رنو تندر وانت آخرین عضو خانواده لوگان می باشد که از سال ۱۳۹۰ مهمان جاده های کشور شده است. این خودرو از کیفیت ساخت و امکانات خوبی بهره می برد، ضمنا ظرفیت حمل بار بالایی را نیز با خود همراه کرده است.
بررسی خودرو رنو تندر وانت
وانت خودرویی کاربردی در زمینه حمل و نقل می باشد که در نبود آن حتما برای جابجایی های حساس با مشکل روبرو می شویم. این خودرو با دو مدل r90 به صورت استیشن و مدل u90 با پلتفرم وانت در بازار خودرو ایران و جهان تحت خرید و فروش می باشد. در این میان رنو تندر وانت نیز توانسته حرف هایی برای گفتن داشته باشد.
خودرو تندر وانت آخرین عضو از خانواده لوگان محسوب شده و وجهه بسیار خوب آن سبب شده از دیگر مدل های مشابه و رقیب بازار داخلی متفاوت ظاهر شود. در حقیقت مدل سدان تندر سال هاست که در این بازار موفقی خود را حفظ کرده و تندر وانت عملا همه خصوصیات مثبت و شاخص مدل های استاندارد را با خود همراه ساخته است. رنو هیچگاه از رقبای هم وطن خود جا نماند و پس از تولید تندر ال ۹۰ یا تندر ۹۰ (با نام اصلی و رومانیایی داچیا لوگان) که برای همه خودروی نام آشنایی می باشد وارد عرصه رقابت در زمینه ساخت خودروهای پیکاپ شد. ال ۹۰ در حقیقت کد اتاق مدل سدان خانواده ایکس ۹۰ می باشد که معادل لوگان است.
تندر وانت یا تندر پیکاپ آخرین عضو لوگان می باشد که از دل خطوط شرکت فرانسوی رنو به بازار کشورمان وارد شد و هم اکنون در ایران توسط کنسرسیومی از شرکتهای ایران خودرو، سایپا و پارس خودرو عرضه آن صورت می گیرد. این شرکت ها در ابتدا تولید و عرضه تندر ۹۰ و رنو ساندرو استپ وی را بر عهده داشتند و حالا نوبت به تندر وانت رسیده است. رنو تندر وانت می تواند تصور قبلی از این نوع خودروها که دارای کیفیت ساخت پایین و پیشرانه ضعیف هستند را بهبود بخشد و تعریف جدیدی از خودروهای وانت ارائه دهد. همانطور که پیشتر اشاره شد ایده ساخت این خودرو اولین بار توسط شرکت داچیا صورت گرفت و بعد از مدتی رنو امتیاز تولید تندرپیکاپ را خریداری کرد.
این خودرو در آغاز به نام رنو داکر تولید شد و پس از این که ایران مجوز تولید آن را به شکل بومی و تحت نظارت شرکت رنو کسب کرد نام این خودرو به تندر وانت تغییر پیدا کرد. خودرو با ابعاد ۴۴۵۰ میلیمتر طول، ۱۷۴۰ میلیمتر عرض و ۱۶۴۰ میلیمتر ارتفاع در سگمنت وانت های کوچک قرار گرفته و دیواره اتاق بار آن با طول و عرض و ارتفاع به ترتیب ۱۸۰۰، ۱۳۰۰ و ۵۰۰ میلیمتر بنابر اعلام ایران خودرو ظرفیتی باری حداکثر ۸۰۰ کیلوگرم دارد. با این مقدمه اگر مایلید تا از تندروانت بیشتر بدانید در ادامه به بررسی این خودرو می پردازیم.
زبان طراحی ساده اما زیبا
با توجه به بررسی ها باید گفت زبان طراحی تندر وانت بسیار ساده و در عین حال زیبا می باشد به نحوی که در در نمای جلو به سختی می توانید بین آن و تندر ۹۰ تفاوتی قائل شوید. جلوپنجره ای و چراغ ها چهره زیبایی داشته و فوق العاده هماهنگ طراحی شده اند. البته چراغ های جلو به چراغ های پراید بسیار شبیه هستند با این تفاوت که در قالب از گوشه های تندری بهره می برند و با اندکی تغییر ظاهری مدرن تر پیدا کرده اند.
ضمنا بین قاب چراغ جلو و جلوپنجره ای تقابل جالبی وجود دارد به این صورت که دقیقا در خط موازی که قاب چراغ ها خاتمه می یابد جلوپنجره ای وانت تندر آغاز شده و با سه پره ای که در خود نهفته آرم رنو را نیز حفظ کرده است. سپر مشکی رنگ نیز با طراحی مناسب شامل یک دریچه هوا در مرکز و دو چراغ مه شکن در گوشه ها می باشد. جنس جلوپنجره ای و سپر از پلاستیک خاصی می باشد که به فنی و وزن کلی همخوانی دارد. شیشه جلو هم با پهنای مناسبی طراحی شده و ستون های A با طراحی متفاوت تعداد نقاط کور را کاهش داده است.
بررسی نمای کناری تندر وانت ، تفاوت های خودرو را آشکار می سازد. در این نما بخش عقبی نیم کابین با طراحی موربی همراه شده که با طراحی کل خودرو هماهنگ نبوده و این امر از زیبایی تندر وانت کاسته است. به عبارت دیگر نمای کناری جایی است که تندر ۹۰ وانت با طولی حدود ۴.۵ متر به خاطر حذف نیمی از کابین حتی کشیده تر از نسخه استیشین ۷ نفره (اندکی بزرگتر از مدل سدان) دیده می شود. البته در این قسمت فرایند تبدیل ال ۹۰ به یک پیکاپ به خوبی صورت گرفته و فرم منحنی شکل امتداد سقف به طرف فضای بارگیری تاحدودی چهره ای آرام اما زیبا را به ارمغان آورده است. دیگر خطوط بدنه و خط کمربند شانه ای عینا مشابه تندر ۹۰ طراحی شده و تفاوت خاص دیگری در نمای کناری دیده نمی شود.
بررسی نمای انتهای تندر وانت نشان می دهد طراحی چراغ های عقب زیباتر از مدل سدان این خودرو به نظر می رسد. به عبارت دیگر نمای عقبی کاملا ساده و بدور از پیچیدی طراحی شده و تنها چراغ های بزرگ دو طرف درب صندوق در این نما بیشتر به چشم می آیند. به طور کلی چراغ های عقب نسبت به چراغ های جلو طراحی متفاوتی دارند. به این صورت که شکل مستطیلی داشته و از طرفین اندکی شیب دارند تا بتوانند چراغ راهنمای عقب، دنده عقب و ترمز را در خود جای دهند. سپر مشکی رنگ عقب نیز طراحی بسیار خوبی داشته و موجب زییایی این نما شده است.
ضمنا در نمای عقب فضای بارگیری مهمترین بخش تندر وانت محسوب می شود که با طولی حدود ۱۸۰ سانتی متر توسط یک پوشش مقاوم و ضخیم پلاستیکی احاطه شده و در نسخه مورد بررسی یک صفحه فلزی مسطح روی آن حضور داشت تا علاوه بر محافظت از پوشش اصلی ، بارگیری و تخلیه را راحتتر سازد. البته چنگک های کوچک روی قاب فلزی به محکم ساختن بار با طناب باربند کمک خواهند کرد. چرخ های خودرو هم با قدرتی مناسب و ابعادی هماهنگ با دیگر اجزا عامل محرک خودور هستند. از دیگر نکات قابل توجه در طراحی تندر وانت می توان به فاصله بیشتر کف ماشین از زمین نسبت به تندر ۹۰ اشاره کرد که چهره ای قدرتمند به تندر وانت بخشیده است.
به طور کلی و با توجه به بررسی ها می توان گفت از مهمترین فاکتورهایی که باعث استقبال از تندر وانت شده است طراحی زیبای خودرو بوده که در نسخه های مشابه این حد از چشم نوازی مشاهده نمی شود و همانطور که پیشتر اشاره شد کابین بار ۱۸۰ سانتی متری آن که با پوشش مقاومی احاطه شده فضای بسیار مناسب و زیبایی را ایجاد نموده که برای نخستین بار در وانت های ساخت داخل مشاهده می شود.
فضای داخلی خوب و جادار
در سگمنت پیکاپ های کوچک برای افرادی که با این خودروها سر و کار دارند، بهره مندی از کابین باکیفیت و جادار مزیت بسیار مهمی محسوب می شود. با توجه به این که تندر وانت نیز بر اساس نسخه استیشن لوگان ساخته شده در بررسی ها مشخص شد دارای فضای داخلی خوب و خیلی جاداری می باشد. صندلی ها ارگونومی مناسبی داشته و به آسانی تا می شوند ضمنا قابلیت تاشوندگی برای جایگیری وسایل در همان فضای پشت صندلی ها را دارند. داشبورد جادار تندر وانت نیز برای قرار دادن وسایل دم دستی و دو جالیوانی برای سرنشینان از دیگر مصارف بهینه در فضای داخلی محسوب می شوند. فرمان خودرو نیز خوش دست بوده و برای افراد با هر قد و قامتی مناسب می باشد.
همانطور که در بررسی طراحی بیرونی خودرو اشاره شد، طراحی نیم کابین در عقب خودرو ؛ فضایی حدود ۳۰۰ لیتر برای قرار دادن وسایل مختلف سرنشینان فراهم آورده که این امر با تا شدن صندلی ها نیز به راحتی در دسترس می باشد. اندکی بالاتر از این بخش و در نزدیکی دربها دو قلاب تعبیه شده که به راحتی برای آویزان کردن لباس کار مناسب است. بی شک در میان همه وانت های کوچک بازار داخلی، کابین هیچ یک مانند تندر وانت خوب و جادار نمی باشند. به عبارت دیگر فضای داخلی تندر وانت به هیچ وجه حس یک وانت را القا نمی کند چرا که با فضایی مشابه با یک سواری روبرو می شوید.
ظرفیت حمل بار تا ۸۰۰ کیلوگرم
در بررسی ها مشخص شد تندر وانت نسبت به همرده ای های خود در بازار داخل که ظرفیت متوسطی دارند(مانند وانت آریسان با ظرفیت ۶۰۰-۸۵۰ کیلوگرم یا وانت پراید با ظرفیت بار ۳۰-۵۰۰ کیلوگرم) از ظرفیت بالاتری برای حمل بارهای بزرگ و حجیم برخوردار است. همانطور که پیشتر اشاره شد طول قسمت بار ۱۸۰ سانتی متر و عرض آن ۱۳۰ سانتی متر می باشد. این فضای بزرگ بار به همراه توان مناسب موتور و سیستم تعلیق کارامد خودرو موجب می شود تندر وانت به راحتی توان حمل بارهایی به وزن حداکثر ۸۰۰ کیلوگرم را دارد. از موارد قابل توجه دیگر در بخش بار تندر وانت این است که شرکت رنو ۱۶ نقطه مختلف جهت بستن بار را در خودرو تعبیه کرده تا با خیال آسوده به جابجایی بار با تندر وانت اقدام کنید.
پیشرانه کم مصرف و کارآمد
وانت تندر مشابه خودرو ال ۹۰ از پیشرانه ۴ سیلندر خطی ۱.۶ لیتری ۱۶ سوپاپ با کد K4M بهره می برد که در بررسی ها مشخص شد با توان ۱۰۵ اسب بخار در ۵۷۵۰ درو در دقیقه و ۱۴۰ نیوتن متر گشتاور در ۳۷۵۰ دور در دقیقه، کاملا جوابگوی نیازهای شما می باشد. از مزایای این پیشرانه شتاب و قدرت خوب آن می باشد که بی شک می تواند برگ برنده ای نسبت به دیگر رقبا محسوب شود.
از مزایای تندر وانت وجود قطعات یدکی فراوان و همچنین تعمیرکارهای آن می باشد که به خاطر یک دهه حضور تندر ۹۰ در بازار کشور تقریبا در همه جای ایران قطعات یدکی و تعمیرکاران آن در دسترس بوده و ضمنا مصرف سوخت خودرو در نسخه سدان در وضعیت خیلی خوبی قرار دارد. طبق ادعای ایران خودرو تندر پیکاپ در سیکل ترکیبی فقط ۷.۶ لیتر بنزین در هر صد کیلومتر مصرف می کند. ضمنا حداکثر سرعت خودرو ۱۷۰ کیلومتر اعلام شده و در مدت ۱۰ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می رسد.
پیشرانه این وانت وارداتی از استانداردهای یورو ۴ بهره می برد و قابلیتهای فنی این خودرو به خوبی می تواند اعتماد مخاطبان را جلب کند. انتقال نیروی تولیدی پیشرانه به چرخ های جلو از طریق یک جعبه دنده ۵ سرعته دستی امکان پذیر است که عملکردی مشابه رنو لوگان دارد. . می توان وانت تندر ۹۰ اتومبیلی کم مصرف و ضمنا کارآمد محسوب کرد البته برخی صاحبان خودرو از خشکی آن موقع حرکت شاکی هستند ولی همگی بر سر قدرت تندر وانت متفق القول می باشند.
هندلینگ خوب و سواری مناسب
بررسی ها نشان می دهد هندلینگ تند وانت در مقایسه با همرده ای هایش خوب بوده و به لطف راحی خاص سیستم تعلیق سواری تقریبا خشکی دارد که به شکل خاص برای حمل بارهای سنگین طراحی شده. سیستم تعلیق جلو مک فرسون بوده که رنو قبلا آن را در نسخه کلیو ۲ بکاربرده بود.. سیستم تعلیق عقب فنرپیچشی تقویت شده می باشد. در مجموع کیفیت سواری تندر پیکاپ هر چند به خوبی نمونه سدان نیست ولی نسبت به یک پیکاپ کوچک مناسب و بدون آزاردهندگی سرنشینان می باشد.
امکانات و تجهیزات رفاهی
برای این خودرو امکانات و تجهیزات رفاهی از جمله ۲ عدد کیسه هوای راننده و سرنشین، فضای ۳۰۰ لیتری پشت صندلی، قابلیت تنظیم پشت سری صندلی ها، فرمان هیدرولیک، ایمبولایزر، قفل مرکزی روی سوییچ، سیستم ضد سرقت، قابلیت تنظیم چراغ های جلو، سیستم تهویه مطبوع با امکان تنظیم دستی، بخاری، کف پوش دو تکه، مه شکن جلو و عقب، رینگ آلومنیومی، گرمکن برقی آینه جانبی، شیشه بالابر برقی جلو و عقب، قفل شیشه سرنشین عقب، سیستم صوتی با پشتیبانی از قابلیت پخش سی دی در نسخه های قدیمی و MP3,MP4, USB در نسخه های جدید، تنظیم ارتفاع کمربند، چراغ سوم خطر، تنظیم گودی کمر در نسخه های قدیمی، تنظیم ارتفاع صندلی راننده، ترمز ABS و تنظیم نور چراغ های جلو در نظر گرفته شده است. در این بین مجهز شدن به دو کیسه هوای راننده و سرنشین کناری برای خودرویی در این کلاس در بازار کشور امر عادی نبوده و یک نکته مثبت برای تندر وانت محسوب می شود.
