کرد. در همین گیر و دار بود که برای همین منظور و در سال 1907 و در کشور فرانسه فناوری اتوکروم (Autochrome) به منصه ظهور رسید. فناوری اتوکروم لومیر (Autochrome Lumiere) اولین پروسه رنگی کردن عکس های سیاه و سفید بود که هم از منظر کاربردی و هم از منظر تجاری موفقیت‌های بسیاری را کسب کرد.
این فناوری که توسط دو برادر فرانسوی به نام آگوست و لویی لومیر ایجاد شده بود از طریق نوارهای شیشه‌ای و نور پس زمینه‌ای که به این نوارها می‌تابید ایجاد شد که به نوع خود سبب ایجاد تحولی بزرگ در زمینه عکاسی شد. آنچه برادران لومیر در زمینه رنگی کردن عکسهای سیاه و سفید انجام داده بودند به زودی سبب مشهوریت این دو برادر در سرتاسر جهان شد و در سال 1913 بود که کارخانه لومیر در روز حدود 6000 نوار اتوکروم تولید می‌کرد.
برای 30 سال متوالی همین فناوری تبدیل به فناوری اصلی شد که از طریق آن تبدیل عکسهای سیاه و سفید به رنگی میسر می‌شد. البته شایان ذکر است که بگوییم اتوکروم‌ها با وجود موفقیت خود دارای محدودیت‌های خاص و ویژه خود نیز بودند. محدودیت اتوکروم‌ها به این خاطر بود که شفافیت عکسهای رنگی گرفته شده با به کار گرفتن این فناوری تنها از طریق یک نور موضعی پس زمینه و یا به اصطلاح پروجکت کردن عکس رخ می‌داد.
البته باید اذعان کنیم که در شکل تکنیکی آن عکاسی رنگی از این طریق میسر شده بود اما پیشرفت‌هایی که در این زمینه روی می‌داد هنوز به حدی بودند که منتظر ظهور و بروز تکنولوژی‌های جدید باشیم. تا سال 1935 دوره جدیدی از عکاسی رنگی به یمن نوارهای کوداکروم (Kodachrome) ظهور و بروز پیدا کرد. این دوره عکاسی و این نوارها ساخته و پرورده دو موسیقیدان-دانشمند به نام‌های لئوپولد گودوسکی (Leopold Godowsky Jr.) و لئوپولد مانز (Leopold Mannes) بود که در لابراتوار تحقیقاتی کوداک (Kodak) در منطقه روچستر (Rochester) شهر نیویورک با همدیگر دیدار کردند و با همکاری همدیگر موفق شدند که از طریق پروسه نوار رنگی مثبت تحولی عظیم را در زمینه رنگی کردن عکسهای سیاه و سفید انجام دهند.
با وجود آنکه نوارهای رنگی دارای رنگی بودند که به شکل مستقیم به نوارها اعمال می‌شد نوارهای کوداکروم بر خلاف آن‌ها به ویژه از منظر حائز اهمیت و منحصر به فرد بودند که این رنگ‌ها در پروسه ظاهر شدن عکس‌ها و رنگی کردن عکسهای سیاه و سفید به موارد مورد نظر اضافه می‌شدند؛ و همین امر مسبب آن می‌شد که نسبت به قبل با جزئیات بسیار زیادی در زمینه عکسهای رنگی روبرو شویم.
در حدود دهه‌های 60 و 70 بود که مبحث عکاسی رنگی به ویژه در میان مبتدی‌ها محبوبیت و رونق بسیار فراوانی یافت. می‌توان گفت تا این دوره بود که عکاسی رنگی و رنگی کردن عکسهای سیاه و سفید مختص طبقه متوسط و مرفه جامعه بود و طبقه‌های دیگر از مبحث عکاسی سیاه و سفید برای نیل شدن به اهداف خود استفاده می‌کردند. این امر زمانی دستخوش تغییر و تحول شد که کمپانی‌هایی همانند کوداک (Kodak) و کنون (Canon) مبحث عکاسی رنگی را برای توده‌های مردم قابل دسترس‌تر کردند که این امر در دو زمینه قیمت و مهارت مورد نیاز برای انجام این کار نمود و بروز پیدا کرد.
و اینگونه بود که در مقوله تبدیل عکسهای سیاه و سفید به رنگی نوارهای رنگی و به مثابه آن عکاسی رنگی تبدیل به مدیوم اصلی عکاسی شدند و روز به روز شاهد پیشرفت‌های بسیار قابل توجه در زمینه عکاسی شدیم.
زندگی آنگونه که در پیرامون ما اتفاق می‌افتد سیاه و سفید نیست. اکثر مردمی که به عکاسی روی می‌آورند خواستار امر واقع گرایی در عکسهای خود هستند؛ و یکی از مواردی که سبب می‌شود این امر به تحقق بپیوندد رنگی کردن عکس های سیاه و سفید قدیمی از طریق تکنولوژی‌های روز دنیاست. در روزگار کنونی ما تغییر رنگ عکس آنلاین در فتوشاپ و برنامه های رنگی کردن عکسهای قدیمی به قدری معمول و دسترس هستند که شما به راحتی می‌توانید از طریق‌های مختلف نسبت به این امر اقدام کنید.
در نیمه اول امسال کمپانی Adobe به برنامه فتوشاپ این امکان را داد که عکس‌ها را از طریق تکنولوژی Adobe Sensei AI رنگی کنند. شما در برنامه فتوشاپ می‌توانید از بخش Filter و با انتخاب گزینه Neural Filters پنل جدید مختص این کار را باز کنید و در این قسمت از طریق گزینه Colorize عکسهای سیاه و سفید خود را رنگی کنید. پس از آنکه گزینه Toggle را در این بخش زدید عکسهای شما به شکل اتوماتیک و از قبل تعریف شده رنگی خواهند شد.
پروسه رنگی کردن عکس های سیاه و سفید از طریق گوشی‌های هوشمند شما نیز در دسترس است و شما قادر خواهید بود که از طریق برنامه Colorize – Color to Old Photos به شکل اتوماتیک عکس های سیاه و سفید خود را به عکسهای رنگی تبدیل کنید. برای تحقق این امر صرفا کافیت عکس سیاه و سفید خود را اسکن کنید و یا آن را آپلود کنید و تنها با یک دکمه قادر به آن خواهید بود که عکس سیاه و سفیدتان را رنگی کنید. پس از آن نیز گزینه Save برای ذخیره کردن عکس جدیدتان مثمر ثمر خواهد بود.
با وجود آنکه می‌توان گفت تکنولوژی هوش مصنوعی آینده دنیای فناوری را رقم خواهد زد شما قادر هستید برای رنگی کردن عکس های سیاه و سفید خود از طریق راههای سنتی و برنامه فتوشاپ نیز اقدام بکنید. این امر سبب خواهد شد که شما کنترل خلاقانه بسیار زیادی روی امر ادیت عکسهای خود داشته باشید و حتی ریزترین جزئیات این عکس‌ها نیز برای ادیت کردن در اختیار شما گذاشته شود. شما حتی می‌توانید رنگهای مورد علاقه خود را نیز انتخاب کنید و رنگ‌هایی را که دوست ندارید از آن‌ها پرهیز کنید.
سخن پایانی
حقیقت امر آن است که به یمن پیشرفت تکنولوژی عکاسی عکاسی کردن به شیوه سیاه و سفید در عصر ما خود یک انتخاب خلاقانه محسوب می‌شود که عکاس‌های بسیاری از طریق آن آثار هنری قابل توجه و تاملی را از خود بر جای گذارده‌اند. بنابراین عکاسی سیاه و سفید یک انتخاب و نه یک ضرورت است. برای عکاسان امروز این امکان فراهم شده است که سیاه و سفید عکاسی کنند و سپس در صورت احساس نیاز و در صورت صلاحیت مباحث زیبایی‌شناختی مختص این امر به رنگی کردن عکس های سیاه و سفید خود بپردازند.
نظر شما چیست؟ نظرات خود را از طریق بخش پایین و قسمت کامنت‌های سایت با ما در ارتباط بگذارید.
