یائسگی دوره‌ای طبیعی از تغییرات بدنی در زندگی زنان است، دوره‌ای که در آن قاعدگی به پایان می‌رسد. از آنجایی که دوره های پایانی قاعدگی هم ممکن است نامنظم باشد، یائسگی 12 ماه پس از آخرین قاعدگی تایید می‌شود. خونریزی یا لکه بینی بعد از این دوره، خونریزی بعد از یائسگی (PMB) نامیده می‌شود. خونریزی پس از یائسگی باید توسط پزشک بررسی شود. هرچند اکثر اوقات علت آن چیزی ساده است اما گاهی می‌تواند نشانه یک بیماری جدی نیز باشد.
فراموش نکنید که خونریزی یا لکه بینی 12 ماه یا بیشتر پس از آخرین قاعدگی طبیعی نیست. خونریزی بعد از یائسگی معمولاً نشانه یک مشکل جزئی در سیستم سلامت بدن است، اما گاهی اوقات می‌تواند نشانه‌ای اولیه از یک بیماری جدی و خطرناک نیز باشد.
اگر سریع و به موقع علت خونریزی بعد از یائسگی تشخیص داده شود، می‌توان از اکثر بیماری هایی که باعث خونریزی پس از یائسگی می شوند (از جمله سرطان) با موفقیت جلوگیری کرد.
چه چیزی باعث خونریزی بعد از یائسگی می شود؟
خونریزی بعد از یائسگی به ندرت عاملی برای نگرانی است. با این حال، نیاز به معاینه پزشک دارد، زیرا در موارد خیلی کم این وضعیت نشانه یک بیماری جدی خواهد بود.
در حدود 90 درصد موارد، علت خاصی برای خونریزی بعد از یائسگی وجود ندارد، و دلیلی بر نگرانی وجود ندارد، اما بهتر است حتما به آن توجه کنید.
علت خونریزی بعد از یائسگی
در بیشتر مواقع، خونریزی پس از یائسگی ناشی از موارد زیر است:
- التهاب و نازک شدن پوشش واژن (به نام واژینیت آتروفیک)
- نازک شدن پوشش داخلی رحم
- رشد زائده در دهانه رحم (به نام پولیپ) که معمولا سرطانی نیستند
- ضخیم شدن آندومتر (به نام هیپرپلازی آندومتر) که اغلب بر اثر درمان جایگزینی هورمونی (HRT) پدیدار می‌شود
- ناهنجاری در دهانه رحم
ناگفته نماند هیچ کدام از این مشکلات جدی نیستند و به راحتی درمان می‌شوند.
با این حال، حدود 10 درصد از مواقع، خونریزی پس از یائسگی با سرطان دهانه رحم مرتبط است. به همین دلیل باید توسط پزشک معاینه شوید.
درمان خونریزی بعد از یائسگی
اگر خونریزی پس از یائسگی دارید، حتما به پزشک مراجعه کنید. به احتمال زیاد به یک متخصص زنان نیاز دارید تا:
- در مورد تاریخچه سلامتتان سوال بپرسد
- شما را معاینه کند
- از شما آزمایش خون گرفته شود
- اگر مورد مشکوکی وجود داشته باشد آنها با استفاده از انبر مخصوص (که اسپکولوم نامیده می شود) به داخل واژن و دهانه رحم نگاه می‌کنند و ممکن است یک نمونه کوچک از دهانه رحم را برای آزمایش (به نام آزمایش غربالگری دهانه رحم) نیز بگیرند.
نوع درمان شما به عامل ایجاد خونریزی بعد از یائسگی بستگی دارد
- واژینیت آتروفیک و نازک شدن آندومتر معمولاً با داروهایی که مانند هورمون استروژن عمل می کنند، درمان می‌شوند. این داروها می‌توانند به صورت قرص، ژل واژینال یا کرم، چسب های پوستی یا یک حلقه انعطاف پذیر نرم که در داخل واژن قرار می‌گیرد و به آرامی دارو را آزاد می کند، استفاده می‌شوند.
- پولیپ ها معمولا با جراحی برداشته می‌شوند. بسته به اندازه و محل آنها، ممکن است با استفاده از داروی بی‌حسی موضعی به صورت بیهوشی کامل برداشته شوند.
- ضخیم شدن آندومتر نیز با داروهایی که مانند هورمون پروژسترون عمل می‌کنند درمان می‌شوند. گاهی هم برای از بین بردن آن از جراحی نیز استفاده می‌شود.
قبل از درمان تعدادی آزمایش و معاینه وجود دارد که ممکن است متخصص زنان انجام آن ها را توصیه کنند.
- سونوگرافی برای گرفتن تصویری از دهانه رحم، رحم، آندومتر و تخمدان ها
- سونوگرافی خارجی با یک دستگاه کوچک دستی (به نام مبدل) است که پزشک آن را روی شکم شما حرکت می دهد.
- سونوگرافی داخلی با یک دستگاه کوچک که پزشک آن را در واژن شما قرار می دهد تا تصویر بهتری از دهانه رحم و رحم شما دریافت کند.
- آزمایش پایپل بیوپسی: برای گرفتن و آزمایش نمونه یا بیوپسی از اندومتر شما. این کار را می توان بدون بیهوشی با یک لوله نازک (یا لوله) انجام داد که در رحم شما (از طریق واژن) قرار می گیرد و به آرامی نمونه کوچکی از سلول‌ها را می‌مکد.
- هیستروسکوپی برای عکس گرفتن از دهانه رحم، رحم و آندومتر
- اتساع و کورت (D&C) برای خراش دادن بخشی از اندومتر و آزمایش آن انجام می‌شود
فراموش نکنید، انتخاب هر روش درمانی و آزمایش حتما باید تحت نظر پزشک انجام شود.
