نمکستان : بیماری پارکینسون نوعی بیماری پیشرونده سیستم عصبی است که بر حرکت تأثیر می گذارد. علائم به تدریج شروع می شود، گاهی اوقات با یک لرزش به سختی قابل توجه در یک دست شروع می شود. لرزها رایج هستند، اما این اختلال نیز معمولاً باعث سفتی یا کند شدن حرکت می شود. در مراحل اولیه بیماری پارکینسون، ممکن است چهره شما بیان کمی یا خبری از خود نشان ندهد. ممکن است بازوهای شما هنگام راه رفتن تکان نخورد. گفتار شما ممکن است مشکل ایجاد شود. علائم بیماری پارکینسون با پیشرفت وضعیت شما با گذشت زمان بدتر می شود. اگر چه بیماری پارکینسون ممکن است درمان نشود، اما داروها می توانند علائم شما را به میزان قابل توجهی بهبود بخشند. گاهی اوقات، پزشک ممکن است برای تنظیم مناطقی از مغز شما و بهبود علائم، جراحی را پیشنهاد کند.
علائم پارکینسون
علائم و نشانه های بیماری پارکینسون برای همه می تواند متفاوت باشد. علائم اولیه ممکن است خفیف و بدون توجه باشد. علائم اغلب از یک طرف بدن شما شروع می شود و معمولاً حتی بعد از شروع علائم روی هر دو طرف، بدتر از آن طرف می شوند. علائم و نشانه های پارکینسون ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- لرزش لرزش یا لرزیدن معمولاً از یک اندام شروع می شود ، اغلب دست یا انگشتان دست شما. ممکن است انگشت شست و پیشانی خود را به جلو و عقب مالیده، که به لرزش قرص شناخته شده است. ممکن است هنگام استراحت دست شما بلرزد.
- . حرکت آهسته (برادی کینزی). با گذشت زمان، بیماری پارکینسون ممکن است حرکت شما را کند کرده و کارهای ساده را دشوار و وقت گیر کند. ممکن است مراحل قدم زدن شما کوتاه تر شود. ممکن است خارج شدن از صندلی کاری دشوار باشد. ممکن است هنگام راه رفتن پاهای خود را بکشید.
- عضلات سفت و سخت. سفتی عضلات ممکن است در هر بخشی از بدن شما رخ دهد. عضلات سفت می تواند دردناک باشد و دامنه حرکت شما را محدود کند.
- وضعیت و اختلال در تعادل. وضعیت شما ممکن است متوقف شود یا ممکن است در نتیجه بیماری پارکینسون دچار تعادل شوید.
- از دست دادن حرکات اتوماتیک. ممکن است شما توانایی انجام حرکات ناخودآگاه از جمله چشمک زدن، لبخند زدن یا نوسان دادن بازوهای خود را هنگام راه رفتن کاهش دهید.
- گفتار تغییر می کند. ممکن است قبل از صحبت، مکث کنید و یا با تردید صحبت کنید. گفتار شما ممکن است بیشتر از یک گفتار معمول طول بکشید و یکنواخت نباشد.
- مشکل در نوشنن ممکن است در هنگم نوشتن دچار مشکل شوید این اختلال اوائل مهم به نظر نمی رسد.
در صورت وجود هر یک از علائم بیماری پارکینسون نه تنها برای تشخیص وضعیت خود، بلکه به رد علل دیگر نیز باید به دکتر مراجعه کنید.
علت های پارکینسون
در بیماری پارکینسون، سلول های عصبی خاصی در مغز به تدریج تجزیه می شوند یا می میرند. بسیاری از علائم ناشی از از بین رفتن سلول های عصبی است که یک پیام رسان شیمیایی در مغز شما بنام دوپامین تولید می کنند. هنگامی که سطح دوپامین کاهش می یابد، باعث فعالیت غیرطبیعی مغز می شود و منجر به علائم بیماری پارکینسون می شود. علت بیماری پارکینسون ناشناخته است، اما به نظر می رسد عوامل مختلفی نقش دارند، از جمله:
- ژن های شما محققان جهش های ژنتیکی خاصی را شناسایی کرده اند که می تواند باعث بیماری پارکینسون شود. با این حال، به نظر می رسد تغییرات خاص ژن خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش می دهد اما با خطر نسبتاً کمی از بیماری پارکینسون برای هر یک از این نشانگرهای ژنتیکی وجود دارد.
- محرک های محیطی قرار گرفتن در معرض سموم خاص یا عوامل محیطی ممکن است خطر ابتلا به بیماری پارکینسون بعدی را افزایش دهد، اما خطر نسبتاً اندک است.
محققان همچنین خاطرنشان کردند که در مغز مبتلایان به پارکینسون تغییرات بسیاری رخ می دهد، اگرچه هنوز مشخص نیست که چرا این تغییرات رخ می دهد. این تغییرات شامل موارد زیر است:
حضور اجساد لوئی. توده های مواد خاص در سلول های مغز نشانگرهای میکروسکوپی بیماری پارکینسون هستند. این ها باجسام لوئی نامیده می شوند و محققان معتقدند که این اجسام لوئی سرنخ مهمی را برای علت بیماری پارکینسون در اختیار دارند.
آلفا سینوکلین در اجسام لوئی یافت می شود. اگرچه بسیاری از مواد در اجسام لوئی یافت می شوند، دانشمندان معتقدند که مهمترین آن پروتئین طبیعی و گسترده ای است به نام آلفا سینوکلین.
مواردی که خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش می دهد
عوامل خطر بیماری پارکینسون شامل موارد زیر است:
- سن. جوانان به ندرت بیماری پارکینسون را تجربه می کنند. معمولاً از زندگی میانه یا دیر شروع می شود و خطر با افزایش سن افزایش می یابد. معمولاً افراد در حدود ۶۰ سال یا بالاتر به این بیماری مبتلا می شوند.
- وراثت همراهی نزدیک با بیماری پارکینسون احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. با این حال، خطرات شما هنوز اندک است، مگر اینکه در خانواده خود بستگان زیادی با بیماری پارکینسون داشته باشید.
- جنسیت. مردان بیشتر از زنان در معرض بیماری پارکینسون هستند.
- قرار گرفتن در معرض سموم. قرار گرفتن در معرض علف کش ها و سموم دفع آفات ممکن است کمی خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.
عوارض پارکینسون
بیماری پارکینسون اغلب با این مشکلات اضافی همراه است که قابل درمان است:
مشکلات در تمرکز. ممکن است مشکلات شناختی (زوال عقل) و مشکلات تفکر را تجربه کنید. این موارد معمولاً در مراحل بعدی بیماری پارکینسون اتفاق می افتد. چنین مشکلات شناختی بسیار پاسخگو به داروها نیست.
افسردگی و تغییرات عاطفی. ممکن است گاهی اوقات در مراحل اولیه ، افسردگی را تجربه کنید. دریافت درمان افسردگی می تواند مسئولیت رسیدگی به سایر چالش های بیماری پارکینسون را آسان تر کند.
شما همچنین ممکن است تغییرات عاطفی دیگری مانند ترس، اضطراب یا از بین رفتن انگیزه را تجربه کنید. پزشکان ممکن است برای درمان این علائم داروهایی به شما بدهند.
مشکلات بلع. با پیشرفت وضعیت ممکن است در بلع دچار مشکل شوید. بزاق ممکن است به دلیل کند شدن بلع در دهان شما جمع شود و منجر به ریزش آب دهان شود.
مشکلات جویدن و خوردن. بیماری اواخر مرحله پارکینسون بر روی عضلات دهان شما تأثیر می گذارد و جویدن را مشکل می کند. این می تواند منجر به خفگی و تغذیه نامناسب شود.
مشکلات خواب و اختلالات خواب. مبتلایان به پارکینسون اغلب دارای مشکلات خواب هستند، از جمله بیدار شدن مکرر در طول شب، بیدار شدن زود هنگام یا خوابیدن در طول روز.
افراد همچنین ممکن است اختلال عملکرد خواب سریع حرکت حرکتی چشم را تجربه کنند، داروها ممکن است به مشکلات خواب شما کمک کنند.
مشکلات مثانه. بیماری پارکینسون ممکن است باعث ایجاد مشکلات مثانه از جمله عدم توانایی در کنترل ادرار یا مشکل در ادرار شود.
یبوست. بسیاری از مبتلایان به پارکینسون دچار یبوست می شوند که عمدتاً ناشی از کندتر شدن عملکرد دستگاه گوارش است.
تغییر فشارخون. ممکن است هنگام ایستادن به دلیل افت ناگهانی فشار خون (افت فشار خون ارتوستاتیک) احساس سرگیجه کنید.
اختلال در بو. ممکن است با احساس بویایی مشکلاتی را تجربه کنید. در شناسایی بوها یا تفاوت بین بوها اختلال ایجاد شود.
خستگی. بسیاری از مبتلایان به پارکینسون انرژی خود را از دست می دهند و خستگی را تجربه می کنند، خصوصاً بعداً در روز. علت همیشه مشخص نیست.
درد برخی از مبتلایان به پارکینسون درد را تجربه می کنند، چه در نواحی مشخص بدن و چه در کل بدنشان.
اختلال عملکرد جنسی. برخی از افراد مبتلا به پارکینسون متوجه کاهش میل جنسی یا عملکرد آن ها می شوند.
پیشگیری از پارکینسون
- از آنجا که علت پارکینسون ناشناخته است، راه های اثبات شده برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری نیز یک رمز و راز باقی مانده است.
- برخی تحقیقات نشان داده اند که ورزش منظم هوازی ممکن است خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را کاهش دهد.
- برخی تحقیقات دیگر نشان داده اند که افرادی که کافئین می نوشند مانند قهوه ، چای و کولا وجود دارد نسبت به افرادی که آن را نمی نوشند، بیماری پارکینسون را کمتر مشاهده می کنند.
- با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا کافئین در واقع از ابتلا به پارکینسون محافظت می کند یا به طریقی دیگر مرتبط است.
- در حال حاضر شواهد و مدارک کافی برای نشان دادن نوشیدن نوشیدنی های کافئین دار برای محافظت در برابر پارکینسون وجود ندارد.
